O Μπέρκ βρέθηκε το 1983 στην Τσεχοσλοβακία
Ως μέλος διεθνούς ένοπλης οργάνωσης που χτυπούσε δυτικούς στόχους καταπίεσης ανά τον κόσμο είχε ήδη ένα πλούσιο βιογραφικό πριν φτάσει στο 30ο έτος της ηλικίας του
Ο Ηγέτης της ομάδας τους, ο Έντμοντ τον θαύμαζε. Τώρα στα 50 του αυτός ο 29χρόνος του θύμιζε κάτι απ την δική του νιότη όταν δρούσε στο "πεδίο" πριν περάσει λόγο ηλικίας αλλά και "αναγνωρισιμότητας" σε πιο επιτελικό ρόλο
-Βγες διασκέδασε, ξέσκασε , του είπε καθώς καθόταν σε ένα καφέ στην Πράγα, εδώ δεν κινδυνεύεις να σε πιάσουν
Ο Μπερκ τον κοιτούσε χωρίς να μιλάει
-Μπέρκ; Είσαι πολύ καιρό εκεί έξω, πίσω απ τις γραμμές του εχθρού που λένε.Πρέπει λίγο να χαλαρώσεις...να γεμίσεις τις μπαταρίες σου
-Δεν νομίζω να χουμε χρόνο για να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο
-Βιάζεσαι να γίνει η επανάσταση ε; Και γω βιαζόμουν στην ηλικία σου...θα αργήσει να ρθει...πίστεψε με. Θα ρθει όμως, αυτό είναι νομοτελειακό όμως δεν είναι ακόμη η ώρα της
-Εσύ; Διασκεδάζεις εδώ στην Πράγα που χεις κολλήσει;
-Εγώ δεν παίζω το τομάρι μου εκεί έξω πλέον οπότε δεν μου δημιουργείτε η ανάγκη να βγω να ξεσκάσω
-Κλεισμένος σε ένα γραφείο ε; Μελετάς την διεθνή κατάσταση, κλείνεις συμφωνίες με τους ανατολικούς...
-Πες καλύτερα πως το τίμημα για την κάλυψη που μας δίνουν είναι να μου σπάνε τα αρχίδια όλη μέρα κάθε μέρα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία...είναι μέρος του παιχνιδιού
-Πως και είσαι μόνος σου μετά από τόσα χρόνια Έντμοντ;
-Τι εννοείς; Έχω εσάς τους συντρόφους μου
-Και τις συντρόφισσες που ναι ταγμένες στον αγώνα, συμπλήρωσε γελώντας πονηρά ο Μπερκ
-Μικρέ; του αποκρίθηκε με ένα μειδίαμα χαμόγελου στο πρόσωπο του, σαν πολύ αέρα δεν πήρες;
-Όχι τώρα σοβαρά Έντμοντ. Δεν ένιωσες την ανάγκη τόσο καιρό να βρεις μια γυναίκα να πορευθείτε μαζί την ζωή σας;
-Σαν την μάνα μου ακούγεσαι
Ο Μπερκ συνέχισε να τον κοιτά επίμονα περιμένοντας άλλη απάντηση
-Κάτι είχαν βρει...όσο ήμουν νεότερος...απλά...πως να το πω; Δεν τελεσφόρησε και τέλειωσε και κάπως άσχημα
-Μιλάς σαν να ήταν ο μοναδικός έρωτας της ζωής σου
-Ποιος ξέρει; Μπορεί και να ήταν
-Και μετά; Δεν έψαξες ή δεν προέκυψε να πω καλύτερα κάτι άλλο;
-Πολλά αλλά δεν ήταν αυτό που ας πούμε θα ήθελα
-Αυτή είναι η μοίρα για ανθρώπους σαν εμάς; Να μένουμε μόνοι στο τέλος;
-Όχι απαραίτητα. Μην τα σκέφτεσαι αυτά όμως. Βγες έξω , διασκέδασε και λίγο, ξέσκασε
-Μάλιστα
-Μεθαύριο όμως σε θέλω φρέσκο. Θέλω να έρθεις μαζί μου
-Που;
-Σε ένα δασάκι λίγο έξω απ τηνΠράγα. Θα κλείσουμε μια συμφωνία με τους Τσεχοσλοβάκους και θέλω να είσαι παρών
-Κινδυνεύεις;
-Δεν θα το έλεγα, πιο πολύ θέλω να δεις πως δουλεύει το πράμα και στα μετόπισθεν...να μαθαίνεις
-Μιλάς σαν να θες να με τραβήξεις απ την ενεργό δράση
-Αυτό θα συμβεί για βιολογικούς λόγους κάποια στιγμή. Θέλω να είσαι έτοιμος ως τότε να αναλάβεις κάποιον επιτελικό ρόλο όπως εγώ
Το βράδυ ο Μπερκ μπήκε στην πρώτη ντισκοτέκ που βρήκε μπροστά του
Η νεολαία της Πράγας διασκέδαζε υπό τους ήχους τσέχικης ποπ/ ντίσκο μουσικής
Κάθισε στο μπαρ, παρήγγειλε ένα ποτό, το ένα ακολουθήσε το άλλο και κάποια στιγμή εκεί στο τρίτο ποτό που έπιανε τον πλησίασε μια όμορφη λίγο μικρότερη του κοπέλα
Την λέγανε Ιρίνα, πιάσανε την κουβέντα. Ήταν φοιτήτρια της σχολής καλών τεχνών. Αυτός της παρουσιάστηκε ως κομουνιστής συνδικαλιστής απ την Μεγάλη Βρετανία που επισκέφτηκε την χώρα για κάποιο διεθνές κομματικό σεμινάριο
Η ντισκοτέκ έκλεισε και οι δυο τους κατέληξαν στο μικρό διαμέρισμα της Ιρίνα
Το πρωί τους βρήκε αγκαλιασμένους και γυμνούς στο κρεββάτι της
Ο Μπερκ κοίταξε το ρολόι του και τινάχθηκε απ το κρεββάτι
-Πρέπει να φύγω, έχω ένα ραντεβού που δεν πρέπει να χάσω
-Ναι, είπε η Ιρίνα κάπως απογοητευμένη
Ο Μπερκ επέστρεψε στο κρεββάτι και την κοίταξε στα μάτια
-Μην απογοητεύεσαι, πρέπει να πάω σε αυτό το ραντεβού. Άλλωστε στην Πράγα ήρθα για δουλειά
-Ναι το καταλαβαίνω. Χάρηκα που σε γνώρισα Μπερκ
Ο Μπερκ χαμογέλασε πριν της πει
-Εγώ δεν χάρηκα απλώς, πετάω απ την χαρά μου. Να πάρω το θάρρος να ρωτήσω αν... αν θέλεις να βγούμε και αύριο;
Η ερώτηση του έδιωξε την σκυθρωπότητα και την απογοήτευση απ το πρόσωπο της που τώρα φωτίστηκε ολόκληρο
Σουρούπωνε όταν μια σειρά από υπηρεσιακά λάντα και σκόντα παρκάρανε στο ξέφωτο μέσα στο δασάκι
Ο Έντμοντ και ο Μπέρκ στεκόταν απέναντι σε 5 ομοιόμορφα ντυμένους άντρες των υπηρεσιών πληροφοριών του ανατολικού μπλοκ
Ο επικεφαλής έδωσε έναν φάκελο στον Έντμοντ και καθώς αυτός τον άνοιγε και τον περιεργαζόταν του είπε
-Είναι μια νέα ομάδα στην Μέση Ανατολή. Έχουν κάνει ήδη κάποιες κινήσεις και αισθητή την παρουσία τους , χρειάζονται όμως όπλα
Η αποστολή σας είναι απλή. Θα μεταφέρεται τα όπλα στην Συρία, θα τα παραδώσετε , θα σας πληρώσουν και θα επιστρέψετε μέσω Αυστρίας ξανά στην Πράγα
-Ξέρεις Χάβελ, η δική μας οργάνωση δεν συστάθηκε ακριβώς με σκοπό να κάνει διεθνές εμπόριο όπλων, του απάντησε ο Έντμοντ
-Μια εξυπηρέτηση όμως σε ανταπόδοση των όσων έχουμε κάνει για εσάς μπορείτε να κάνετε
-Σαφώς και νομίζω το ανταποδίδουμε και με το παραπάνω με την δράση μας στο δυτικό μπλοκ
Ο Χάβελ ξεφύσησε
-Έντμοντ ; Γιατί τα ιδεολογικοποιείς όλα τόσο πολύ. Μερικές φορές πρέπει να μάθεις να κάνεις και κάποιες παραχωρήσεις
-Με παραχωρήσεις θα διαδώσουμε την ιδέα του σοσιαλισμού και της επανάστασης; Μα τι λέω; Εσείς έχετε πάψει να πιστεύεται σε αυτά τα...ρομαντικά, εδώ και καιρό
-Όπως το πες μ "ρομαντικά". Ένα κράτος και ένας συνασπισμός δεν διοικηται με ρομαντισμό Η πραγματικότητα είναι σκληρή και μερικές φορές καλό είναι να κυριαρχούν δόσεις ρεαλισμού
-Μάλιστα. Ας μιλήσουμε για ρεαλισμό. Πιστεύεις αξίζει να ρισκάρει η οργάνωση μου να "καρφωθεί" στους δυτικούς κάνοντας εμπόριο όπλων στην Συρία;
-Η οργάνωση σου μας κοστίζει πολλά σε χρήμα. Φυσικά η δράση σας είναι πλούσια όμως...
-Όμως;
-Απλά Έντμοντ βγάλτε κάποια χρήματα για εμάς. Χρήματα που θα μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε να σας βοηθάμε
-Μάλιστα. Φαίνεται δεν έχω δυνατότητα να αρνηθώ. όμως θέλω η επαφή και η παράδοση να γίνουν με τους δικούς μας όρους, τους οποίους θα θέσουμε αφού εξετάσουμε το πεδίο και την κατάσταση στην Συρία.
Θέλω το σημείο και ο τρόπος παράδοσης να γίνουν με τον τρόπο που εμείς θα υποδείξουμε
Αν δεν έχεις αντίρρηση Χάβελ
-Εγώ; Καμία. Απλά η δουλειά να γίνει
Ο Έντμοντ με τον Μπερκ μείνανε μόνοι στο δάσος καθώς ο Χάβελ με τους άντρες του αποχωρούσαν
-Βλέπεις τι τραβάω στα μετόπισθεν; ρώτησε ειρωνικά ο Έντμοντ
Ο Μπερκ πήγε κάτι να πει όμως ο Έντμοντ δεν τον άφησε και συνέχισε
-Αναγκάζομαι να κάνω κάποιες εκπτώσεις στην ιδεολογία μας για να μπορώ να έχω κάποια πρακτικά οφέλη για την οργάνωση. Παράλληλα προσπαθώ όλο αυτό να μην περνάει και επηρεάζει τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας που παίζουν εκεί έξω το κεφάλι τους κορώνα - γράμματα
Την επόμενη μέρα και για 15 μέρες ο Μπερκ με την Ιρίνα βγαίνανε. Κάθε λεπτό που περνούσε νιώθανε πως ο ένας είναι φτιαγμένος για τον άλλον
Στον μήνα πάνω ο Έντμοντ κάλεσε τον Μπέρκ στο γραφείο του
Εκεί βρισκόταν όλο το 5μελές επονομαζόμενο Επαναστατικό Συμβούλιο της Οργάνωσης τους, η ηγεσία δηλαδή
Ο Ιταλός Μάρκο, η Δυτικογερμανίδα Χέλεν, ο Ισπανός Γκαρθία και ο Ουρουγουανός Πάμπλο
Ο Μπερκ σάστισε όταν τους είδε. Κάπου του λύθηκαν τα πόδια και όχι άδικα
Σε λίγο τους ανακοίνωσε πως ήθελε να ξεκόψει
Ακόμη και ο Έντμοντ δεν το περίμενε αυτό
-Είμαι ενάμιση μήνα μαζί της. Νιώθω πως...
-Νιώθεις πως βρήκες τον προορισμό στην ζωή σου, συμπλήρωσε ο Έντμοντ, και δεν έχεις μυαλό για τίποτα άλλο
Ο Μπερκ σιώπησε ως ένδειξη πως ο Έντυ τον κάλυψε
-Μάλιστα, είπε ο Έντμοντ και κοίταξε τους υπόλοιπους
Ο έντιμος αλλά φανατισμένος με την ιδέα του αγώνα Μάρκο πήρε πρώτος τον λόγο
-Και τι νομίζεις πως είναι η οργάνωση; Καφετέρια; όποιος θέλει μπαίνει και όποτε θέλει βγαίνει;
-Οι περισσότεροι από εμάς εδώ έχουμε οικογένειες. Συζύγους, παιδιά...και μεις ερωτευθήκαμε , αγαπήσαμε και παντρευτήκαμε όμως μας βλέπεις πως είμαστε ακόμη εδώ. Εσύ για ποιον ακριβώς λόγο θες να φύγεις;
-Αυτό που αφήνει να υπονοηθεί η Χέλεν, παρενέβη ο Γκαρθία, είναι πως η διάθεση σου να ξεκόψεις εντελώς μήπως έχει να κάνει με την πίστη σου στον αγώνα και τα ιδανικά μας;
-Με αποκαλείτε προδότη; διαμαρτυρήθηκε ο Μπερκ
-Μας περνάς για χαζούς; φώναξε ο Μάρκο, εν μέσω τόσων πραγμάτων που τρέχουν έρχεσαι και μας λες πως θες να φύγεις;
-Πάντα τρέχουν πράγματα από τότε που μπήκα ποτέ δεν χαλαρώσαμε στιγμή,είπε υψώνοντας τον τόνο της φωνής του ο Μπερκ
-Ας ηρεμήσουμε, πετάχτηκε ο Έντμοντ με το πάντα ήρεμο ύφος του, αν ήταν προδότης ο Μπερκ θα χε φροντίσει να εξαφανιστεί και όχι να έρθει εδώ μέσα να μας ανακοινώσει με έντιμο τρόπο την απόφαση του
-Τι κάνεις τώρα; ρώτησε ο Μάρκο, δικαιολογείς αυτή την κατάσταση; Το καταλαβαίνεις πως αν δεχτούμε την αποχώρηση του θα αρχίσουμε να φυλλοροούμε;
-Και θεωρείς ως καλύτερη λύση να κρατάμε με το ζόρι τα μέλη μας εντός της οργάνωσης όπως κάνουν άλλες ομάδες;
Το βρίσκεις σύμφωνο με τα "πιστεύω " μας κάτι τέτοιο;
-Το βρίσκω πρακτικό
-Και γω συμφωνώ με τον Μάρκο, είπε η Χέλεν
Ο Έντμοντ κοίταξε τον Πάμπλο
-Μισός Ισπανός, μισός ινδιάνος Παμπλο και ακόμη δεν μίλησες. Ο Τουπάκ Αμάρου πως θα διαχειριζόταν μια τέτοια κατάσταση;
-Μπαίνουμε στον αγώνα με κύριο στοιχείο και κινητήρια δύναμη την αγάπη. Την αγάπη μας για τον άνθρωπο. Ακόμη και όταν αφαιρούμε ζωές αντιπάλων μας, ακόμη και αν αυτοί τυγχάνει να είναι στυγεροί εγκληματίες, όργανα ή βασανιστές δικτατοριών, καπιταλιστές που μολύνουν τον πλανήτη ή τραπεζίτες που καταδικάζουν τους πάντες στην απόλυτη φτώχεια δεν το κάνουμε με χαρά.
Γιατί έχουμε αγάπη μέσα μας. Θα θέλαμε, πιστεύω όλοι, να μπορούσε ο αγώνας για απελευθέρωση , ο δρόμος για τον σοσιαλισμό, να μπορούσε να διεξαχθεί αναίμακτα, όμως κάτι τέτοιο γνωρίζουμε πως δεν μπορεί να συμβεί
Αν πολεμάμε από αγάπη και την αγάπη πως μπορούμε να αρνηθούμε σε κάποιον να ζήσει την αγάπη;
Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω
-Θα φύγεις και τι θα κάνεις; Πως θα ζήσεις; ρώτησε ο Γκαρθία
Ο Έντμοντ δεν άφησε τον Μπερκ να απαντήσει και παρενέβη ξανά
-Έχεις σκεφτεί ως ενδεχόμενο να αποτραβηχτείς απλά απ το πεδίο δράσης; Να εγκαταλείψεις το πρακτικό κομμάτι της οργάνωσης και να εργαστείς ως επιτελικός; Βέβαια έχεις μια δεκαετία μπροστά σου ακόμη που θα μπορούσες να προσφέρεις στο πρακτικό αλλά ήδη έχεις δώσει πολλά και όπως ήρθαν τα πράγματα θα μπορούσαμε να φανούμε όλοι ευέλικτοι και να βρούμε μια κοινή λύση
-Ενδεχομένως ναι , το χω σκεφτεί, όμως πραγματικά Έντμοντ αυτή την στιγμή θέλω να αποτραβηχτώ για πολύ καιρό . Νιώθω την ανάγκη να ζήσω όπως οι κανονικοί άνθρωποι για πολλά χρόνια
Ο Έντμοντ κούνησε το κεφάλι του
-Εντάξει. Φύγε, του είπε με τους υπόλοιπους να ανασκουμπώνονται
Ο Μάρκο πήγε να πει κάτι όμως ο Έντμοντ του έκανε νόημα με το χέρι του
-Φύγε Μπέρκ. Βγές έξω στον δρόμο και ζήσε την ζωή που στερήθηκες 10 χρόνια τώρα προσφέροντας στον αγώνα. Όταν και αν νιώσεις την ανάγκη να επιστρέψεις σε εμάς μην διαστάσεις να το κάνεις
Ο Μπερκ κούνησε το κεφάλι και ψέλλισε ένα "ευχαριστώ"
Καθώς άνοιγε την πόρτα να βγει έξω οΈντμοντ του είπε
-Μπερκ; Θέλω να ξέρεις πως αν η ζωή ή οι περιστάσεις σε αναγκάσουν να μιλήσεις για "εμάς" , οπουδήποτε, θα αναγκαστώ να σε σκοτώσω
Δεν θα το κάνει κανείς απ αυτούς εδώ , εγώ θα το κάνω. Δεν είναι απειλή αυτό, δεν μου αρέσει καν που το λέω αλλά...
-Δεν χρειάζεται να πεις κάτι άλλο Έντμοντ . Αυτοί είναι οι κανόνες μας και τουλάχιστον μπορώ να αποδεχτώ το γεγονός να με ακολουθεί αυτός ο κανόνας για όλη μου την ζωή
-Καλή τύχη Μπερκ...και ελπίζω...εις το επανειδείν
Όταν ο Μπερκ έκλεισε την πόρτα πίσω του ο Μάρκο , ο Γκαρθία και η Χέλεν ξέσπασαν
-Πως πήρες μια τέτοια απόφαση;
-Το καταστατικό λέει πως το επαναστατικό συμβούλιο έπρεπε να ψηφίσει;
-Εδώ μιλάμε για εμφάνιση ηγεμο0νικών τάσεων μέσα στην οργάνωση
-Ο πιτσιρικάς έπρεπε να ήταν στο χώμα τώρα
Ο Έντμοντ πήρε ξανά τον λόγο
-Κάτι παρόμοιο δεν μας έτυχε ποτέ ξανά. Το σημερινό περιστατικό δείχνει πως έχουμε διαφορετική ματιά πάνω σε κάποια πράγματα
-Και προτείνεις να λύνονται με αποφάσεις και διαταγές από μέρους σου; ρώτησε η Χέλεν αγριεμένη
-Δίνω πολύ μεγάλη σημασία σε παιδιά που προσφέραν με κίνδυνο της ζωής του για την οργάνωση μας και τον γενικότερο σκοπό
Αν πηγαίναμε σε ψηφοφορία θα καταλήγαμε στην απόφαση να τον εκτελέσουμε. Και θα ήταν λάθος
-Το καταστατικό αναφέρει πως αποφασίζουμε συλλογικά, Και αν το λάθος ήταν συλλογικό θα το αντιμετωπίζαμε συλλογικά
-Με μια συλλογική αυτοκριτική αργότερα Μάρκο; Και μια συλλογική συγνώμη;
-Συγνώμη που το λέω, είπε ο Γκαρθία που έβγαζε το πιστόλι του απ την τσέπη του σακακιού του και σημάδευε τον Έντμοντ το σημερινό μπορεί να λυθεί με δυο τρόπους
-Αν ο ένας είναι να πατήσεις την σκανδάλη επειδή παρέκαμψα κάντο
-Αυτός είναι ο ένας τρόπος, είπε η Χέλεν, ο άλλος είναι να χωρίσουμε την οργάνωση
-Να πάμε σε διάσπαση;
-Όπως και να χει Έντμοντ δεν γίνεται να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί, είπε ο Μάρκο και σηκώθηκε, δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε
-Ωραία. Κανονίστε το, τι δικαιούται ο καθένας και πάμε σε διάσπαση, απάντησε ο Έντμοντ
-Δεν κατάλαβες καλά, είπε η Χέλεν που επίσης σηκώθηκε όρθια μαζί με τον Γκαρθία, δεν σου ανήκει κάτι ώστε να χρειαστεί να δούμε ποια "περιουσιακά" στοιχεία της οργάνωσης θα μοιράσουμε. Είμαστε 4 και είσαι ένας
Ο Έντμοντ ήξερε πως δεν είχε κάποιο επιχείρημα ή την δύναμη να πάει σε νέα σύγκρουση μαζί τους διαφωνώντας
Σιώπησε
Ο Πάμπλο που δεν είχε σηκωθεί πήρε τον λόγο
-Για την ακρίβεια συντρόφισσα Χέλεν η αναλογία είναι 3-2
-Τι εννοείς; τον ρώτησε η Γερμανίδα
-Θα μείνεις μαζί του; πετάχτηκε ο Γκαρθία
Ο Πάμπλο έκανε ένα νόημα κουνώντας τα χέρια του
-Σε αυτή την περίπτωση, είπε ο Μάρκο , κάτι σας ανήκει και σας. Και θα το κρατήσετε. Θα είμαστε σε επαφή τις επόμενες μέρες, είπε και βγήκε απ το δωμάτιο με τον Ισπανό και την Γερμανίδα να τον ακολουθούν
Ο Έντμοντ κοίταξε τον Γκαρθία
-Ελπίζω να έχουμε δίκιο φίλε μου , του είπε
-Έχουμε δίκιο Έντμοντ , μένει να δούμε πόσα παιδιά θα ακολουθήσουν εμάς και πόσα τους άλλους
Πριν 10 χρόνια ο Έντμοντ μαζί με την ένοπλη ομάδα του διαφεύγαν εν μέσω πυροβολισμών της αστυνομίας από μια κατάληψη δημαρχείου σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ολλανδίας
Απ τα 15 άτομα της ομάδας του , οι 7 πέφταν νεκροί
Ο ίδιος μαζί με την Όλγα μπαίνανε σε ένα αμάξι και χανόνταν στο βάθος του ορίζοντα
Κάπου χωμένο μέσα σε ένα λιβάδι με τουλίπες τους περίμενε ένα μικρό αεροπλάνο που τους μετέφερε στην Νορβηγία
Καθώς βρισκόταν εν πτήσει η Όλγα του ανακοίνωσε
-Όλο αυτό είναι λάθος. Θα παραμείνω στην επανάσταση όμως δεν μπορώ να μείνω άλλο στην οργάνωση και κοντά σου.
Εκτός απ το πολιτικό κομμάτι δεν μπορώ και να συνεχίσω να είμαι μαζί σου πλέον
Έχεις αλλάξει. Υπάρχουν πλέον στοιχεία του χαρακτήρα σου που δεν μου αρέσουν
Μην πεις τίποτα
Απλά θα φύγω
Ο Έντμοντ καθόταν μόνος τώρα στο γραφείο του
Σκεφτόνταν πως όντως η Όλγα παρέμεινε στην πλευρά της επανάστασης, δεν πρόδωσε ποτέ, δεν αλλαξοπίστησε και συνέχιζε τον αγώνα με πολιτικά ειρηνικά μέσα
Ένιωσε την ανάγκη να πιει ένα ποτό.
Σηκώθηκε και χωρίς να πάρει το καπέλο ή ομπρέλα βγήκε έξω στο ψιλόβροχο και ξεκίνησε να περπατάει στους δρόμους της Πράγας χωρίς να πηγαίνει κάπου συγκεκριμένα, χωρίς κάποιον προορισμό. Απλά για πρώτη από τότε που είχε έρθει στην Πράγα , απλά βάδιζε χωρίς λόγο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου