Μισέ άνθρωπε (στίχοι-ποίηση)

πίσω απ τα φώτα μια οφθαλμαπάτη

πόνος εσώτερος και δυστυχία

ένιωσες μα δεν είδες την απάτη

έχασες την μοναδική σου ευκαιρία

πίσω απ τα φλας ένα σώμα σάπιο

τεχνηέντως σκαλισμένο σαν αρχαίο γλυπτό

θαυμάζεις το ψεύτικο, που ναι κάποιο

και όχι το γήινο το χειροπιαστό

δεν αγάπησες ποτέ του κόσμου τις ατέλειες

οι σκέψεις σου πάντα μισοέγκυες

κυοφορείς μα δεν γεννάς

σε απαστράπτουσες ερημιές ξαναγυρνάς

μόνος κοιτάς ποτέ δεν χτίζεις

μόνο θαυμάζεις ποτέ δεν γκρεμίζεις

όσους το νέο ποθούν ταγμένος να εμποδίζεις

συνήθισες να συνηθίζεις

πίσω απ τα φώτα μια οφθαλμαπάτη

πόνος εσώτερος και δυστυχία

ένιωσες μα δεν είδες την απάτη

έχασες την μοναδική σου ευκαιρία

έχασες, έχασες, έχασες

κανείς δεν θυμάται από τούτο τον κόσμο γιατί και ως τι πέρασες;

ακούστε την χιουμοριστική/μουσική εκπομπή

"δημοσιογραφική επιτυχία gr" εδώ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

Υπάρχει ένας θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα στα μικρά μπαλκόνια απ τα φτωχικά ετοιμόρροπα διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με λαθραία ρολόγια απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων που μαστιγώναν τους υπαλλήλους τους Την πόλη των μιμητών του Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς φασ

Διαβάστε περισσότερα

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

ιστορίες από μια άγνωστη αλλά υπαρκτή Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Διαβάστε περισσότερα

Το καφενείο

Ο παπά-Σταμάτης μπήκε φουριόζος στο καφενείο και έκατσε σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα δώθε και φώναξε του καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη; απάντηση καμία οπότε έδωσε πιο πολύ ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής βγήκε απ την κουζίνα του με αργό βήμα και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν καθάριζα και τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη δεν σε λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό , άιντε , άιντε και δεν έχω όλη την μέρα για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε 2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο υπουργείο να κά

Διαβάστε περισσότερα

κακή επιρροή

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου