Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2023

Των γελοίων η γραφη+μουσική 1/4/23

Των γελοίων η γραφή + μουσική 31/3/23

 

Tri martalod-για τηνεξέγερση, την μουσική και την φύση

  Μικρά ανήλικα παιδάκια απ αυτά που  η παγκόσμια  κυριαρχία  που πρόσφατα αποτυπώθηκαν οι προθέσεις  της στο πρόσωπο  γνωστού  έλληνα θεατράνθρωπου  που θέλει να τα καταστρέψει εισέρχονται  στο  κέλτικο δάσος Καθώς η  τραγουδίστρια υπό την μορφή Κέλτιδος  νεράιδας  τραγουδά και χορεύει μόνη μέσα στο δάσος  τα παιδιά  εξερευνούν και ανακαλύπτουν  κάθε πτυχή της  φύσης και της μάνας γης Αγγίζουν τους κορμούς των δέντρων , περπατούν προσεκτικά παρατηρώντας  απ το χώμα μέχρι το φως που  βρίσκει  διέξοδο μέσα απ  τα  κλαδιά  για να  φτάσει ως το έδαφος Και η νεράιδα συνεχίζει να τραγουδά και να  χορεύει μόνη...δαιμονισμένα μέσα στο δάσος. Σε άλλες  εποχές  θα την καίγανε  ζωντανή...σήμερα  της προορίζουν πάλι για την πυρά  καταδικάζοντας την να δουλεύει σαν σκλάβα  ως τα  γεράματα της Αν είσαι  γυναίκα  και διαβάζεις αυτές τις γραμμές  και δεν ανήκεις σε κάποια απ τις κάστες  του νεο-βερσαλισμού  να ξες πως  εσύ είσαι η καταδικασμένη μάγισσα...μόνο που σήμερα σε  αποκαλούν εργαζόμενη Και η

Τα χαρμόσυνα νέα δεν ζουν πια εδώ- ποίημα

είπαν να μου φέρουν  χαρμόσυνα  νέα αυτοί που δεν ξέρουν να  φέρνουν χαρμόσυνα νέα είπαν να μου φέρνουν χαρμόσυνα νέα αυτοί που δεν μπορούν να  φτιάξουν χαρμόσυνα νέα είπαν να μου τα μηνήσουνε τα  χαρμόσυνα τα  νέα αυτοί που  μόνο δυστυχίες  χτίζουν είπαν να μου μεταφέρουν τα χαρμόσυνα τα νέα μα σε αυτό τον τόπο  δεν  ζούνε χαρμόσυνα νέα είπαν να μου ανακοινώσουν πως νικήσανε  ξανά σε ένα παιχνίδι που παίζουν μονάχοι είπα να  αλλάξω το σενάριο και για πρώτη φορά  τους επέστρεψα  τα άσχημα τα νέα τους ανακοίνωσα πως  δεν περιμένω να με σώσουν  ξανά

Γράμμα απ το μέλλον...για την επανάσταση

 Στην επανάσταση μας κάναμε  το πιο ΛΑΘΟΣ απ όσα προβλεπόνταν Οι άλλες δυνάμεις  , αυτές των αυταρχικών που θα απελευθερώναν απ τους κακούς τον κόσμο για να τον υποτάξουν στην δική τους καλοσύνη , μέσα απ τις γυαλιστερές της ρουφιανιάς  και της εξουσίας στολές τους, μας κοιτάξαν με βλοσυρό ύφος και μας μαλώσαν...σχεδόν μας διέταξαν στο όνομα των προαιώνιων εχθρών  τους να τους  υπακούσουμε και να αλλάξουμε το ΛΑΘΟΣ μας Αλλάξτε  την γέννα σας , τους απαντήσαμε Μπείτε στην κοιλιά  της μάνας σας ξανά και  βγείτε αλλιώς, τους είπαμε, το ΛΑΘΟΣ μας εμείς δεν το άλλζουμε Κάθε μάχη προβλέπει να βάζεις μπροστά τα παλικάρια σου, τους πιο δυνατούς  και να χτυπάνε τον εχθρό Εμείς αυτούς τους αφήσαμε πίσω Βάλαμε  μπροστά  τους πιο αδύναμους, τους λιγότερο σωματώδεις Τους δυνατούς  τους αφήσαμε πίσω, να  σώζουν και να περιθάλπουν τα μικρά παιδιά, τους  γέρους,  τα θύματα των ανήλεών εχθρικών βομβαρδισμών , να βοηθούν τους τραυματίες και τους ανάπηρους που άφηνε  ο  πόλεμος πίσω του Εκεί  θέλαμε  του

Οι λύκοι της Ινδονησίας (psych rock 70s story)

Είχαν  βαρεθεί ρε  να  ζουν στα σλαμς-τις παραγκουπόλεις της Τζακάρτα Να  ξυπνάς το πρωί να βγαίνεις απ την παράγκα και να πλένεσαι στις όχθες του βρώμικου ποταμού  που περνούσε ακριβώς  από  δίπλα Και το χειρότερο; Να πλένεσαι  με  θέα  τον μεγάλο ουρανοξύστη   που ορθωνόταν μπροστά σου πέρα απ το ποτάμι στα 500 μέτρα Είχαν φτάσει στα 25 και οι δυο τους. Κοίταξε ένα πρωί  τον φίλο του καθώς πλενόντουσαν και τον ρώτησε -Τι είναι χειρότερο; Εμείς που ξυπνάμε και βλέπουμε  τον ουρανοξύστη ή αυτοί που μένουν  στα διαμερίσματα του και όταν ξυπνάνε το πρωί  βλέπουν τις παράγκες; Ο φίλος του δεν απάντησε απλά έβγαλε ένα  χαρτί απ την τσέπη του στενού μπλουτζήν του και του έδειξε  την φωτογραφία στο κέντρο του χαρτιού Ήταν  τα σχέδια της τράπεζας Βαρέθηκες  στα 70ς κάπου στην Τζακάρτα;  Βάζεις στο μάτι την τράπεζα  , μπουκάρεις παίρνεις το χρήμα και εξαφανίζεσαι στα βουνά -Μόλις  ηρεμήσουν τα πράγματα  θα πάμε στο Χονγκ Κόνγκ  και από εκεί βλέπουμε Η εναλλακτική ποια  ήταν; Να δουλέψουν στο

Danger in sunny land

  Δεν είχε μέλλον Τα είχε  χάσει όλα Δεν υπήρχε προοπτική για αυτόν καμία Θα μπορούσε να συνεχίσει να προσπαθεί να φτιάξει την ζωή του  όμως θα έμενε στην προσπάθεια δουλεύοντας, μαζεύοντας λιγοστά λεφτά  τα οποία αμέσως θα ερχόταν κάποιος απ τους εναλλασσόμενους  κυβερνήτες  της ηλιόλουστης χώρας να του τα αρπάξει  βάσει νόμου Δεξιοί κυβερνήτες κάνανε  δεξιά πράματα   και αριστεροί κυβερνήτες   μιμούνταν τους δεξιούς κυβερνήτες Δεξιά και ακροδεξιά κόμματα δηλώναν πίστη  στους  προστάτες της χώρας Αριστερά κόμματα που υποτίθεται μαχόταν για την απεξάρτηση απ τους προστάτες   καλούσαν τους οπαδούς τους να μην αντιστέκονται σε αυτούς  Για αυτό ανέβηκε στην ταράτσα κρατώντας  ένα γεμάτο πιστόλι που έκλεψε από έναν  ψιλομαφιόζο σε κάποιο μπαρ  τις προάλλες Πλησίασε και έκατσε στην άκρη της ταράτσας με τα πόδια του να αιωρούνται στο κενό Δεν γνώριζε πως από κάτω, στον δρόμο θα περνούσε η πομπή με τον κυβερνήτη  της χώρας που επισκεπτόνταν  την πόλη Έφερε το πιστόλι στον  κρόταφο του Χαμογέλ

Οι φλόγες πρώτα καίνε μέσα μας

  Αυτή η βόρεια  παγωμένη  βροχή πέφτει για χρόνια  στο σώμα μου για χρόνια που μοιάζουν με  αιώνες κι όμως ακόμη  δεν κατάφερνουν να σβήσουνε την φωτιά που άναψε κάποτε αυτός που  για τιμωρία στον Καύκασο  φυλακίσαν Οι φλόγες πρώτα καίνε μέσα μας πριν  βρουν διέξοδο  στην ατμόσφαιρα ελεύθερες  να ανασάνουν

Quiet Riot-όλες οι εξουσίες στοχεύουν στην πλύση εγκεφάλου των νέων

η γερασμένη  αριστερά  δίπλα - δίπλα με την γερασμένη  δεξιά   στοιχειοθετούν την γερασμένη  εξουσία η οποία  δια των μηχανισμών προπαγάνδας της προσπαθεί να  δημιουργήσει  την εικόνα μιας "κανονικότητας" στους νέους   η οποία  δήθεν ίσχυε από πάντα όμως τα πράγματα δεν είναι  έτσι ποτέ δεν ήταν... δεδομένου πως  στην  δολοφονική  -με  υπαιτιότητα  όλων των κυβερνήσεων όλου του πολιτικού  φάσματος- τραγωδία των Τεμπών , τα περισσότερα  θύματα ήταν νέοι  πιστεύουμε πως υπάρχει ένας   μακάβριος συμβολισμός σε αυτό Το παραπάνω  τραγούδι  -video  clip των quiet  riot ίσως θα πρεπε να διδάσκεται στα σχολεία  - και όχι μόνο- για όλους τους νέους και για όλους όσους αρνούνται να μεγαλώσουν και να αποδεχθούν οποιαδήποτε  εξουσία

Ο τρελός

   "Ο δράστης  βύθισε μια γειτονιά στο πένθος" "Σε κατάσταση  αμόκ" "Συνέχισε την δολοφονική του πορεία σε όλη την πόλη" "Γυρνούσε με ένα  πιστόλι στο ένα  του χέρι και έναν σουγιά  στο άλλο και σκορπούσε στο διάβα του  τον θάνατο" "DR DEATH  στην μικρή μας πόλη" "¨Φονιάς αθώων και ευυπόληπτων συμπολιτών μας" "Δεν γλίτωσε απ την μανία του ούτε η χήρα  επιφανούς στρατηγού" Ήταν εκείνο το πρωινό. Είχε πιάσει ψιλόβροχο Αν  στην ζωή του δεν υπήρχε εκείνο το πρωινό , αν υπήρχαν μόνο τα προηγούμενα και τα επόμενα πρωινά  θα συνέχιζε να   είναι ελεύθερος και όχι πίσω απ τα σίδερα Θα συνέχιζες να  ψωνίζει, να  ψηφίζει, στα κουτσομπολιά  να  ψιθυρίζει, με τους  διαφορετικούς   και τους μετανάστες να χαχανίζει ή να  σιχτιρίζει Όμως  υπήρξε  εκείνο το πρωινό...με το  ψιλόβροχο Οι ειδικοί και οι  αυτόκλητοι  δεν   εξέτασαν τα προηγούμενα πρωινά...μόνο εκείνο Δεν  μπήκαν στον κόπο να δουν πως το αφεντικό του  , του έλεγε "πι

Πολιτισμός σε πρώτο πλάνο-σύντομο διήγημα

Κατηφόρισε   μέσα στο σούρουπο  τους λόφους και εμφανίστηκε μπροστά  του η πόλη Για την ακρίβεια ήταν η μοναδική πόλη που  είχε  κατοίκους πλέον Η μοναδική πόλη που τρόπο τινά ο πολιτισμός είχε μείνει όρθιος  μετά  την  μεγάλη  πυρηνική επίθεση  όπου είχαν εξαπολύσει  όλα τα κράτη , το ένα εναντίων του άλλου Βάδισε μερικά μέτρα και εισήλθε  εντός  των τειχών της Παντού στους δρόμους έβλεπες  μόνο ποντίκια. Φρόντισαν για αυτό οι ζωόφιλοι  της πόλης που είχαν επιδοθεί σε μαζικές στειρώσεις  γατιών. Τώρα πλέον  δεν υπήρχε κάποιος να  κυνηγήσει τα ποντίκια και αυτά κάνανε πάρτυ στους δρόμους Λίγο παρακάτω  συνάντησε  τον επιφανή πολιτικό να  τον έχουν βάλει κάτω μια ομάδα από πιτσιρικάδες και να τον χτυπάνε  αλύπητα Ήταν ο μόνος πολιτικός που  προκειμένου να χτυπήσει  τις συνέπειες  της ύπαρξης των λεφτάδων εδώ και δεκαετίες   σύστηνε  συμμαχίες πλουσίων με  φτωχούς  Προσπαθούσε να ανατρέψει το σύστημα  αναζητώντας  τρόπους ενίσχυσης του Προσπαθούσε  να  χτυπήσει την φτώχεια   αυξάνοντας π

Επανάσταση και Αγάπη -διήγημα

 Η Λίλη καθόταν στην μεταλλική  πολυθρόνα στο  γεμάτο μπλέ και άσπρες  αποχρώσεις  ψυχρό δωμάτιο Τα χέρια  και τα πόδια της  ήταν δεμένα με  μέταλλα  στα μπράτσα της πολυθρόνας Ο ανακριτής της   ψυχρός και αυτός  στεκόταν για 45 λεπτά  αμίλητος  μπροστά της  Τα μάτια του την παρατηρούσαν  πίσω απ τον  χοντρό σκελετό των γυαλιών μυωπίας του. Στα χέρια του κρατούσε ένα  ντοσιέ με σημειώσεις και ένα  πανάκριβο   στυλό Τους είχε προδώσει και αυτό στον κόσμο   απ τον οποίο είχε περάσει κάποτε και ο Τζων Λε Καρέ  ήταν κάτι το ασυγχώρητο Δυο οργανώσεις δεν μπορούσες να  προδώσεις χωρίς  συνέπειές σε αυτόν τον κόσμο, σκέφτηκε  η Λίλη, την μαφία και τις υπηρεσίες  ασφαλείας  ενός κράτους για τις οποίες  εργάζεσαι -Ποια  ήταν η αποστολή σου στην Αθήνα; την ρώτησε τελικά  ο  ψυχρός ανακριτής της   και έφερε τον στυλό του στο χαρτί  έτοιμος να γράψει ή να προσποιηθεί πως  θα  γράψει την απάντηση της  , αφού  ούτως ή αλλιώς η ανάκριση  ηχογραφούνταν και  βιντεοσκοπούνταν -Μην με  ρωτάς  πράγματα  τ

Μας τραγουδήσαν για τα αδιέξοδα του καπιταλισμού στον πρώτο τους δίσκο οι Boston;

  Όλα τα εξουσιαστικά συστήματα προωθούν στους υπηκόους τους το στοιχείο του ανταγωνισμού, άλλωστε όταν είσαι εκμεταλλευτής είναι προτιμότερο οι αποκάτω να τρώγονται μεταξύ τους παρά να ενωθούν ενάντια στην εκμετάλλευση Το 1968  γεννιέται  επισήμως η  ιδεολογία του  νεο-φιλελευθερισμού ως μια επικαιροποιημένη   εκδοχή του καπιταλισμού που θεωρεί  πως πρέπει να καταργηθούν τα όποια προνόμια των κατώτερων  τάξεων κατακτήθηκαν   ανά τους  αιώνες (8ωρο, πληρωμένη καλοκαιρινή άδεια, κλπ) Το 1976 που οι boston  κυκλοφορούν  το πρώτο τους άλμπουμ οι πρώτες παρενέργειες του νεο- φιλελευθερισμού  μαζί με τα αδιέξοδα  του δυτικού καπιταλισμού κάνουν αισθητή την παρουσία  τους δημιουργώντας  πλείστα όσα αδιέξοδα για τους νέους  της εποχής που απ την μία αγωνιούν  για το επαγγελματικό τους μέλλον αλλά απ την άλλη νιώθουν πως πρέπει να ζήσουν  ελεύθεροι "καταλαβαίνω την αναποφασιστικότητα σου αλλά  εμένα δεν με νοιάζει αν θα  ξεμείνω πίσω οι άνθρωποι  ζουν μέσα στον μεταξύ τους ανταγωνισμό αλλ

1920s Kalamarias burning hell (μια προσφυγική σκοτεινή ιστορία)

  Το ημί- γυμνό λικνιζόμενο σώμα της ανέδιδε κάτι  απ την φωτιά της Σμύρνης και της Σινώπης Το βλοσυρό βλέμμα του γυμνασιάρχη, του  διευθυντή της κλινικής, του στρατηγού, του διευθυντή του      Κυβερνείου γδέρναν  το "είναι" της καθώς χόρευε για να ζήσει Και συ   μέσα στις λάσπες  χωμένος, σε μια παράγκα πρόχειρα στημένη  σκυφτός στο ετοιμόρροπο  ξύλινο τραπέζι να περιμένεις  τον Τούρκο, τον Εβραίο και τον Βούλγαρο Να πίνεις και να περιμένεις καθώς αυτή  τυλιγόταν μέσα στο παλάτι στις  φλόγες της κολάσεως Έπινες και περίμενες , περίμενες και έπινες Και οι προύχοντες πίνανε, όχι το φθηνό δικό σου κρασί μα σαμπάνια από την Γαλλία Πίνανε και  θαυμάζανε  πριν ξεσκίσουν τις σάρκες της Και αυτή  άφηνε όπως τις διατάξαν  τα λιγοστά κομμάτια  ύφασμα να πέσουν απ το σώμα της Πριν χτυπήσει η  πόρτα σου αναρωτήθηκες  βαθιά μέσα σου "εσύ την έστειλες εκεί;" Εσύ; εσύ; εσύ; Εσύ ή κάποια φίλη , φίλος , συγγενής  που της δίδαξε πως  στον κόσμο υπάρχουν και άλλα πράγματα, ομορφότερα

Αν αγαπάς...μάθε να μισείς

 αυτός ο κόσμος με μαθαίνει να μισώ πρέπει να  μαθαίνω να μισώ και με τα  χρόνια να δίνω στο μίσος  πολιτική και κοινωνική διάσταση γίνε εκείνο το μη- διαχειρίσιμο απ τον κόσμο τους ανεξέλεγκτο εκλογικευμένο μίσος πρέπει να μάθω να μισώ  αυτόν τον κόσμο αν θέλω αύριο να  φτιάξω  έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα μαθαίνουν να αγαπούν

Ανεκπλήρωτη Εκτέλεση (rock story)

 O Γιώργος μια έδενε το μακρύ μαλλί του σε κοτσίδα, μια το έλυνε  χωρίς να μιλάει Ο Παύλος τον κοίταγε αμίλητος για ώρα δίχως να πειράζει το δικό του γλιμμένο προς τα πίσω  μαλλί που κατέληγε σε μια μικρή  παλιομοδίτικη χαίτη Τους χώριζε ένα  παλιό  ξύλινο  γραφείο  που βρισκόταν μέσα στο  διαμέρισμα του Γιώργου -Ε ξεκόλλα με το μαλλί ρε μαλάκα, ούρλιαξε  στο τέλος ο Παύλος Ο Γιώργος σάστισε και  το χέρι του κόλλησε στον σβέρκο του πριν ξαναπεράσει το λαστιχάκι της κοτσίδας Με αργές κινήσεις άφησε το λαστιχάκι του πάνω στο γραφείο ενώ  κοίταζε  στα μάτια τον Παύλο -Κόφτο  ρε  συ, συνέχισε ο Παύλος, κάθομαι εδώ  ένα  τέταρτο. Με φώναξες γιατί είπες έχεις κάτι σοβαρό  να μου προτείνεις και το μόνο που κάνεις είναι να λύνεις και  να δένεις τα μαλλιά σου. Έλεος βρε παλιόπουστα Το ξες πως με καταζητούν; Το ξες πως είμαι δραπέτης; Το ξες. Στα αρχίδια όμως. Στον πούτσο λουλούδια ε;  -Παύλο... -Άσε τα Παύλο, μην λες κουβέντα. Σκάω  εδώ με χίλιες προφυλάξεις  να μην με ξανακάνουν τσακωτό και συ