κακή επιρροή

  Μιλάμε  για τραγούδια ακούμε τραγούδια

  Μιλάμε  για τραγούδια ακούμε τραγούδια

  Κεντρική Μακεδονία 1911 Τα στάχυα είχαν θεριέψει στον κάμπο  δίπλα στον βάλτο Στο βάθος του κάμπο ήταν το χωριό Ο Λευτέρης περπάτησε λίγο στα στενά πλακόστρωτα του χωριού Βγήκε στην πλατεία και  κοντοστάθηκε  κρατώντας την καραμπίνα του Απέναντι  του στεκόταν ο Μπόρις κραδαίνοντας στα χέρια του επίσης μια καραμπίνα Πίσω απ τον Μπόρις  κρεμόταν με τα χέρια  δεμένα  σε ένα χοντρό κλαδί  δέντρου ο Γιώργης απ τα Τρίκαλα φανερά  ταλαιπωρημένος με τα σημάδια του βασανισμού στο πρόσωπο και το σώμα του -Υποσχέθηκες να τον αφήσεις , φώναξε ο Λευτέρης -Το υποσχέθηκα  όντως,  απάντηξε  φωναχτά ο Μπόρις και γέλασε δυνατά,όμως ένας αξιωματικός του ελληνικού στρατού είναι ένα πολύτιμο  λάφυρο. Αν τον θέλεις  πρέπει να με σκοτώσεις για να τον πάρεις Οι δυο άντρες είχαν πιάσει τις δυο άκρες της παλτείας Από την πάνω άκρη της πλατείας εμφανίστηκε ο  τούρκος  λοχαγός ο Ιμπραήμ κρατώντας δυο πιστόλια  στραμμένα το καθένα προς το μέρος τους Ο Λευτέρης κοίταξε τον τούρκο και του  φώναξε στα τούρκικα -Εσύ

  Η μυστική  χαρτοπαικτική λσχη είχε αδειάσει Ο Πάμπος καθόταν μονάχος του στο τσόχινο πράσινο τραπέζι Ακόμη ένα  βράδυ  τα  χε "μαζέψει" απ τους παίκτες  ως διοκτήτης Ο καινούριος σερβιτόρος  που χε προσλάβει  στεκόταν πίσω απ τον πάγκο και έπλενε τα ποτήρια που οι παίκτες πίνανε  τα ποτά τους -Δεν μου λες  νέε, τον φώναξε,έχεις ακούσει  εσύ για αυτόν; Πως είπατε; ρώτησε ο  σερβιτόρος Ο Πάμπος αναστέναξε και του φώναξε -Παράτα τα  ποτήρια, έλα  κάτσε εδώ να μιλήσουμε Ο σερβιτόρος έκλεισε την βρύση. Σκούπισε  τα χέρια του και διαστακτικά  πλησίασε  στο τραπέζι   που καθόταν με την πλάτη στον τόχι  ο Πάμπος -Κάθισε, του έκανε  νόημα ο Πάμπος Ο σερβιτόρος έκατσε -Έχεις ακούσει  εσύ  κάτι για αυτόν που λένε πως μας απειλειί; Σε ρωτάω επειδή  εκεί που μένεις   κάθονται πολλοί ξένοι. Μήπως έχουν πει τίποτα; Μήπως έχει πάρει το αυτί σου κάτι; -Να πω  την αλήθεια κύριε  Πάμπο  μόνο ότι  κυκλοφόρησε παραέξω ξέρω -Τον αποκαλούν el  greco, σαν τον ζωγράφο. Ο έλληνας θα πει. Λένε μεγάλω