Τι έκανες;(σύντομο διήγημα)

 Στο  εγκαταλελειμμένο  υπόγειο  πάρκινγκ υπήρχε μια καρέκλα. Σε αυτήν καθόνταν ένα  δεμένος πισθάγκωνα άντρας.Ο Οδυσσέας και απέναντι του υπήρχε μια άλλη  καρέκλα στην οποία καθόνταν ο επιθεωρητής Νικολάου

Οι δυο άντρες  κοιτάζαν ο ένας τον άλλον αμίλητοι πριν ο επιθεωρητής σπάσει την σιωπή

-Χαμογελάς. Οδυσσέα.

Ο Οδυσσέας συνέχιζε να τον κοιτάζει και να χαμογελάει

-Είσαι  ξυλοκοπημένος, χρειάζεσαι άμεσα  γιατρό, είσαι σ τα χέρια μας. Κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκεσαι. Ίσως ναι να  μην είσαι ζωντανός σε λίγες ώρες ή λεπτά και συ  χαμογελάς;

-Ναι. Για την ακρίβεια σε κοιτάζω και χαμογελάω

-Γιατί; Πιστεύεις πως  εγώ βρίσκομαι σε δεινή  θέση και συ πως είσαι καλύτερα από εμένα;

-Εσύ πιστεύεις κάτι διαφορετικό;

Ο επιθεωρητής ξεφύσηξε

-Να σου πω. Εγώ έχω μια σταθερή  δουλειά. Στην αστυνομία. Έχω μια πολύ καλή ανώτερη θέση. Στην αστυνομία. Πληρώνει καλά αυτή η  θέση. Σύντομα θα πάρω και προαγωγή και ίσως  στις επόμενες εκλογές να γίνω και βουλευτής και υπουργός στην επόμενη  κυβέρνηση.

Όταν φύγω από εδώ  θα  γυρίσω σπίτι όπου θα με περιμένει μια γυναίκα και  δυο παιδιά. Δικό μου σπίτι. Με αυτό το κρύο δεν θα σκεφτώ να ανάψω την θέρμανση, δεν με νοιάζει βλέπεις  η  υψηλή τιμή της κιλοβατώρας

Εσύ πάλι τι έχεις;  Μια τρύπα που μπάζει από παντού , χρυσοπληρώνεις ενοίκιο για αυτό το αχούρι. Δεν  τα βγάζεις πέρα με τους λογαριασμούς κάθε μήνα.

Οικογένεια  ,  γυναίκα παιδιά  δεν έχεις...ποιος θα σε παντρευόνταν στην κατάσταση που είσαι; 

Κοινώς  δεν έχεις κανέναν να σε περιμένει και  προφανώς  δεν έχεις  τίποτα να περιμένεις απ την ζωή

Τι σε κάνει λοιπόν να με κοιτάς  έτσι βασανισμένος  , χιλιοχτυπημένος , σιδεροδέσμιος και να χαμογελάς;

-Πρώτον, ότι παρά το ξύλο που μου έδωσαν οι δικοί σου δεν θα πάρεις  λέξη από εμένα...

-Αυτό μπορεί  να αλλάξει σε λίγο. Βλέπεις  ξεκινήσαμε με τις παραδοσιακές  μεθόδους αλλά μπορούμε ανά πάσα στιγμή να  εφαρμόσουμε τα επιστημονικά βασανιστήρια

-Ενταξει, αυτό που λες μένει να το  δούμε. 

Δεύτερον , μου περιγράφεις μια μίζερη ζωή, την οποία βιώνεις ως το "ιδανικό" . Πραγματικά θεωρείς ιδανική ζωή το να έχει κάποιος  απλώς  ένα ζεστό  πολυτελές σπίτι και μια γυναίκα με παιδιά να τον περιμένουν;

-Ναι

-Αυτά  ήταν τα όνειρα σου στην ζωή επιθεωρητά; Α ...και να βγάλεις  ακόμη πιο πολλά λεφτά ως  αξιωματικός ή  υπουργός;

-Αυτά θεωρεί ο πολύς κόσμος  ως "ιδανικά" και αυτά είναι

Εσύ τι έχεις ως "ιδανικό;"

-Ναι μαι ελεύθερος, να μπορώ να ονειρεύομαι, να φαντάζομαι, να εκφράζομαι, να έχω πρόσβαση σε όσα περισσότερα  βιβλία μπορώ...

-Και  πινέλα φαντάζομαι, να  ζωγραφίζεις;

-Και σε πινέλα. Να ζωγραφίζω

-Και το λες αυτό ζωή;

-Εδώ εσύ λες "ζωή" την  καλοπληρωμένη  μιζέρια που  ζεις

Γιατί με φέρατε εδώ;

Για να μάθετε ποιος κατέστρεψε  την  εισπρακτική εταιρεία που ήταν μέτοχος ο  πρωθυπουργός; 

-Και να μας  πεις που  κρύψατε  τα "ευαίσθητα" ντοκουμέντα απ το  χρηματοκιβώτιο της  εταιρείας

-Και για αυτό  σπατάλησες 23 ώρες απ την ζωή σου και την ζωή των παιδιών σου;

-Μην πιάνεις τα παιδιά μου στο στόμα σου. Με απειλείς για την ασφάλεια  τους;

-Σε αυτές τις 23 ώρες βλάκα επιθεωρητή θα μπορούσες να  τα είχες πάει στο λούνα παρκ, μια  βόλτα στο βουνό, για ψάρεμα  σε κάποια  ακρογιαλιά, για παιχνίδι, για οτιδήποτε... θα μπορούσες να περάσεις  λίγο χρόνο μαζί τους. Χρόνο τον οποίον όταν γεράσεις και ψοφήσεις  θα είχαν να θυμούνται και θα συνέχιζες να ζεις  μέσα από τις όμορφες αναμνήσεις  που θα είχαν για σένα

Αντ αυτού επέλεξες να  επενδύσεις στην καριέρα σου ως κοπρόσκυλο  του εκάστοτε πρωθυπουργού, για να  πάρεις προαγωγή ή να γίνεις υπουργός, να βγάλεις περισσότερα λεφτά , για να τα στείλεις  σε κάποιο  καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, να βγάλουν ένα πτυχίο και να  βρουν μια καλοπληρωμένη  δουλειά...χωρίς όμως να χουν να θυμούνται κάτι όμορφο απ τα παιδικά τους χρόνια

Γελάω και θλίβομαι  σκεπτόμενος πως τόσοι γονείς όπως εσύ καταστρέφουν  τις ζωές των παιδιών τους χτίζοντας τους όπως νομίζουν το μέλλον

-Ναι, αλλά  αν σε άκουγα  μπορεί τα παιδιά μου στο μέλλον να  βρεθούν σε αυτή την καρέκλα που κάθεσαι εσύ

-Που κάθομαι και χαμογελάω...σωστά;

-Σωστά

Και  ξες γιατί χαμογελάω;

-Θα μου πεις;

-Γιατί είτε έρθει σε λίγο το τέλος μου , είτε  σε 100 χρόνια  ξέρω πως έχω καλές  ζωντανές αναμνήσεις  και με αυτόν τον τρόπο  ξέρω πως σε νίκησα χίλιες φορές

-Αν αυτό σε κάνει χαρούμενο

-Κάπου  δεν μέ κάνει χαρούμενο. Γιατί αν  δεν ήσουν αυτός που είσαι , δεν θα χρειαζόνταν να σε νικήσω. Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος

Ο Επιθεωρητής έβγαλε το πιστόλι του και τον πυροβόλησε

Μετά βγήκε απ το παρκινγκ έξω στην νυχτερινή πόλη. Άναψε τσιγάρο και ξεκίνησε να περπατά

Κοντοστάθηκε μπροστά σε μια βιτρίνα και  αναρωτήθηκε

-Τι έκανα;