Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πολιτισμός σε πρώτο πλάνο-σύντομο διήγημα


Κατηφόρισε   μέσα στο σούρουπο  τους λόφους και εμφανίστηκε μπροστά  του η πόλη

Για την ακρίβεια ήταν η μοναδική πόλη που  είχε  κατοίκους πλέον

Η μοναδική πόλη που τρόπο τινά ο πολιτισμός είχε μείνει όρθιος  μετά  την  μεγάλη  πυρηνική επίθεση  όπου είχαν εξαπολύσει  όλα τα κράτη , το ένα εναντίων του άλλου

Βάδισε μερικά μέτρα και εισήλθε  εντός  των τειχών της

Παντού στους δρόμους έβλεπες  μόνο ποντίκια. Φρόντισαν για αυτό οι ζωόφιλοι  της πόλης που είχαν επιδοθεί σε μαζικές στειρώσεις  γατιών. Τώρα πλέον  δεν υπήρχε κάποιος να  κυνηγήσει τα ποντίκια και αυτά κάνανε πάρτυ στους δρόμους

Λίγο παρακάτω  συνάντησε  τον επιφανή πολιτικό να  τον έχουν βάλει κάτω μια ομάδα από πιτσιρικάδες και να τον χτυπάνε  αλύπητα

Ήταν ο μόνος πολιτικός που  προκειμένου να χτυπήσει  τις συνέπειες  της ύπαρξης των λεφτάδων εδώ και δεκαετίες   σύστηνε  συμμαχίες πλουσίων με  φτωχούς 

Προσπαθούσε να ανατρέψει το σύστημα  αναζητώντας  τρόπους ενίσχυσης του

Προσπαθούσε  να  χτυπήσει την φτώχεια   αυξάνοντας παράλληλα τα  πλούτη αυτών που την προκαλούσαν

Ήταν και το εκκεντρικό του  ντύσιμο με παρδαλά πουά  πουκάμισα  και το μονίμως ειρωνικό του ύφος  αλλά και η αλαζονείας του -ποτέ  στην ζωή του δεν παραδέχθηκε πως κάπου έσφαλλε  λίγο-.

Όλα  τα παραπάνω κάναν  τις ορδές των πιτσιρικάδων να τον  χτυπάνε  αλύπητα, βάναυσα...σχεδόν απόκοσμα και απάνθρωπα

Ουρλιάζαν

"Μας έσκασες. Σκάσε πια. Μην ξαναμιλήσεις ποτέ.Σαχλαμάρα. 3 πυρηνικές  καταστροφές  δεν σου φτάσανε να  βάλεις μυαλό"

Δεν ανακατεύτηκε. Απλά  προσπέρασε το λυντσάρισμα  και  περπάτησε λίγο παρακάτω, ανάμεσα  στα ποντίκια  των δρόμων που ήταν παντού  παρόντα

Ήθελε  να βρέξει τα χείλια του και το μόνο που υπήρχε ήταν μια χαρτοπαικτική λέσχη

Μπήκε εντός της και αντίκρισε  τραπέζια με πράσινες τσόχες και  "παίκτες"

Σε ένα  απ αυτά δεν ήθελε μυαλό να καταλάβεις πως καθόταν ο αρχηγός της τοπικής μαφίας

Μια καλλίγραμη ψηλή σερβιτόρα  τον πλησίασε  καθώς κοιτούσε και μελετούσε τα χαρτιά του πριν ρίξει.

Κρατούσε μια πάνινη  σακούλα. Την ακούμπησε στο  τραπέζι και την άνοιξε  ψιθυρίζοντας του

"το κεφάλι του Μπεν. Τον φάγανε  τα παιδιά πριν  σε φάει"

Ο τοπικός  μαφιόζος κοίταξε το άψυχο  κεφάλι του αρχηγού της αντίπαλης  συμμορίας

Μετά  το  βλέμμα του στράφηκε προς την  ψηλή καλλίγραμη  σερβιτόρα

Της  είπε  ένα "σ  ευχαριστώ" πριν το πιστόλι του βγει απ την τσέπη του και  της  χώσει τρεις σφαίρες

Μετά κοίταξε τους παίκτες   στο τραπέζι και αδιάφορα  αναφώνησε

"Ο Μπεν ήθελε να με  φάει. Εγώ πάλι αγαπάω την ζωή. Αν έκανε πράξη  τις απειλές του ο Μπεν  δεν θα προλάβαινα  να κάνω όσα έχω προγραμματίσει σε αυτή την ζωή"

Ένας απ τους παίκτες στο τραπέζι τον κοίταξε και τον ρώτησε

"σαν τι έχεις προγραμματισμένο να κάνεις που ο απρόσμενος  θάνατος  σου θα  το  απότρεπε;"

ο  τοπικός  μαφιόζος  ήπιε μια γουλιά απ το ποτό του και  απάντησε

"ήθελα πάντα  να δω πως είναι να αυτοκτονείς" 

Μετά έστρεψε το πιστόλι στον κρόταφο του  και πάτησε μια φορά την σκανδάλη τινάζοντας τα μυαλά  του στον αέρα

Αυτός τέλειωσε το ποτό του στα γρήγορα και βγήκε ξανά στον δρόμο, το  βασίλειο των ποντικών

Μια ομάδα ζωόφιλων προσπαθούσε να πιάσει όσα περισσότερα μπορούσε  για  να  τα στειρώσει και αυτά. Έτσι είχαν μάθει από παιδιά. Κάθε πρόβλημα λυνόταν με μια στείρωση

Λίγο παρακάτω  είδε τον έφορα συνοδεία  αρμάτων μάχης του στρατού  να εισέρχεται πρώτα στο φουρνάρικο και μετά στο μανάβικο και να  αδειάζει τα ράφια και τα  ταμεία. Εξερχόμενος πλησίασε έναν κάδο  σκουπιδιών και άδειασε το περιεχόμενο της λείας  του σε αυτόν πριν τον βάλει φωτιά

Ο  Φούρναρης αγριοκοίταζε τον  Μανάβη και  αμέσως τραβήξαν και οι δυο τους  σουγιάδες μαχαιρώνοντας ο ένας τον άλλον

Δεν συνέχισε  άλλο την περιήγηση του στην  μοναδική πόλη, αυτήν που τόσο πολύ οι κολασμένοι της μετα-πυρηνικής  εποχής προσπαθούσαν να προσσεγγίσουν

Έξω απ την πόλη, μακριά  απ τον πολιτισμό  επικρατούσε μια ζωώδης κατάσταση όπου όλοι θέλαν να αποφύγουν

Εκεί ήθελε να επιστρέψει. Ο πολιτισμός πλέον του έπεφτε κάπως  βαρύς

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά