Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tri martalod-για τηνεξέγερση, την μουσική και την φύση

 


Μικρά ανήλικα παιδάκια απ αυτά που  η παγκόσμια  κυριαρχία  που πρόσφατα αποτυπώθηκαν οι προθέσεις  της στο πρόσωπο  γνωστού  έλληνα θεατράνθρωπου  που θέλει να τα καταστρέψει εισέρχονται  στο  κέλτικο δάσος

Καθώς η  τραγουδίστρια υπό την μορφή Κέλτιδος  νεράιδας  τραγουδά και χορεύει μόνη μέσα στο δάσος  τα παιδιά  εξερευνούν και ανακαλύπτουν  κάθε πτυχή της  φύσης και της μάνας γης

Αγγίζουν τους κορμούς των δέντρων , περπατούν προσεκτικά παρατηρώντας  απ το χώμα μέχρι το φως που  βρίσκει  διέξοδο μέσα απ  τα  κλαδιά  για να  φτάσει ως το έδαφος

Και η νεράιδα συνεχίζει να τραγουδά και να  χορεύει μόνη...δαιμονισμένα μέσα στο δάσος.

Σε άλλες  εποχές  θα την καίγανε  ζωντανή...σήμερα  της προορίζουν πάλι για την πυρά  καταδικάζοντας την να δουλεύει σαν σκλάβα  ως τα  γεράματα της

Αν είσαι  γυναίκα  και διαβάζεις αυτές τις γραμμές  και δεν ανήκεις σε κάποια απ τις κάστες  του νεο-βερσαλισμού  να ξες πως  εσύ είσαι η καταδικασμένη μάγισσα...μόνο που σήμερα σε  αποκαλούν εργαζόμενη


Και η πορεία στο δάσος  συνεχίζεται  με τα παιδάκια  δοκιμάζουν την επαφή τους με  την πρωτόγνωρη  μοναδική ομορφιά της μάνας γης και της φύσης

Και  η αναζήτηση φτάνει στο τέλος της όταν καταλήγουν στο ξέφωτο την ώρα που ο ήλιος ανατέλλει

Το λυκαυγές  μοιάζει με λυκόφως δίνοντας   μια  φυσική πρακτική επιβεβαίωση στο "όλα συνεχίζονται " του Ηράκλειτου , στα αρχαία  φιλοσοφικά γνωμικά πως "το τέλος είναι η  αρχή και η αρχή  το τέλος"... αυτά που κάνανε ακόμη και τον Χένκελ να παραδεχτεί πως όντως "όλα συνεχίζονται"

Τι πιο  μεγαλειώδες και όμορφο να σταθείς όπως  τα παιδάκια με δέος κάτω απ τον ήλιο που βγαίνει μέσα απ το σκοτάδι  για να σου δώσει  ξανά ζωή;


Τι πιο μεγαλειώδες για μια κοινωνία που κατακλύζει τους δρόμους του Παρισιού, δημιουργεί απ το μηδέν την χαμένη  φωτιά  για να ζεστάνει τις καρδιές  αυτών που η εξουσία, ο νεο- βερσαλισμός  αποσκοπεί να παγώσει δια παντός...όπως κάποτε  το 92 συμβούλευε  ο διεφθαρμένος  αγκιτάτορας  των εχθρών της ζωής Φουκογιάμα;

Τι  πιο μεγαλειώδες  η φωτιά να  αναπηδάει και να  τυλίγει τις φλόγες του δημαρχείου  στο Μπορντό

Τι πιο μεγαλειώδες να  ζήσουμε  για πάντα όχι δουλεύοντας αλλά αναδημιουργώντας  ξανά την φύση απελευθερώνοντας  τις δυο σκλαβωμένες  στα μπουντρούμια αδερφές της, την Ελευθερία και την Ισότητα

το τραγούδι γράφτηκε από τον βρετονό και κέλτη καλλιτέχνη Άλαν Στίβελ το 1972 Το 1996 δασκευάστηκε από τον γάλλο ράπερ manau ενώ το 2011 η Nolwenn Leroy το διασκεύασε ξανά σε μια folk pop εκδοχή

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά