Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

dark wave balkan story


Βάδιζα μέσα στην μεγάλη  βαλκανική  νύχτα

την εποχή που  υπήρχε μόνο  το  σκοτάδι- και συνεχίζει να υπάρχει ακόμη

ο πόλεμος όλων εναντίων όλων  ήταν μια μόνιμη συνθήκη  πλέον

έξω απ τα  βαλκάνια οι  χώρες της μουντάδας παρήγαγαν  συνεχώς πολεμοφόδια και τρόφιμα 

τα εργοστάσια τους δούλευαν ασταμάτητα

και κάθε Παρασκευή  τα ελικόπτερα τους  τα πετούσαν πάνω απ τις  περιοχές που ελέγχαν οι 300 φατρίες 

εμείς πολεμούσαμε και  ο πλανήτης ολόκληρος καρπωνόντανε το κέρδος απ τις μάχες μετατρέποντας το σε ευμάρεια

αρκεί να  ζούσες εκτός Βαλκανίων

και ποτέ δεν ξημέρωνε


Σε αυτή την τεράστια ατελείωτη  νύχτα βάδιζα απ την μια άκρη των Βαλκανίων στην άλλη για να  βρω την Όλγα

Εξαφανίστηκε

Την αρπάξαν οι  φατρίες  του ατέρμονου  θανάτου

Έτσι μου είπαν κάποιοι  σκλάβοι

Αυτούς πίστεψα, δεν είχα κάποιο άλλο στοιχείο

Και ξεκίνησα   για το Προύντρεγκατς. Εκεί ίσως να βρισκόνταν


Και βάδιζα μέσα στην ερειπωμένη  γη, περνώντας έξω από φτωχά  πρώην αγροτόσπιτα. 

Μισοκαμένα απ τις μάχες  με κοιτούσαν να περιδιαβαίνω την έρημη σκοτεινή  γη


Μπαίνοντας στην πόλη του Προυντρεγκατς παντού καίγαν  φωτιές στις γωνίες των δρόμων

Εξαθλιωμένοι άντρες  περιμέναν  να  έρθει η  τοπική  φατρία να τους αρπάξει, να τους ντύσει στα χρώματα της, να τους δώσει ένα πιάτο  φαϊ και  15 χάπια  Ντεμολίσιον που θα  τους διεγείραν τις αισθήσεις και τις αντοχές πριν τους ρίξει  στην μάχη

Περιμέναν και οι κοπέλες τους άντρες της τοπικής φατρίας να τις αρπάξει και για ένα πιάτο φαϊ να τις μετατρέψει σε σκλάβες του σεξ

Πολυτέλεια  το ένα πιάτο φαϊ την μέρα

όλοι σκοτώνανε για αυτό  πλέον


Δεν θέλω αυτή την ζωή , μου είπε ένας πιτσιρικάς πριν με  ρωτήσει, εσύ τι ζωή  ζεις;

Δεν ζω. (όχι μέχρι να βρω την Όλγα)


Και ποια  είναι η Όλγα, ρώτησε ο αρχηγός της πόλης στον οποίον με οδήγησανε

Η κάθε του πρόταση τέλειωνε με ένα κακάρισμα  γέλιου

Ποια είναι  η Όλγα;

Δεν του απάντησα. Και να του έλεγα δεν θα καταλάβαινε ούτε ποια  ήταν , ούτε τι ήταν

Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μου πει  που ήταν η Όλγα

Έβγαλε  το πιστόλι του και με  σημάδεψε

Δεν δεχόταν διαταγές από κανέναν(πόσο μάλλον από έναν  άοπλο ξένο)


Αφού είσαι δυνατός έλα  να παίξουμε  ρώσικη ρουλέτα με 5 σφαίρες

Είσαι ο αρχηγός της πόλης

Δεν δέχεσαι  διαταγές

Απέδειξε  μέσα σε αυτό το μπαρ που  αναδύονταν από παντού οι φλόγες της κόλασης, η αντανάκλαση των οποίων  έντυνε τις γυμνές  κοπέλες που χορεύουν  παντού για τα πάντα , πως αξίζεις να είσαι ο αρχηγός της πόλης

Απέδειξε στους άντρες  σου πως μπορείς να ανταγωνιστείς έναν άοπλο ξένο


Τα δυο περίστροφα  ακούμπησαν στο  τραπέζι.

5 σφαίρες στο καθένα και μείς καθόμασταν ο ένας απέναντι στον άλλον

Αυτός γελούσε. Κακάριζε

Το έκανε με έναν  απόκοσμο  τρόπο

Τον παρατηρούσαν πριν  αγγίξουμε τα περίστροφα μας

Προσπαθούσα να  διαβάσω μέσα απ τα μάτια του την ιστορία του, την ζωή του. Ποια  πορεία  τον έφερε ως εδώ;

Ένα φτωχόπαιδο από κάποια  σέρβικη  ή  Βορειομακεδονική  επαρχιακή πόλη; Ένας άνθρωπος  που επηρεασμένος απ την Αμερικάνικη  ευμάρεια που πλέον λανσάριζε και η Γαλλική και η  Γερμανική και  Ρωσική και η Κινέζικη  προπαγάνδα  βρήκε  τρόπο να την αποκτήσει επιλέγοντας τον δρόμο του  χυδαίου εγκλήματος;

Δεν θα έκλεβε  μέχρι να φτάσει σε αυτό το τραπέζι για να  ταϊσει τους φτωχούς, αλλά θα  έκλεβε τους ίδιους τους φτωχούς ή   για την ακρίβειά  θα έκλεβε όσα αποφάγια  θα περίσσευαν στον βαλκάνιο φτωχό απ αυτά που του κλέβαν τα κράτη με επίσημο τρόπο 

Ένα μικρό αθώο παιδάκι. Ίσως να χε μεθύστακα,  χαρτοπαίκτη και  εθισμένο στην αναζήτηση του εύκολου  καπιταλιστικού χρήματος  φτωχό πατέρα

όπως και να χε  σήμερα ήταν ένας ολοκληρωμένος τρελαμένος  αδίστακτος άντρας

Και  ο χρόνος έτρεχε

Αν νικούσα οι δικοί του οφείλαν να μου πουν τι ξέραν για την Όλγα. 

Αν έχανα αυτός θα αποδείκνυε  σε όλη την πόλη που  διοικούσε πως συνέχιζε στα  55 του να είναι ο  αδιαμφισβήτητος  ημι- παράφρων αρχηγός της


Ο μπόμπιρας που συνάντησα  μπαίνοντας στην πόλη καθόταν δίπλα μου

Αν βρεις ποτέ την Όλγα  θα της πεις πως  την σκεφτόμουν;  μου το υπόσχεσαι; τον ρώτησα και αυτός κούνησε το κεφάλι του

Ωραία  τώρα παραπέρα  μην λερωθείς αν...αν  η σφαίρα κάνει την δουλειά της

Τώρα το κούνησε αρνητικά

Ξεροκέφαλα  σλαβάκια

Δεν επέμενα

Πάτησα  την σκανδάλη και ακούστηκε μόνο ένα κλικ

Χωρίς κρότο, χωρίς αίματα, χωρίς  δράματα

Ακόμη μια μέρα στην κόλαση εκτός αν και το πιστόλι του  ημι-παράφρωνα  αρχηγού έκανε και  αυτό απλά κλικ

Δεν έκανε

Τα μυαλά του τινάχτηκαν  παντού μέσα στο μαγαζί

Οι άντρες  του , οι πιστοί του στο έγκλημα και τον  νέο  τύπου εθνικισμό των  300 φατριών δεν έδειξαν να στεναχωριούνται. Το αντίθετο. Όταν έφευγε ένας δικός τους απ αυτόν τον κόσμο αναβαθμιζόνταν  η δική τους θέση  σε  αυτή την παρανοϊκή ιεραρχία



Περίμενα να μου πουν  τι ξέραν για την Όλγα.

Το μόνο που έκαναν  ήταν να  με σημαδέψουν με κάθε είδους οπλισμό που  διέθεταν

Ξένε , πιες το ποτό σου, το κέρδισες σήμερα. Δωρεάν. Και μετά  φύγε και μην ξαναπατήσεις  στο Προύντεγκρατς


Ο μπόμπιρας συνέχιζε να κάθεται δίπλα μου

Σε αυτή την νέα πραγματικότητα το προσδόκιμο ζωής όσων δεν ήταν χαφιέδες ήταν  πολύ μικρό. Και ο μπόμπιρας απέδειξε πως  δεν ήταν

Μικρέ; Έχεις πιει ποτό ποτέ; Έχεις καπνίσει ποτέ;

Όχι

Πιες και κάπνισε. Κανείς δεν ξέρει να  φτάσεις ποτέ στην ηλικία που επιτρέπεται και είναι αμαρτία  να μην γευτείς τις δυο απ τις  τρεις  χαρές

Η τρίτη ποια είναι;

Να κάνεις έρωτα  αλλά  για αυτό θα πρέπει να περιμένεις ...και να σταθείς τυχερός ή αν σου επιτρέψουν οι  Πολέμαρχοι  της Νοτιοανατολικής Ευρώπης να χεις  τον χρόνο σου


Βαδίζαμε έξω απ την πόλη και μου κρατούσε μούτρα που δεν τον άφησα να κάνει σεξ με μια απ τις  γυμνές σκλάβες του μαγαζιού

Όταν μεγάλωνε, αν μεγάλωνε  θα καταλάβαινε  τον λόγο

Συνεχίσαμε για την επόμενη πόλη της  βαλκανικής κολάσεως. ίσως εκεί να γνώριζαν για την Όλγα





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά