Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Last Frontier -Κεφάλαιο πιλότος

 Την  ησυχία της μικρής εργατικής συνοικίας  "έσπαγαν  μέσα στην νύχτα  τα στριγγλίσματα  των λάστιχων απ τις μηχανές  του περιπολικού και  του κλεμμένου αυτοκινήτου

Ο Ρομπ  με τα χέρια του σφιχτά "δεμένα" στο  τιμόνι  κοιτούσε  ευθεία  μπροστά  και χαμογελούσε καθώς  το φως  κάτω απ τις  κολώνες που περνούσε έδινε εναλλάξ την θέση του στο σκοτάδι

Δίπλα του  η Λίντα καθόταν  αμίλητη. Παρά τον εκκωφαντικό  θόρυβο που έκανε πίσω τους η σειρήνα του περιπολικού είχε πίστη  στο αγόρι της. Πάντα  πίστευε  στον Ρομπ και αυτός πάντα πίστευε  σε αυτήν

Ακόμη και τώρα που κλέψανε απ την πλούσια συνοικία το  ακριβό  αυτοκίνητο και τους  είχε πάρει  χαμπάρι η αστυνομία πίστευαν πως θα  ξεφύγουν

Ο Ρομπ ήθελε να οδηγήσει με ελιγμούς μέσα στα μικρά  στενάκια της  εργατικής  γειτονιάς του  όμως ο οδηγός του περιπολικού ήταν αρκετά έμπειρος και  κατάλαβε τις προθέσεις του και  τον εμπόδισε  περίτεχνα  να μπει στα στενά. Αντ  αυτού τον οδήγησε  στην έξοδο της συνοικίας  προς τον παραθαλάσσιο δρόμο   δίπλα στον γρεμό

Ο συνοδηγός  του  περιπολικού  χαμογέλασε  όταν ο συνάδελφος του  "έβγαζε" τον κλέφτη  στον παραθαλάσσιο δρόμο που  οι κάτοικοι της γειτονιάς αποκαλούσαν "γκρεμός"

Έβγαλε το μισό του σώμα  απ το παράθυρο κρατώντας το πιστόλι του

Ο οδηγός του φώναξε

-Πρόσεξε , θέλουμε μια βολή μόνο  για να μπορούμε να το καλύψουμε

"Μην ανησυχείς " , μουρμούρισε ο συνοδηγός και  τέντωσε το χέρι του και σημάδεψε

Μετά απλά πάτησε την σκανδάλη  όπως έκανε 20 χρόνια  πριν  στα βουνά του Γράμμου  παίρνοντας κεφάλια  ανταρτών στις μάχες

Η  σφαίρα  διέσχισε την  νύχτα  και την πορεία της ζωής των δύο παιδιών πριν  καρφωθεί στο πίσω  λάστιχο  του κλεμμένου αυτοκινήτου. Ο Ρομπ  έχασε τον έλεγχο  του οχήματος και αυτό κατευθύνθηκε  κατευθείαν προς τον γκρεμό , έκανε  βουτιά και έσκασε πάνω στα  βράχια  , ακριβώς εκεί που κατέληγε το κύμα της θάλασσας

Μετά μια  εκκωφαντική έκρηξη  τάραξε   εκ νέου την ησυχία της περιοχής  και μετά  το αυτοκίνητο τυλίχθηκε στις φλόγες


Στιγμές  αργότερα   η γειτονιά στεκόταν πάνω  απ τον γκρεμό και  κοιτούσε αμήχανα  το  κατεστραμμένο αυτοκίνητο με τα δυο παιδιά της μέσα νεκρά

Οι δυο αστυνομικοί δίναν  την πρώτη  προφορική τους  κατάθεση  στον  διοικητή τους και αυτός  ανακοίνωνε  στον τύπο  πως  "κατά  την διάρκεια της καταδίωξης ο σαφώς άπειρος νεαρός  διαρρήκτης  και ληστής του  ιχ οχήματος  έχασε τον έλεγχον  αυτού και  παρεξέλκινε της πορείας του  με αποτέλεσμα να  συγκρουσθεί στα  βράχια  όπου και βρήκαν  τραγικό τέλος οι δυο επιβαίνοντες" 


Ο  Νώντας  πλησίασε  την παρέα των νεαρών που παρατηρούσαν  σκυθρωποί και αμίλητοι πάνω απ τον βράχο. Αυτός είχε καταφέρει να ξεφύγει  απ την μοίρα του "εργάτη" που  προορίζονταν για τους κατοίκους της γειτονιάς και μαθαίνοντας την τέχνη του φωτογράφου   είχε "χωθεί"¨σε μια  εφημερίδα

Όχι  πως  έβγαζε  πολλά λεφτά...απλά δεν ήταν εργάτης...

-Μου επιτρέψαν οι μπάτσοι και κατέβηκα   να  τραβήξω μερικές φωτογραφίες, είπε στα παιδιά   σκυθρωπός

-Έκλεψες καμιά κουβέντα απ τους μπάτσους;  ρώτησε ο Οδυσσέας

Ο  Νώντας κούνησε το κεφάλι

-Ο ρεπόρτερ μας έμαθε  πως ο Ρομπ  έχασε τον έλεγχο  κατά την διάρκεια  του κυνηγητού και έπεσε  στα βράχια

Ο Μάρκος πετάχτηκε και σχεδόν φώναξε

-Ο Ρομπ το χε ξανακάνει αυτό και  αυτούς τους δρόμους  τους γνώριζε καλά. Αδύναντον να έχασε τον έλεγχο

Ο Οδυσσέας  κοίταξε τον Μάρκο και του ψιθίρισε

-Συγκρατήσου. 

-Τι να συγκρατηθώ;

-Εδώ έχεις επίσημο πόρισμα

-    Και  τους πιστεύεις;

-Και σαν τι άλλο μπορεί να συνέβη;

Ο Νώντας παρενέβη

-Το πόρισμα απ όσο κατάλαβα  θα αναφέρει τον Ρομπ  ως "άπειρο  νεαρό οδηγό"

Ο Μάρκος γέλασε ειρωνικά  και έφερε  τα χέρια  στο κεφάλι του

Πήγε να φωνάξει όμως ο Οδυσσέας έκανε νεύμα στους άλλους της παρέας

-Πάρτε τον από εδώ. Τώρα. Δεν θέλω  να  τραβήξει την προσοχή των μπάτσων πάνω μας

Μετά στράφηκε  προς τον Νώντα

-Πιστεύεις  μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο Νώντα;

-Απ την εμπειρία  μου  όχι. Το πολύ πολύ να  πλεύρισε αρκετά ο μπάτσο το αυτοκίνητο του Ρομπ και πάνω στην κακιά την ώρα...να έγινε ότι  έγινε

Ο Οδυσσέας  είδε στο βάθος  την αδερφή του Ρομπ να  κρατά απ το χέρι την γριά μάνα  του και να πλησιάζουν προς  το σημείο της πτώσης

Οι αστυνομικοί πλησίασαν τις δυο  γυναίκες και  αυτές ξεσπάγαν σε  κλάματα  με την αδερφή του ν προσπαθεί να την παρηγορήσει

Ο Οδυσσέας  βούρκωσε  και δεν κατάφερε να εμποδίσει τα  δάκρυα να βγουν απ τα μάτια του

Ο Νώντας τον κοίταξε και έφερε το χέρι του  φιλικά στον ώμο  του

-Πρέπει να φανείς δυνατός  μικρέ , του  είπε, τώρα όλα τα βάρη πέφτουν σε  σένα. Πρέπει να φανείς δυνατός  για  την παρέα σας όλη

-Ο Ρομπ ήταν...ήταν κάτι σαν  αρχηγός μας

-Ξέρω, ξέρω, σας γλίτωνε απ όλες τις κακοτοπιές αλλά  πήγαινε και έπεφτε αυτός μέσα...και  αυτό τον έφαγε

Εσύ κοίτα να είσαι αντάξιος του , τα παιδιά της γειτονιάς μας  χρειάζονται παλικάρια σαν τον Ρομπ και συ είσαι ένα απ αυτά. Μόνο μην κάνεις  τα δικά του λάθη. Δεν υπάρχει λόγος να κάνεις κακό στον εαυτό σου, του πε και του  χτύπησε φιλικά την πλάτη, πρέπει να πάω απ την εφημερίδα

Καθώς έφευγε ο Νώντας ο Οδυσσέας σκούπιζε τα δάκρυα του  και πλησίαζε την μάνα  και την αδερφή του Ρομπ

Οι δυο γυναίκες αφού λάβανε μια τυπική άνευρη ενημέρωση απ τον  εκπρόσωπο της  αστυνομίας  πέφτανε στην αγκαλιά του και κλαίγανε

Εκείνη την στιγμή  κατέφτανε με μια κούρσα ο ιδιοκτήτης του κλεμμένου  οχήματος. Έβγαινε από αυτήν συνοδεία της γυναίκας του  και του γιού  τους

Η εμφάνιση τους  εντελώς παράταιρη με αυτή των κατοίκων της γειτονιάς. Αστοί  με ακριβά  συντηρητικά  ρούχα. Ο γιος στην ηλικία του  Οδυσσέα

-Τι έγινε  ;  που είναι το αμάξι μου;  φώναζε  ο ιδιοκτήτης

Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας του εξηγούσε τι συνέβη και μετά του έδειχνε με το  βλέμμα  την μάνα και την αδερφή του  Ρομπ

Ο αστός έβγαλε το καπέλο  του και με οργισμένο  βλέμμα κατευθύνθηκε προς το μέρος τους με δυο αστυφύλακες  και την οικογένεια του να τον ακολουθούν

-Ποιος θα μου πληρώσει  τα καμώματα  του γιού  σας κυρά μου;

Ο Οδυσσέας σήκωσε το βλέμμα  και συνεχίζοντας να έχει αγκαλιά  τις δυο γυναίκες  κοίταξε αγριεμένος τον  αστό

-Οι γυναίκες αυτές  χάσανε τον  άνθρωπο  τους και συ μιλάς για παλιοσίδερα;

-Εσύ  να μάθεις τρόπους  και να μιλάς  στον πληθυντικό όταν απευθύνεσαι σε μεγαλύτερους σου  αλητάκο και δεν μιλάω για παλιοσίδερα. Ένα πολυτελές αμάξι ήταν πριν ο κακοποιός σας το μετατρέψει σε παλιοσίδερα

Ο Οδυσσέας πήγε να αφήσει  τις δυο γυναίκες και να ορμήξει  στον αστό όμως αυτές τον συγκράτησαν

Το ίδιο πήγε να κάνει και ο γιος του ο Μπάμπης όμως  οι δυο αστυνομικοί τον συγκράτησαν

Η μάνα  του Ρόμπ γύρισε και κοίταξε   τον αστό

-Είσαι γονιός άνθρωπε μου θα με καταλαβαίνεις. Έχασα το παιδί μου. Σε παρακαλώ. Θα σε ξεπληρώσω για ότι σου έκανε, αν χρειαστεί και γω και η Άννα  η κόρη μου θα δουλεύουμε μια ζωή  να σε ξεπληρώσουμε. Σε παρακαλώ όμως τώρα νιώσε τον πόνο μας

-Τι με νοιάζει ο πόνος σας; Να σκεφτόσασταν τον πόνο σας πριν γεννήσεται και αναθρέψετε έναν  εγκληματία

-Μαζέψου, φώναξε ο Τάσος, ένας 30χρόνος   που είχε συνεργείο  στην γειτονιά

-Τάσο;  του φώναξε ένας  αστυφύλακας που τον γνώριζε μιας και είχε διωχθεί   δυο τρεις φορές για πολιτικούς λόγους

-Να σέβεται, φώναξε ο Τασος στον αστυνομικό και μετά στράφηκε στον αστό. ήρθες  , είδες  τι έγινε   δεν έχεις άλλο λόγο να  βρίσκεσαι εδώ, μπρος μάζεψετε  τα και δρόμο. Άσε την οικογένεια και την γειτονιά να  θρηνήσουν τον νεκρό τους.

Ο αστός πήγε να πει κάτι και ο Τάσος  τον  εμπόδισε

-Δρόμο λέμε μην έχουμε άλλα. Οι  αστυνόμοι εδώ με ξέρουν καλά. Την φυλακή  την ξέρω και με  ξέρει και δεν την φοβάμαι.

Ο αστός σκιάχτηκε

Γύρισε και έκανε  νόημα στην  γυναίκα και τον γιο του να μπουν στο αμάξι που τους έφερε

-Δεν  τελειώσαμε, είπε  γεμάτος μίσος ο γιος  του και μπήκε στο αμάξι με τον Οδυσσέα να χει καρφωμένο το βλέμμα του πάνω του


Το πρωί της Κυριακής  βρήκε  την παρέα   στο καφενείο της  γειτονιάς από νωρίς

Καθόνταν αμίλητοι  σε ένα απ  τα εξωτερικά του τραπέζια 

Ο Μάρκος πήγε να πει κάτι αλλά ο Οδυσσέας τον διέκοψε

-Μίλησα με τον Νώντα. Αν υπάρχει κάτι άλλο θα το  ψάξει μέσω της εφημερίδας


Στο σημείο της συντριβής  βρισκόταν  ένας γερανός της αστυνομίας που θα σήκωνε το όχημα και ένας άντρας της σήμανσης

Ο οδηγός μαζί με τον συνοδηγό  του περιπολικού που καταδίωξε  τον Ρομπ και την Λίντα  βρισκόνταν  και αυτοί εκεί

Τους πλησίασε ο άντρας της σήμανσης και με  τρόπο πέρασε στο χέρι του  συνοδηγού μια σφαίρα

-Την αφαίρεσα απ το λάστιχο Μανώλη. Ακόμη και να θέλουν οι δικοί μας να το ψάξουν το θέμα  παραπάνω  δεν θα βρουν τίποτα

Ο συνοδηγός χαμογέλασε  ελαφρά

-Σε ευχαριστώ Ιεροκλή. Αυτός  ο τυπάκος  ήταν σάπιο  φρούτο. Αν δεν τον σταματούσαμε  τώρα   θα έκανε χειρότερα στο μέλλον

Ο Ιεροκλής κούνησε το κεφάλι του και μετά  κοίταξε τον οδηγό 

-Γιώργο; τον ρώτησε

-Έτσι είναι Ιεροκλή, απάντησε ο  οδηγός,ήταν η 5η φορά που  έκλεβε  αμάξι και τον κυνηγούσαμε.

-Δεν τον  είχατε συλλάβει στο παρελθόν;

-Πάντα ξέφευγε

-Σου πα , παρενέβη ξανά ο  συνοδηγός, ήταν σάπιο  φρούτο

-Ξες Μανώλη, τον πατέρα μου τον φάγαν οι ληστοσυμμορίτες στον Γράμμο . Δεν έχω καμιά συμπάθεια στην φάρα τους...όμως 16 χρονών παιδί;

-Πίστεψε με Ιεροκλή. Εδώ κάναμε το σωστό

-Μακάρι παιδιά, τους  είπε ο άντρας της σήμανσης και έφυγε  επαναλαμβάνοντας άλλη μία, μακάρι



3 μήνες αργότερα

Οι δρόμοι της παραθαλάσσιας εργατικής  που  οδηγούσε  ψηλά στον λόφο  απ όπου έβλεπες  όλη την  πόλη  αυτό το πρωινό της Κυριακής  κατακλύστηκε από μερικές δεκάδες  scooter   αυτό  το καλοκαιρινό πρωινό της Κυριακής

Ο Οδυσσέας  και η παρέα  του  καθόντουσαν  στα  εξωτερικά τραπέζια του καφενείου ως συνήθως και χαζολογούσαν όταν αντίκρισαν από μπροστά  τους να περνά  το ατέλειωτο κονβόι με τις  βέσπες και τις λαμπρετα

Πάνω τους επέβαιναν  παιδιά πλουσίων και μεσοαστικών οικογενειών  της πόλης, αγόρια και κορίτσια

Ο Οδυσσέας σηκώθηκε και προχώρησε μερικά βήματα παρατηρώντας τους. Ο Μάρκος τον πλησίασε από  πίσω

-Που  βρήκαν λεφτά  όλοι αυτοί  να αγοράσουν μηχανές; ρώτησε ο Μάρκος

-Βασικά  τι κάνουν;  Εισβάλλουν στην γειτονιά μας και κάνουν επίδειξη  δύναμης; αναρωτήθηκε ο  Οδυσσέας

Η Ιουλία  τους πλησίασε 

-Μην πάει κατευθείαν ο νους σας στο κακό. Η γειτονιά μας  έχει και την πλαζ  και προφανώς ήρθαν να κάνουν μπάνιο, όπως κάνουν κάθε καλοκαίρι, τους είπε

-Τα προηγούμενα καλοκαίρια  ερχόταν με  το λεωφορείο, απάντησε ο Οδυσσέας

-Και  φέτος  ήρθαν με τις μηχανές που αγόρασαν, που το κακό; ρώτησε η Ιουλία

-Κάτι δεν μου κολλάει καλά  σε όλο αυτό, απάντησε ο Οδυσσέας  

Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε  ο  Στέφος, ένας 30χρόνος   γέννημα  θρέμμα της γειτονιάς που όλοι γνώριζαν πως εμπλεκόταν σε παράνομες  δραστηριότητες

-Τι κάνουν τα παιδιά; ρώτησε  καθώς ήταν ντυμένος   στην πένα  και φορούσε  μαύρα  γυαλιά  ηλίου

Ο Οδυσσέας ενώ  γύρισε να απαντήσει   στον Στέφο με την άκρη του  ματιού του έπιασε  τον Μπάμπη  τον γιο του αστού που ο Ρομπ είχε κλέψει το αυτοκίνητο  3 μήνες  νωρίτερα να  επιβαίνει σε μια  Λαμπρέτα που στην πίσω θέση καθόταν μια κοπέλα όμορφη

-Τι  έγινε ρε Οδυσσεύ;  Δεν μας μιλάς ρώτησε  χαμογελώντας ο Στέφος

-Συγνώμη αφαιρέθηκα, τι κάνεις Στέφο; Πως πάει το μαγαζί;  

-Καλά προχωράμε  τις εργασίες και  σύντομα πιστεύω θα ανοίξουμε. Ελάτε να καθίσουμε να τα πούμε

Ξανατραβήξαν προς τα  τραπέζια  του  καφενείου και καθίσαν

-Τι ακριβώς θα ναι αυτό το μαγαζί;  ρώτησε ο Οδυσσέας

-Κάτι το μοντέρνο. Δεν νομίζεις πως χρειάζεται η γειτονιά μας κάτι τέτοιο; απάντησε ο Στέφος

-Μοντέρνο λέγοντας;

-Παραλιακό  μαγαζί. Δίπλα στο κύμα. Κλαμπάκι, αν έχεις ακουστά, σαν αυτά που έχει στην  πόλη  κάτω

-Αυτά είναι ακριβά ποιος θα πατήσει ρε συ; 

Ο Στέφος χαμογέλασε

-Τα κορόιδα απ τις  ακριβές γειτονιές  ρε συ,απάντησε, κάνουν κρα για  ξένη μουσική και  ακρογιαλιές με φεγγάρι. Τα καλοκαίρια ειδικά θα  σκίζουμε. Ελπίζω να  προλάβω να ανοίξω πριν μπει  ο Ιούλιος

-Και θα  γεμίζει  η γειτονιά μας κάθε  βράδυ με κυριλέδες; ρώτησε ο  Οδυσσέας

-Γιατί ρε Οδυσσέα; Τώρα δεν γίνεται αυτό; Δεν τους είδες του μοντς  πριν; Πλουσιόπαιδα  που ροκάρουν πάνω σε  μοτοσακό. Κάθε χρόνο  δεν έρχονται μεσημέρια για μπάνιο  τα καλοκαίρια οι κυριλέδες;

-Μεσημέρια. Τώρα θα έρχονται και βράδυ;

-Καλά  ρε , εγώ νόμιζα θα  χαρείτε και συ μου κάνεις νερά; Δεν έφερε ο δήμαρχος  αντίρρηση και  φέρνεις εσύ; 

-Με όλο το  σεβασμό Στέφο και να φέρω εγώ αντίρρηση   δεν έχει καμιά σημασία, απλά κουβέντα κάνουμε

-Κουβέντα κάνουμε . Τι σε  χαλάει;

-Εδώ ο κόσμος  είναι εργατόκοσμος , τα ξές. Και συ από  οικογένεια εργατών είσαι

-Και πρέπει να  μείνουμε μια  ζωή στην φτώχεια Οδυσσέα; Μεροδούλι , μεροφάι;

-Δεν λέω αυτό ,απλά να... τα; βράδια ο κόσμος εδώ  κοιμάται γιατί έχει πρωινό  ξύπνημα. Ένα κλαμπ θα  φέρει μαζί του και την βάβουρα  των  βουτυρώπαιδων

-Θα φέρει όμως και το χρήμα τους. Θα πούμε όχι σε αυτή την ευκαιρία; Για σκέψου  το, είπε και σηκώθηκε να  φύγει. 

Καθώς απομακρυνόταν  φώναξε

-Τώρα που ο Στάηκος  στα δυτικά και  Μπέλος  στο κέντρο   κάνουν δόσεις  για  τα μοτοσακό  η πρόσβαση  των λεφτάδων στην  γειτονιά μας  θα ναι πιο  εύκολή και  γρήγορη. Σε 2 χρόνια όλοι  θα δουλεύουμε  σε  δουλειές που θα τους τα αρπάζουν κανονικά.

Ο Μάρκος έτρεξε  ξοπίσω του στην μέση του δρόμου και τον σταμάτησε

-Στάσου. Τι εννοείς  κάνουν δόσεις;

-Δεν τα μάθατε;

-Τι να μάθουμε;

-Καλά ρε  δεν  βγαίνεται καθόλου απ την γειτονιά  εσείς;

-Αν υπάρχει λόγος  , να πεταχτούμε για καμιά δουλειά, πες ρε τι έγινε; 

Εκείνη  την ώρα  πλησίαζε προς το μέρος τους ο Τάσος 

Ο Στέφος τον κοίταξε και τον έδειξε με το  χέρι του

-Να θα σου πει ο Τάσος που είναι  μέσα  στην μοτορ μπίζνες

-Τι γίνεται Στέφο;  Καλημέρα Μάρκο

-Καλημέρα Τάσο, του απάντησε ο  Μάρκος, να εδώ μου λέει ο Στέφος κάτι για μηχανές και δόσεις

Ο Τάσος  κοίταξε τον Στέφο  και μονολόγησε

-Ο Στέφος  ανοίγει πολύ  τα φτερά του και απλώνει τα πόδια  του πολύ έξω απ το πάπλωμα 

Ο Στέφος  χαμογέλασε

-Ο παιδικός   μου φίλος Τάσος, πάντα ο ίδιος. Λεβέντης, παλικάρι, εργατικός  έντιμος και φτωχός. Χαιρετώ, είπε και έφυγε

Ο Μάρκος με τον Τάσο  ξεκίνησαν να  βαδίζουν πίσω στο καφενείο

-Τα μαγαζιά  δυτικά και στο κέντρο  φέραν μια νέα μόδα απ την Αγγλία, εξηγούσε στον Μάρκο, μπορείς πλέον να  αγοράσεις  μηχανή  και να μην την πληρώσεις μπραφ, μια και έξω αλλά  σιγά  σιγά με μηνιαίες  δόσεις

-Έτσι πήραν οι  μοντς τα  σκούτερ τους λοιπόν

-Τι λες; Ποιοι  μοντς;

-Τα πλουσιόπαιδα. Πέρασαν πριν καμιά 20αρια  μηχανές  από εδώ και τραβούσαν για την παραλία

-Και τί έγινε; ζηλέψατε; Θέλετε και εσείς σκούτερ;

-Σε παρακαλώ; Που θα ανέβω εγώ σε σκούτερ. Ροκ εν ρολλ είμαστε. Αν πάρω θα παρω μηχανή κανονική

-Μην κάνετε κίνηση και  χρεωθείτε 

-Τι λες τώρα; Θα  περιμένω μια ζωή για να πάρω μηχανή;

-Βρε; Άκου τι σου λεω. Έχω κάτι στο νου μου , ίσως βρούμε τζάμπα μηχανή απλά  αντί να δίνεις  δόσεις ίσως χρειαστεί να  λίγο λίγο να τα χώνεις για να τις κάνουμε κούκλες, είπε και μπήκε μέσα στο καφενείο  χαιρετώντας την υπόλοιπη παρέα των εφήβων



Στην πλάζ ο Μπάμπης μαζί με την υπόλοιπη παρέα  των μόντς αράξαν στις  ξαπλώστρες και  φωνάζαν,  γελούσαν, κάνανε  σαματά 

-Είδες τα μούτρα τους  Μπάμπη; ρώτησε ο Σνέην

Γελάσανε

-Δεν ξέραν  από που τους ήρθε όταν μας είδαν με τα  σκούτερ Σνέηκ

-Τους  χρειαζόταν

-Και που να δεις τι ακόμη τους έρχεται

-Τι έχεις στο μυαλό σου;

-Εν καιρώ όλα  Σνέηκ, εν καιρώ, αυτή η εποχή  είναι η δική μας εποχή. Καταλαβαίνεις τι σου λέω;

-Ομολογώ πως όχι

-Είναι νέα εποχή  φίλε μου. Καλή  η εποχή των  γονιών μας όμως πολύ μούχλα και ακόμη πιο μούχλα η  γενιά  των εργατών. Ήρθε ο καιρός  να  κάνουμε εμείς  , την δική μας επανάσταση . Να ζήσουμε και να πετύχουμε και οτιδήποτε παλιό να πάει στην άκρη

-Σε πιάνω φίλε μου

-Αυτό σου λέω Σνέηκ. Και οι  αντίπαλοι μας δεν είναι ένας αλλά πολλοί

Οι γέροι μας με την μουχλα τους, οι φτωχοί που  είναι πίσω απ τον κόσμο και  οι ψευτομαγκες οι γιοι τους

-Και μπορούμε εμείς να τα βάλουμε με όλους τους;

-Έχω κάτι στο μυαλό μου που θα  τα σαρώσει όλα και στο τέλος  θα υποταχθούν όλοι  τους  σε μας

-Και έχει όνομα αυτό το "κάτι";

-Χρήμα. Χρήμα και δύναμη. Το χρήμα φέρνει δύναμη και η δύναμη  φέρνει κι άλλο χρήμα

Οι δικοί μας έχουν  το χρήμα αλλά κάπου  επαναπαύτηκαν. Για αυτό  σου λέω τώρα είναι η σειρά μας

Επανάσταση οι φτωχοί; Επανάσταση και μείς , μόνο που εμείς  δεν πρέπει να ήμαστε κλάψες  σαν και αυτούς. Ροβιεσπιέρος φίλε, Ναπωλέων, στο διάβα μας θα σκορπίζουμε  φωτιά και τσεκούρι παντού



Ο Δήμαρχος  κατέβηκε με το αστικό  λεωφορείο στο κέντρο της πόλης.

Περπάτησε  ως  τα γραφεία  της οικοδομικής εταιρείας και   ανέβηκε στον 3ο όροφο 

Εκεί  συναντήθηκε με τον ιδιοκτήτη της  τον κύριο  Παπαδόπουλο και  τον βουλευτή  της κυβέρνησης και προσωπικό του φίλο  Αρτεμίου

-Καθίστε παρακαλώ,πρότεινε ο  Παπαδόπουλος

-Ποιος ο λόγος  της συνάντησης μας αυτής κύριοι;  ρώτησε ο Δήμαρχος

-Η γειτονιά σου, απάντησε ο βουλευτής Αρτεμίου

-Οι άνθρωποι της  είναι  αριστερεύοντες στην πλειοψηφία τους,  το γνωρίζω καλά και το γνώριζε και η κυβέρνηση πριν  με διορίσει  δήμαρχο εκεί. Αν δημιουργήσαν πάλι κάποιο πρόβλημα  θα μιλήσω με τον  αστυνόμο και...

-Το μόνο που μας δημιουργούν, παρενέβη ο Αρτεμίου είναι πως υπάρχουν και αυτό στέκεται  εμπόδιο στο να βγάλουμε πολύ χρήμα οι τρεις μας

-Δεν καταλαβαίνω, είπε ο Δήμαρχος, τι ενέσεις  υπάρχουν;

-Θα σας εξηγήσω εγώ,  είπε ο  Παπαδόπουλος, όπως γνωρίζεται  μετά τον πόλεμο  σε όλη την ΄χώρα  υπάρχει οικοδομική έκρηξη. Αυτή είναι  η κινητήριος δύναμη της οικονομίας του τόπου. Χτίζονται τα πάντα. Στα κέντρα των μεγαλουπόλεων τα παλιά  νεοκλασικά κτίρια δίνουν την θέση τους  σε  πολυόροφες πολυτελείς  πολυκατοικίες

-Το γνωρίζω κύριε Παπαδόπουλε όμως η γειτονιά μου....

-Θα φτάσουμε και στην γειτονιά σας. Για την ώρα κανείς δεν θέλει να  ρθει να μείνει  σε μια φτωχή  εργατική υποβαθμισμένη  γειτονιά. Αυτό κρατά την αξία των οικοπέδων στην περιοχή σας πολύ χαμηλά

και  αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε να μας  βοηθήσετε να αγοράσουμε  ότι μπορεί να αγορασθεί απ την περιοχή σας

Κάποια στιγμή το κέντρο της πόλης θα κορεσθεί και ο οικοδομικός  οργασμός θα περάσει  παραδίπλα στην  μεσοαστική γειτονιά

Όταν και κει  χτισθεί ότι είναι να χτισθεί  η επέκταση  θα   μετακινηθεί προς την γειτονιά σας η οποία θα μετατραπεί εξαιτίας της θάλασσας και του λόφου της σε φιλέτο

Όταν συμβεί αυτό οι τιμές  στην γειτονιά σας θα εκτιναχθούν και απ΄όλο  αυτό θα κερδίσουν διά της αντιπαροχής οι σημερινοί  εργάτες  κάτοικοι  εκτός...εκτός αν  αγοράσουμε από σήμερα την γη τους   πολύ φθηνά.

Οι πενταροδεκάρες που θα τους προσφέρουμε  σήμερα θα τους φανούν χρυσάφι μέσα  στην φτώχεια  τους και αυτά που θα βγάλουμε εμείς  σε  15 χρόνια θα ναι  κάτι παραπάνω  από  χρυσάφι

Τον λόγο πη΄ρε  ξανά  ο Αρτεμίου

-Από σένα  Δήμαρχε  θέλουμε να  μας βοηθήσεις. Να σταθείς αρωγός  πείθοντας τους με τον τρόπο  σου  και χωρίς  υποψιασθούν κάτι να  μας πουλήσουν

-Οι ΄άνθρωποι είναι δεμένοι με την γή τους στην χώρα αυτή  και συνήθως δύσκολα πείθονται να πουλήσουν

-Ναι , δύσκολα πείθονται εύκολα όμως αναγκάζονται. Και αναγκάζονται όταν  χρωστάν και ο καλύτερος  τρόπος για να χρωστάν είναι  δυο ειδών νακρωτικά

Η ηρωίνη και  ο τζόγος

-Η ηρωίνη σκοτώνει , τι λές τώρα  Αρτεμίου;

-Για αυτό ας ξεκινήσουμε απ τον  τζόγό

Ένα καλοπαιδο στην  συνοικία  σας δείχνει αρκετά  φιλόδοξο και ταλαντούχο, Στέφος Παυλίδης είναι το όνομα του.Τι θα λεγες αν τον βοηθούσαμε να  αναπτυχθεί στην περιοχή; Ανοίγει ένα  κλαμπάκι στην παραλία με τις ευλογίες και την άδεια  σου. Τι θα λεγες αν  άνοιγε και μια  χαρτοπαικτική λέσχη και ...γιατί όχι αν  του επιτρέπαμε να  επεκταθεί και στον παράνομο  τζόγο;

-Αν μας πιάσουν; ρώτησε  τρομοκρατημένος ο Δήμαρχος και εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα στο γραφείο ο Αστυνόμος της πόλης και ρώτησε

-Να σας πιάσουν  ποιοι Δήμαρχε;

Ο Αρτεμίου κοίταξε τον Δήμαρχο στα μάτια

-Δήμαρχε, δεν είναι μόνο η γειτονιά σου. Πίσω απ την γειτονιά σου επεκτείνεται  μια  αχανής έκταση που μπορεί να  χτισθεί και να   βγάλουμε  λεφτά, πολλά λεφτά. Η γειτονιά  σου είναι το  τελευταίο  σύνορο  μεταξύ της πόλης και της υπαίθρου, αν το διαπεράσουμε τότε  δεν μπορείς να  φανταστείς για  τι χρήμα μιλάμε  , χρήμα που δεν θα μπορέσουμε να ξοδέψουμε ούτε εμείς  , ούτε τα δισσέγγονα μας

-Το τελευταίο σύνορο; διερωτηθεί  δήμαρχος

-Το τελευταίο σύνορο, απάντησε ο  βουλευτής

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά