Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μας τραγουδήσαν για τα αδιέξοδα του καπιταλισμού στον πρώτο τους δίσκο οι Boston;

 


Όλα τα εξουσιαστικά συστήματα προωθούν στους υπηκόους τους το στοιχείο του ανταγωνισμού, άλλωστε όταν είσαι εκμεταλλευτής είναι προτιμότερο οι αποκάτω να τρώγονται μεταξύ τους παρά να ενωθούν ενάντια στην εκμετάλλευση

Το 1968  γεννιέται  επισήμως η  ιδεολογία του  νεο-φιλελευθερισμού ως μια επικαιροποιημένη   εκδοχή του καπιταλισμού που θεωρεί  πως πρέπει να καταργηθούν τα όποια προνόμια των κατώτερων  τάξεων κατακτήθηκαν   ανά τους  αιώνες (8ωρο, πληρωμένη καλοκαιρινή άδεια, κλπ)

Το 1976 που οι boston  κυκλοφορούν  το πρώτο τους άλμπουμ οι πρώτες παρενέργειες του νεο- φιλελευθερισμού  μαζί με τα αδιέξοδα  του δυτικού καπιταλισμού κάνουν αισθητή την παρουσία  τους

δημιουργώντας  πλείστα όσα αδιέξοδα για τους νέους  της εποχής που απ την μία αγωνιούν  για το επαγγελματικό τους μέλλον αλλά απ την άλλη νιώθουν πως πρέπει να ζήσουν  ελεύθεροι

"καταλαβαίνω την αναποφασιστικότητα σου

αλλά  εμένα δεν με νοιάζει αν θα  ξεμείνω πίσω

οι άνθρωποι  ζουν μέσα στον μεταξύ τους ανταγωνισμό

αλλά εγώ θέλω την ηρεμία μου"

μας τραγουδάν οι boston  στο τραγούδι απ το πρώτο τους δίσκο , "piece of mind"

και δεν είναι τυχαίο που το τραγούδι   γνωρίζει  την ανάλογη επιτυχία ανάμεσα στους νέους...άλλωστε μην ξεχνάμε πως η ιρλανδοκρατούσα  Βοστώνη  είναι μια  απ τις πιο προοδευτικές πόλεις  στις ηπα



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά