Salonika 3-rock παράδεισος

 

Και αυτό το βράδυ ανοίξαν οι πόρτες του μπαρ.Είμασταν έτοιμοι να δεχτούμε όποιον ήθελε να ξεφύγει για μερικές  ώρες απ αυτή την μπάσταρδη δυστοπία που επέβαλλε  στην πόλη μας η τριαδική αρχή του αρχιπαπά, του δημάρχου και του περιφερειάρχη.

Τι το ιδιαίτερο είχε αυτό το  βράδυ;

Ο εργολάβος  και ιδιοκτήτης της τεχνικής εταιρείας "Άριστον" δεν βρισκόταν εν ζωή και αυτό μας έδινε μια ανάσα και μια μικρή προθεσμία να  χαλαρώσουμε. Και αυτό το βράδυ αυτό  θέλαμε να κάνουμε

Για τα ποτά πριν ανοίξουμε  δοκίμασα πολλούς μπάρμαν. Οι περισσότεροι ήταν άνω των 40 ετών με εμεπιρία  δεκαετιών στην πλάτη τους , όμως παρόλο που έφαγαν την ζωή τους μέσα στο ροκ  είχαν μια  βαριά μαγκιόρικη σκυλάδικη εσάνς. Δεν κάνανε   για μένα. ήμουν αρκετά  γέρος για να ανέχομαι την μαγκιά του καθενός. Πόσο μάλλον του ρόκερς που χαν την ατομικίστικη  κουλτούρα του σκυλά

Άλλοι ήταν  τεχνίτες τέλειοι και νέοι, όμως  δεν μου άρεσε αυτό το εξυπνακίστικο στυλάκι. Δεν ήμουν σε φάση να συναναστρέφομαι με ανθρώπους του "εγώ όλα  τα ξέρω"

Βρήκα  τελικά τον Τζώνη

Για την ακρίβεια αυτός με  βρήκε.

25 ετών και χωρίς καμιά εμπειρία  από ποτά- εκτός απ το να τα πίνει

Μπήκε στο μαγαζί. Μάγκας-όχι  σκυλόμάγκας- πάνκοπσαηκομπίλι  φάση

-Καλημέρα σας κύριε...πως να σας λέω;

-Για την ώρα αφεντικό, του απάντησα , αν και δεν ξέρουμε αν θα γίνω το αφεντικό σου

-Μπός , οκέη.

Και ξεκίνησε

-Έμαθα  ψάχνεται για μπάρμαν. Εγώ μπάρμαν δεν έχω κάνει ούτε σπίτι μου, όμως αν θέλω να κάνω κάτι για όλη μου την ζωή είναι να  γίνω μπάρμαν. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο απ το να  πρέπει να υπολογίζεις και συνδυάζεις τις σωστές ποσότητες ώστε να πίνει ο άλλος το ποτό του  όπως το θέλει.Με πιάνεις μπός; Και γνωρίζω επειδή ένα φεγγάρι έφτιαχνα  φραπέδες πως  το κάθε άτομο  είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, οκ; Οπότε πρέπει  εγώ να  βρίσκω το κουμπί του καθενός-και αν τον κερδίσω ως θαμώνα να πρέπει να θυμάμαι το κουμπί του. Είναι  τόσο ανθρωποκεντρικό και τέλειο  για μένα αυτό αλλά δεν το  χω κάνει ποτέ

-Μια στιγμή πιτσιρίκο. Είπες θαμώνα; 

-Ναι...θαμώνα

-Να τον κερδίσεις ως θαμώνα. Δεν είπες πελάτη , γιατί;

-Γιατί , δεν ξέρω αν συμφωνείς και συ μπος που μάλλον θα διαφωνείς  γιατί εσύ ανοίγεις επιχείρηση για να τα κονομήσεις , αλλά εγώ πιστεύω πως  ένα μπαρ πρέπει να χει θαμώνες, δηλαδή κόσμο που γουστάρει και αγαπά το μέρος και όχι πελάτες δηλαδή κόσμο που  "πρέπει" να βγει και να τα ακουμπήσει κάπου

Δεν μίλησα και για μερικά λεπτά μείναμε να κοιταζόμαστε  στα μάτια

Ο άσχετος με ποτά και μπαρ μόλις μου χε πει κάτι που το πίστευα  βαθιά μέσα μου  τόσες δεκαετίες αλλά δεν το χα αναλύσει και εξωτερικεύσει.

Αυτός ο πανκάκος  το πε με μια  φυσικότητα  και μάλιστα δήλωνε  πως ήθελε να κάνει αυτό το πράγμα σε όλη του την ζωή

Κανείς απ  τους  βιρτουόζους  των ποτών που περάσαν πριν απ αυτόν δεν εξέφραζαν  αυτή την αγάπη για το ποτήρι, το ποτό  στην δοσολογία που  πέφτει μέσα σε αυτό και την αγωνία αν θα  είναι αυτό ακριβώς που ζητά η γλώσσα και ο  ουρανίσκος  του πελάτη

-Προσλαμβάνεσαι, του είπε  τελικά όταν μίλησα και από μέσα μου συμπλήρωσα (και ας  βάζεις ούζο με λεμονάδα  στο  βήτα πενηνταδύο όταν στο παραγγέλνουν)

Καλά θα πάει και αυτό

Και πήγε όμως

Ο πανκάκος  έχοντας εξασφαλίσει ένα  μεροκάματο  βρήκε  χρόνο να μελετάει την "τέχνη της δουλειάς του"

Απ το ίντερνετ, το  u tube αλλά και  πειραματιζόνταν πάνω σε δικές του ιδέες

Ο κόσμος στην αρχή τον κοιτούσε  σαν  εξωγήινο...ας πω καλύτερα (χειρότερα δηλαδή)σαν μαλάκα

-Βάλε ένα  βοτκα καλούα, έλεγε ο πελάτης

-Πως  σου αρέσει. Θες περισσότερα να χεις την αίσθηση της βότκας  ή του καλούα σήμερα; απαντούσε αυτός

Ο πελάτης ήταν συνηθισμένος να  δίνει παραγγελία και να του το βάζουν χωρίς να το αναλύουν

Ο Τζώνη  ρωτούσε  αναφέροντας την λέξη  κλειδί "πως το θες σήμερα"

Όντως πολλοί ανάλογα την διάθεση, την ψυχική μας κατάσταση  ή οτιδήποτε άλλο μερικές φορές  θέλουμε  το ποτό μας να χει περισσότερες  αναλογίες  σε  πάγο, χυμό ή οτιδήποτε άλλο

Ο τύπος ήταν επιστήμονας

Ανοίξαμε τις πόρτες του μαγαζιού και ο κόσμος άρχισε να μπαίνει

Είχαμε απ όλες τις ηλικίες

Από 60αρηδες που  ξαναζούσαν αυτό που πρόσφερε το μπαρ, την ρόκ αίσθηση της πόλης  των 90ς μέχρι  νεότερους που πνίγονταν και δεν χωρούσαν πουθενά μέσα στην κυρίαρχη  κουλτούρα της τραπ στην μουσική, πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης

Κάποια στιγμή μπήκε και ο bad news. Χαιρέτησε την Τζένη που έβαζε μουσική καλύπτοντας  όλη την γκάμα του ροκ και πήγε έκατσε  στο μπαρ , σε ένα σημείο ώστε να είναι απέναντι της

Έκανε ένα  νεύμα στον Τζώνη και αυτός του έβαλε αμέσως το ποτό του.

Μετά ο μπαρμαν  επέστρεψε στην άλλη γωνιά του μπαρ που καθόταν η  σερβιτόρα  η Ιουλία και έπιασε το μπίρι μπίρι μαζί της

Εγώ καθόμουν  σε ένα σημείο του μπαρ , αρκετά πίσω . Σε εκείνο το σημείο δεν ερχόταν σχεδόν κανείς  και μου άρεσε να κάθομαι μόνος στο  τραπεζάκι

Ήρθε όμως εκείνο το βράδυ ο Μπίστας. Ένα καθίκι που το ξερα από παλιά και  ήταν  πρόεδρος ή κάτι τέτοιο των  ιδιοκτητών μπαρ στην  πόλη

Κάθισε απέναντι  μου  

-Δεν θα με   χαιρετήσεις; με ρώτησε

-Τι ζητάς Μπίστα;

Ο Μπίστας κοίταξε  τριγύρω το μέρος και μου είπε

-Ωραίο  μέρος έστησες. Μπράβο. Μου θυμίζει τα παλιά.Την δεκαετία του 90

-Δεν πρέπει να σου φέρνει καλές μνήμες ε;

Ο Μπίστας δούλευε  το 97 σε ένα μαγαζί που είχα

Τότε ήταν ροκάς ή το παιζε ροκάς. Στην ουσία  ήταν ένα μπάσταρδο  της πόλης που σκεφτόνταν  μόνο τον εαυτό του

Είχε πηδήξει όλες τις σερβιτόρες στις τουαλέτες πουλώντας τους  έρωτα και μετά τις παράταγε και αυτές παρατάγανε  το μαγαζί

Είχα  γανιάσει να  ψάχνω  συνέχεια  για νέες κοπέλες να δουλέψουν

Μέχρι που ένα  βράδυ τον έπιασα να  βάζει χέρι στο ταμείο. Τον άρπαξα απ τα μαλλιά , τον έσπασα στο ξύλο, τον ξεβράκωσα και τον πέταξα  έξω στον δρόμο

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ο Μπίστας  έμεινε στην νύχτα και μεγαλούργησε  στήνοντας μια σειρά από  κυριλέ και σκυλάδικα μαγαζιά  ενώ τελευταία μπήκε και στην  τραπ  

-Εξαφανίστηκες απ την πιάτσα δυο δεκαετίες όμως τώρα φτιάχτηκες καλά, μου είπε και συνέχισε, μόνο που δεν παίζεις  δίκαια

-Εσείς παίζεται δίκαια;

-7 μαγαζιά έχω και σε όλα ελέγχομαι απ το κράτος, πληρώνων φπα  , φόρους  , τα πάντα όλα. Εσύ;

-Γιατί δεν νοιάζεσαι για  τις δουλειές  σου και χώνεσαι σε ξένες  υποθέσεις;

-Γιατί  οι  επιχειρηματίες  γκρινιάζουν  και θέλουν λύση. Χαλάς την πιάτσα με άλλα λόγια

-Χαλάω την πιάτσα επειδή είμαι ο πιο φτηνός σε τιμές;

-Είσαι ο πιο φτηνός επειδή  δεν  πληρώνεις της  υποχρεώσεις  στο κράτος

-Ε και;

-Κλέβεις, μου απάντησε

-Καλό είναι...Μπίστα...εσύ να μην μιλάς για  κλεψιές.

-Οι εποχές αλλάξανε και  αν δεν το πρόσεξες άλλοι έχουν το πάνω χέρι τώρα. Πίστεψε με  χάρη σου κάνω και έρχομαι  και σου μιλάω  να τα βρούμε  ήρεμα και πολιτισμένα.

-Ωραίος λόγος., Φαντάζομαι η επόμενη πρόταση σου θα είναι "άρπαξε την ευκαιρία  τώρα να συμφωνήσουμε. Δεν θα υπάρξει δεύτερη και την επόμενη φορά δεν  θα έρθω με τόσο καλές διαθέσεις" ε;

Ο Μπίστας γέλασε πονηρά και σηκώθηκε  να  φύγει

Κοντοστάθηκε λίγο και μου είπε

-Είμαι τόση ώρα εδώ και δεν  ήρθε  κανείς να μου πάρει παραγγελία...αντιεπαγγελματικό....πολύ αντιεπαγγελματικό

-Και σε  σένα καλή νύχτα  Μπίστα

Όσο γινόταν αυτά με τον Μπίστα στο σκοτεινό πίσω τραπέζι μου, η Τζένη  συνέχιζε να  βάζει μουσική και να ανεβάζει την ένταση και το κέφι στο μαγαζί και ο  Τζώνυ  συνέχιζε να βάζει ποτά  -και να κερνάει

Η Ιουλία τριγυρνούσε με έναν δίσκο στο μαγαζί και  φορώντας το καλύτερο χαμόγελο της και   σέρβιρε τον κόσμο

Μην ξεχάσω και τον  bad news που καθόταν στην δική του γωνιά, στην άκρη του μπαρ φάτσα  στην Τζένη  και κατέβαζε τα ποτά του βυθισμένος πάντα στις δικές του σκέψεις

Ο Τζώνη κάποια στιγμή πήδηξε  το μπαρ και έτρεξε προς το  τραπέζι μου

Έκατσε  φουριόζος  στην καρέκλα και με κοίταξε  έχοντας  ένα βλέμμα τόσο άγριο-δεν τον είχα ξαναδεί  έτσι-ενώ παράλληλα βαριανάσαινε

-Είναι κάτι μπος που δεν το έχουμε συζητήσει και κακώς.

Δεν μίλησα. Μόνο τον κοιτούσα στα μάτια  σαν του έλεγα "λέγε"

Και είπε

-Στο μαγαζί σου..

-Δεν είναι μαγαζί μου...μπορεί να λέμε πως είμαι το αφεντικό αλλά είναι όλων μας και στα κέρδη και στις  χασούρες και στις ευθύνες...

-Ναι ναι, δεν είναι  ώρα για   θεωρητικά  τώρα. Στο μαγαζί...μας...δεχόμαστε ντρόγκες; Θέλω να ξέρω

-Τι συνέβη;

-Είναι δυο τυπάκια πάνω στις τουαλέτες. Αγριορόκερς αλλά κάνουν κρα  πως είναι μεσοαστοί

Πιάσανε δυο κοπελίτσες και τις είπαν

"να κεράσουμε mdma και να σας γαμήσουμε;" 

-εμ ντι εμ τι;

-Ναρκωτικό είναι.Δεν είχες τέτυοια  στην εποχή σου εσύ μπαφακόγερε

Οι κοπελίτσες αρνήθηκαν. Μετά τα  τυπάκια πιάσανε  δυο άλλες κοπελιές

Οι δυο πρώτες το πάνε το σκηνικό στην Ιουλία ενώ τις σέρβιρε

Και σε ρωτάω γιατί  γαμώ την πουτάνα μου θα τα γαμήσω όλα, εδώ μέσα δεχόμαστε ντρόγκες;

Δεν  χρειαζόταν να σκεφτώ κάτι. Απάντησα αμέσως

-Μίλα στον bad news. Πες του να τους πετάξει έξω με τέτοιον τρόπο ώστε να μην ξαναέρθουν εδώ

Ο Τζώνη  χαμογέλασε  φευγαλέα

Σηκώθηκε απ την καρέκλα, ξέχασε να ενημερώσει τον bad news και  ανέβηκε μόνος του πάνω στις τουαλέτες

Μετά από δυο λεπτά  τα δυο τυπάκια κουτρουβαλούσαν απ τις σκάλες  μέχρι κάτω ενώ από πίσω τους κατέβαινε τα σκαλιά ο Τζώνη κρατώντας στα χέρια μια σιδερόβεργα

Δεν τους λυπήθηκε ούτε  όταν  κείτονταν  σωριασμένοι  στο πάτωμα  και συνέχισε να τους κοπανάει με την σιδερόβεργα παντού

Ο bad news όταν κατάλαβε τι συνέβαινε  τον πλησίασε και έπιασε τον καρπό του  πριν ξανακετεβάσει  την σιδερόβεργα  στα  σπασμένα κόκκαλα τους

-Αρκετά τους σακάτεψες, είπε

-Θέλω και άλλο, απάντησε ο Τζώνυ

-Το "άλλο" που θες θα  τους  σκοτώσει, απάντησε ο bad news και  συνέχισε, κάνε ότι κάνω

Μετά άφησε τον καρπό του πιτσρικά και άρπαξε απ τα μαλλιά τον έναν μεσοαστό που το παιζε  αγριοροκάς και τον έσυρε έξω απ το μαγαζί πετώντας τον στον δρόμο

Ο Τζώνη τον μιμήθηκε

Ξαναμπήκαν στο μαγαζί και εκείνη την ώρα κατέβαιναν οι δυο κοπέλες που  δέχθηκαν να  εξαγορασθούν για λίγο mdma ώστε να κάνουν  σεξ με τους μεσοαστούς

-Δεν θα ξανάρθουμε στο κωλομάγαζο σας, φωνάξαν

-Να μην σώσετε, απάντησε ο  Τζώνη, μετά κοίταξε την Ιουλία που του έδειξε τις άλλες δυο κοπελιές που αρνήθηκαν τις προτάσεις των  τεμέκ αγριοροκάδων

Τις πλησιάσαν με την Ιουλία και τις ρώτησε ο Τζώνη

-Είστε καλά κορίτσια;

"καλά  ευχαριστούμε" απάτησαν αυτές

Η Ιουλία  τις είπε

-Το ξέρετε πως το μαγαζί σήμερα είναι δικό σας ε; Πίνετε ότι θέλετε και όσο θέλετε , δωρεάν

Χαμογέλασαν και οι 4 τους

Τα κοιτούσα  όλα αυτά από το σκοτεινό τραπεζάκι μου στο πίσω μέρος του μαγαζιού και  ένωσα σαν να είχα  στήσει έναν  ροκ  επαναστατικό παράδεισο επί της γης