Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tri martalod-για τηνεξέγερση, την μουσική και την φύση

 


Μικρά ανήλικα παιδάκια απ αυτά που  η παγκόσμια  κυριαρχία  που πρόσφατα αποτυπώθηκαν οι προθέσεις  της στο πρόσωπο  γνωστού  έλληνα θεατράνθρωπου  που θέλει να τα καταστρέψει εισέρχονται  στο  κέλτικο δάσος

Καθώς η  τραγουδίστρια υπό την μορφή Κέλτιδος  νεράιδας  τραγουδά και χορεύει μόνη μέσα στο δάσος  τα παιδιά  εξερευνούν και ανακαλύπτουν  κάθε πτυχή της  φύσης και της μάνας γης

Αγγίζουν τους κορμούς των δέντρων , περπατούν προσεκτικά παρατηρώντας  απ το χώμα μέχρι το φως που  βρίσκει  διέξοδο μέσα απ  τα  κλαδιά  για να  φτάσει ως το έδαφος

Και η νεράιδα συνεχίζει να τραγουδά και να  χορεύει μόνη...δαιμονισμένα μέσα στο δάσος.

Σε άλλες  εποχές  θα την καίγανε  ζωντανή...σήμερα  της προορίζουν πάλι για την πυρά  καταδικάζοντας την να δουλεύει σαν σκλάβα  ως τα  γεράματα της

Αν είσαι  γυναίκα  και διαβάζεις αυτές τις γραμμές  και δεν ανήκεις σε κάποια απ τις κάστες  του νεο-βερσαλισμού  να ξες πως  εσύ είσαι η καταδικασμένη μάγισσα...μόνο που σήμερα σε  αποκαλούν εργαζόμενη


Και η πορεία στο δάσος  συνεχίζεται  με τα παιδάκια  δοκιμάζουν την επαφή τους με  την πρωτόγνωρη  μοναδική ομορφιά της μάνας γης και της φύσης

Και  η αναζήτηση φτάνει στο τέλος της όταν καταλήγουν στο ξέφωτο την ώρα που ο ήλιος ανατέλλει

Το λυκαυγές  μοιάζει με λυκόφως δίνοντας   μια  φυσική πρακτική επιβεβαίωση στο "όλα συνεχίζονται " του Ηράκλειτου , στα αρχαία  φιλοσοφικά γνωμικά πως "το τέλος είναι η  αρχή και η αρχή  το τέλος"... αυτά που κάνανε ακόμη και τον Χένκελ να παραδεχτεί πως όντως "όλα συνεχίζονται"

Τι πιο  μεγαλειώδες και όμορφο να σταθείς όπως  τα παιδάκια με δέος κάτω απ τον ήλιο που βγαίνει μέσα απ το σκοτάδι  για να σου δώσει  ξανά ζωή;


Τι πιο μεγαλειώδες για μια κοινωνία που κατακλύζει τους δρόμους του Παρισιού, δημιουργεί απ το μηδέν την χαμένη  φωτιά  για να ζεστάνει τις καρδιές  αυτών που η εξουσία, ο νεο- βερσαλισμός  αποσκοπεί να παγώσει δια παντός...όπως κάποτε  το 92 συμβούλευε  ο διεφθαρμένος  αγκιτάτορας  των εχθρών της ζωής Φουκογιάμα;

Τι  πιο μεγαλειώδες  η φωτιά να  αναπηδάει και να  τυλίγει τις φλόγες του δημαρχείου  στο Μπορντό

Τι πιο μεγαλειώδες να  ζήσουμε  για πάντα όχι δουλεύοντας αλλά αναδημιουργώντας  ξανά την φύση απελευθερώνοντας  τις δυο σκλαβωμένες  στα μπουντρούμια αδερφές της, την Ελευθερία και την Ισότητα

το τραγούδι γράφτηκε από τον βρετονό και κέλτη καλλιτέχνη Άλαν Στίβελ το 1972 Το 1996 δασκευάστηκε από τον γάλλο ράπερ manau ενώ το 2011 η Nolwenn Leroy το διασκεύασε ξανά σε μια folk pop εκδοχή

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μαίρη και ο μικρός γιος της

  Τα ξένοιαστα techno  beat rave χρόνια των 90ς  τελειώσαν γρήγορα για την  Μαίρη Ένα  χρόνο μετά τον γάμο και 6 μήνες μετά  την  γέννα της,  ο Αντώνης την χώρισε και βρήκε μια πολύ νεότερη της Διατροφή  πλήρωνε όποτε θυμόταν δηλαδή μια φορά τον χρόνο και άμα. Με τα  600 ευρώ απ το fast  foord που δούλευε και με μια μιρκή βοήθεια απ την μάνα και τον πατέρα της προσπαθούσε να μεγαλώσει το αγοράκι της, τον Ερμή Μόνο όταν σχολούσε και περνούσε  ώρες μαζί του  ένιωθε ευτυχισμένη. Φτωχιά, στο όριο της επιβίωσης αλλά ευτυχισμένη Ώρες- ώρες ένιωθε ξανά  την λαχτάρα της επαφής και του  σεξ με κάποιο αντρικό κορμί αλλά μπροστά  στο μεγάλωμα του Ερμήτης περνούσε  γρήγορα Ο Ερμής από τότε που ξεκίνησε να περπατάει  του άρεσε να κλωτσάει μια μπάλα στο πάρκο Η Μαίρη ήταν εκεί και  ο Ερμής της έλεγε να κάνει τον τερματοφύλακα.Αρχικά η Μαίρη δεν γνώριζε. Έτσι έκατσε να βλέπει ποδόσφαιρο Ο Ερμής καθόταν στην ...

Πανηγύρι στο Στυγερό-η Ρίκα η γεροντοκόρη 1(πιλότος)

Η νύχτα είχε πέσει στην πλατεία του ορεινού χωριού Τα τραπέζια   στην είσοδο της  είχαν στηθεί  σε  δυο σειρές , η μιά απέναντι στην άλλη οι οποίες σειρές μετατρεπόνταν όσο προχωρούσες σε ένα  ημικύκλιο γύρω απ το κέντρο της πλατείας Στο κέντρο της πλατείας  ακριβώς μπροστά απ την είσοδο της ψησταριάς του Μανώλη είχε στηθεί η ορχήστρα με τους  τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες     Στα πρώτα  τραπέζια   μπροστά  στην ορχήστρα καθόνταν ο δήμαρχος ο γνωστός στο χωριό και ως Βαγγέλας. Παχύσαρκος  γύρω  στα 55 με  μουστάκι και με ακούρευτο μαλλί  του οποίου τα τσουλούφια έπεφταν συνεχώς  στο  μέτωπο του και τα έφτιαχνε προς τα πίσω με το χέρι -Δήμαρχε ;  φώναξε ένας  συγχωριανός του   απ την άλλη μεριά της πλατείας, πολυ καλλιτεχνικό το στήσιμο στην είσοδο της πλατείας. Εσύ το σκέφτκηες; -Εγώ, ποιος άλλος;όλα εδώ πέρα πρέπει να  τα κάνω μόνος μου λέμε. Χρόνια τώρα, ...

Βουλγάρικες αλήθειες-σύντομο θεατρικό

  Ενα  σκοτεινό ημιφωτισμένο  δωμάτιο. Στο κέντρο του είχε ένα  τραπέζι. Οι δυο αστυνομικοί  καθόνταν απένατι απ τον Μπόρις, τον επονομαζόμενο και "Βούλγαρο"  Οι  τρεις τους κοιτιόνταν για ώρα. Τελικά πήρε τον λόγο ο πιο έμπειρος  αστυνομικός, ο Γεωργίου αφού έριξε μια  κλεφτή ματιά στον Βασιλείου -Καλώς  ανταμώσαμε ξανα Μπόρις, είπε στον "Βούλγαρο" -Καλώς σας βρίσκω,απάντησε  αδιάφορα  ο Βούλγαρος διατηρώντας το αγριέμμένο του βλέμμα -Τι σε έκανε να αφήσεις την  καβάτζα σου στην Σόφια και να κατηφορίσεις ξανά στα μέρη μας; τον ρώτησε ο Βασιλείου Ο Μπόρις κοίταξε τον  Γεωργίου -Πήρε προαγωγή η Φιλλιπινέζ σε  μπάτλερ; τον ρώτησε  υπονοόντας τον Βασιλείου Ο Γεωργίου  με πολλά χρόνια υπηρεσίας και αναλόγων καταστάσεων στην πλάτη του απάντησε -Απάντα σε ότι σε ρωτάνε  ρε Μπόρις...να  τελειώνουμε  μια  ώρα αρχύτερα -Αφεντικά και δούλοι, σκατά γινήκαμε  ούλοι,μονολόγησε ο Μπόρις -Τα έ...