Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το καφενείο επεισόδιο 2

 



Πρωτος την πόρτα άνοιξε ο παπα-Σταμάτης

Μπήκε στο καφενείο βογγώντας και πιάνοντας την μέση του με το πρόσωπο του να ναι  γεμάτο τσιρότα

Από πίσω ακολουθούσαν ο αναρχικός Λευτέρης, ο  διαρρήκτης Σταύρος και  διοικητικός υπάλληλος σε νοσοκομείο συριζαίος Αγησίλαος

Πλην του Αγησίλαου οι υπόλοιποι επείσης πιάναν πλάτες μέσες. Ο Στάυρος  είχε  γάζες στο πρόσωπο ενώ ο Λευτέρης  παρόλο που είχε πληγές στο μάγουλο προτίμησε να  βάλει την γάζα στο μέτωπο σαν τον Ράμπο παρόλο που δεν είχε χτυπήσει εκει

Ο Αγησίαλος ήταν ο μόνος αλώβητος 

Παπάς-Ωχ οι αθεόφοβοι, με σακατέψανε και  έχω  ένα  ευχέλαιο  το  απόγευμα. Μ αυτά τα χάλια θα πάω;

σΤΑΎΡΟς-εγω διαρρήκτης άνθρωπος τι ήθελα και σας άκουσα και  ήρθα; Τι δουλειά έχω εγώ με πάρκα  και  οικολογίες

Λευτέρης-Σκάσε  ρε μπάμια; Στην γειτνονιά αυτή δεν ζείς; 

Σταυρος-Εκαι;

Λευτέρης-Η κοπή των δέντρων  στο πάρκο θα επηρρεάσει και σένα

Σταυρος-Πως θα με επηρρεάσει απ την στιγμή που δεν με νοιάζει;

Λευτέρης-Τα καλοκαίρια με τον καύσωνα  ζεστένεσαι;

Σταυρος-Ναι

Λευτέρης-Άμα κόψουν τα δέντρα θα ζεστένεσια πιο πολύ

Σταυρος-Θα  βάλω  air  condition και δεν  θα  δροσιστώ. Σιγά το πρόβλημα

Λευτέρης-Ε , είσαι μαλάκας

Παπας-Λευτέρη...μπροστά μου  τέτοια λόγια;

Λευτέρης-(προς τον παπά) Συγνώμη παπά μου. (προς τον Σταύρο)βρε κόπανε αφού δεν έχεις λεφτά  για air  condition

Σταυρος-Θα  πάω να κλέψω ένα

Λευτέρης-Βρε ντουγάνι και άμα  χρειαστεί να βγεις έξω; Εμ θα ζεστένεσαι  διπλα επειδή δεν θα χει δέντρα το πάρκο εμ θα  ζεσταθείς τριπλά επειδή θα καίνε  όλοι τα air  condition

Σταυρος-Και με τα  δέκα  δέντρα που χει το πάρκο θα σωθούμε;

Λευτέρης-Να στο πω αλλιώς. Πέρσι θυμάσαι που έσπασες  το σούπερ μνάρκετ και έκλεψες γάλατα  μία ή ώρα  ταμεσάνυχτα;

Σταύρος-Ναι

Λευτέρης-Και σε είδε  ο δήμαρχος που  σήμερα ήθελε να κόψει τα δέντρα και σε κάρφωσε;

Σταύρος-Ναι

Λευτέρης-Άρα;

Σταυρος-Άρα τί;

Λευτέρης-Αυτος σε έστειλε  τρεις μήνες  φυλακή πέρσι και συ του έκανες ζημιά σήμερα  αποτρέποντας  την κοπή των δέντρων.Ούτε τώρα το κατάλαβες;

Σταύρος-Αααα τώρα σε πιάνω. Χαλάλι το ξύλο που φάγαμε απ τα ματ αφού του κάναμε  ζημιά του πούστη

Παπάς-Σταύρο; αμαν πια με τις  βρισιές 

Σταύρος-Συγνώμη πάτερ, η δύναμη της συνήθειας

Εκεέινη την ώρα βγήκε απ την κουζίνα ο Καφετζής

Καφετζής-Τι έγινε ρε σεις;  Απ τον πόλεμο γυρίσατε;

Παπάς-Πήγαμε  στο πάρκο. Είχε και άλλους γειτόνους που αντιδρούσαν στην κοή των δέντρων. Ο δήμαρχος φώναξε τα ματ, ανέβηκε  η ένταση, τα ματ μας δείρανε  και μετά αποχωρήσαν αυτοί αποχωρήσαμε και μεις

Καφετζής-Εσείς αποχωρήσατε επειδή δεν υπήρχε κανείς να σας δείρει;

Παπάς-Είστε βαλτοί όλοι  στην γειτονιά να παριστάνεται τους ηλιθίους Γρηγόρη;

Λευτέρης-Παπά; Δεν είπαμε όχι   βρισιές μπροστά σου;

Παπάς-Άσε με και συ

Καφετζής-Και με τα  δέντρα τι έγινε τα κόιψανε;

Παπάς-Όχι. Παραπέμπεται  λέει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο όπου θα  συζητηθεί την άλλη βδοάδα

Σταύρος-(ρος τον καφετζή)εντάξει;  ενημερώθηκες  ρώητερς; Θα μας φέρεις τώρα  κάνα  τσίπουρο;

Καφετζής-Το τσίπουρο θα το  βάλετε στις πληγές;

Σταύρος -Ποιες πληγές ρε, φέρε να το πιούμε

Καφετζής-Σταύρο εσύ παραγγέλνεις  αλλά έχεις λεφτά να το πληρώσεις;

Σταύρος-Και να μην έχω άσε   κάνα  πενην΄ταρικο στο ταμείο το βράδυ και όταν κλείσεις  σου σπάω την  τζαμαρία, το παιρνω και σε πληρώνω αύριο

Καφέτζης-Έτσι μάλιστα-είπε και έφυγε στην κουζίνα


Ο  Τιμολέων ο δεξιός λογιστής καθόταν σ το τραπεζάκι του και πήρε τον λόγο

Τιμολέων-Αγησίλαε;

Αγησιλαος-Παρακαλώ

Τιμολέών-Πήγες και  συ στο πάρκο;

Αγησίλαος-Πήγα

Τιμολέων-Να αγνωνιστείς  για  τα δέντρα;

Αγησιλαος-Να αγωνιστώ για τα δέντρα

Τιμολέων-Και...αγωνίστηκες πολύ σήμερα;

Αγησίλοας-Που το πας λελεδοναζί της  κακιάς ώρας;

Τιμολέων-όχι τίποτα, να λέω , τα παιδιά φάγανε το ξύλο της αρκούδας, εσύ μας γύρισες σένιος  και κομψός. Μην μου πεις πως έμαθες  καράτε στα γεράματα  και έδειρες τα ματ;

Λευτέρης-Άσε ρε το λαμόγιο. Πίσω πίσω καθόταν. Μόν φώναζε και μπρίζωνε τα ματ και τον δήμαρχο και φάγαμε εμείς  το ξύλο

Αγησίλαος-Πόσο λίγα ξέρτε  από κοινωνικούς αγώνες , πτωχοί τω  πνεύματι

Παπάς-Και για να χουμε καλό ερώτημα Αγησίλαε εσύ που έμαθες  τους κοινωνικούς αγώνες

Αγησίλαος-Στην κνε . Απ τα εφηβικά μου χρόνια είμαι  στιςε επάλξεις εγώ

Παπάς-Και στην κνε σου μα΄θανε να αφήνεις να τρώνε το ξύλο άλλοι;

Αγησίλαος-Γιατί είστε τόσο αγνώμονες; Μετά το ξύλο όταν εσείς δεν μπορούσατε να κουνηθείτε  εγώ δεν πήγα και  διαβουλεύτηκα με τον δήμαρχο;

    Τιμολεών-Τι έκανες;

Αγησ΄'ιλαος-Διαβουλεύτηκα

Τιμολεών-Α μάλιστα. Και που κατέληξαν οι διαβουλεύσεις με τον οηε; Εεεε συγνώμη με τον δήμαρχο

Αγησίλαος-Τον πίεσα να έρθει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο την άλλη δευτέρα , εκεί θα του κάνουμε του μούτρα κρέας. Τελείωσε αυτός πολιτικά σαν το υπογράφω

Σταύρος-Αφου μας το υπογράφεις να κοιμόμαστε ήσυχοι

Αγησίλαος-ειρώνευεστε εσείς αλλά θα δείτε  τι θα  γίνει. εις δευτέραν   τα σπουδαία  χα.



Ο καφετζής βγήκε κρατώντας  ένα δίκσο με τσίπουρα και μεζέδες

Καφετζής-Να και τα  τσιπουράκια μας για τους  λαϊκούς αγωνιστές της συνοικίας μας

Λευτέρης-Δεν κόβεις το δούμε  Γρηγόρη

Καφετζής-Έλα μωρέ Ανάρχα , μια κοιυβέντα  είπαμε


Εκείνη την ώρα μπροστά στο καφενείο πάρκαρε μια μαύρη  γυαλιστερή πόρσε καγιέν

Ο Σταύρος αναφώνησε ένα "ωχ"

Απότ ην καγιέν  βγήκε ο Μπάμπης  συνομήλικος και συμμαθητής   στο σχολείο με τον παπά, τον Νίκο τον μπάτσο, τον Σταύρο και τον Λευτέρη

Περπάτησε με αργό βήμα ντυμένος με  μαύρο αρμάνι κοσοτούμι και  γλιμένο μαλλί

Προσσέγγισε  ένα   τραπέζι απάνεντι απ αυτό που καθόταν ο Σταύρος με τπν  Παπά και τον  Λευτέρη και έκατσε με το βλέμμα του καρφωμένο πάνω τους

Μπάμπης-Χαιρετώ

Λευτέρης-Καλώς τον Μπάμπη

Παπάς-Χρόνια και ζαμάνια βρε Μπάμπη. Πουχάθηκες εσύ;

Μπάμπης-Δουλειές παπά μου, δουλειές

Ο Σταύρος καθόταν με συκμμένο το κεφάλι

Παπάς-Ξες τι λέει ο  πάνσοφος  λαός μας Μπάμπη; "Η πολύ δουλειά  τρώει  τον αφέντη"

Μπάμπης-Πες το ψέμματα  παπά μου. Και  ειδικά στην δική μας δουλειά...άστα

Τέλος πάντων. Σταύρο  τι κάνεις  αγόρι μου; Δεν μας χαιρετάς; 

Σταύρος-Γεια σου Μπάμπη  συγνώμη  ήμουν αφηρημένος δεν σε είδα

Μπάμπης-Προχθές όμως στο μαγαζί που πασπάτευες τα μπούτια της Σόνιας δεν ήσουν τόσο αφηρημένος

Σταύρος-Τι πας και θυμάσαι  βρε Μπάμπη και συ

Μπάμπης-Και σου τελειώσαν και τα τσιγάρα και μου ζήτησες και σου έδωσα ένα πακέτο δανεικό 

Σταύρος-Α ναι ναι , να πάω στο περίπτερο ένα λεπτό να  στο φέρω;

Μπάμπης-Όχι μωρέ. Το πακέτο μπορεί να περιμένει. Δεν έρχεσαι να κάτσεις  εδώ να σε  κεράσω ένα τσίπουρο να τα πούμε;

Σταύρος-Ευχαριστώ  όχι. πίνω  ήδη

Μπάμπης-Δεν πειράζει μωρέ. Θ πιούμε και ένα  μαζί. Δεν πσιτεύω να με προσβάλλεις;

Ο Σταύρος πήγε φοβισμένα και έκατσε στο τραπέζι του

Μπάμπης-Τι έγινε ρε Σταύρο; Πόσα χρόνια σε ξέρω;

Σταύρος-Απο παιδιά γνωριζόμαστε

Μπάμπης-Και με σένα και με τον άλλον (το με σιχασιά)τον μπάτσο τον Νίκο που σασταν μαζι πορχθές

Σταύρος-Να σου πω τι έγινε. Παρεξήγηση

Μπάμπης-Βρφε Σταύρο ζητάς ποτό στο  δίνω. Ζητάς παρέα  γιατί μόλις είχες βγει απ την στενή  σου στέλνω την Σόνια. Μήπως δεν σε περιποιήθηκε αρκετά;

Σταύρος-Όχι  δεν έχω παράπονο  αλοίμονο

Μπάμπης-Σου τελειώνουν τα τσιγάρα σου δίνω το πακέτο μου. Και μετά; Πας και με  γαμάς;

Σταύρος-Εγώ; Μπάμπη μου ποτέ

Μπαμπης-Σε ρώτησα θα πληρώσεις; Και τι μου είπες;     

Ο Σταύρος δεν μίλησε

Μπάμπης-Μου είπες τα κανόνισες με τον  Νίκο, τον (με σιχασιά)μπάτσο  πως θα πληρώσει αυτός. Και πάω εγώ σαν μαλάκας και του ζητάω και τα δικά σου. Γιατί με εκθέτεις έτσι;

Στην δουλειά που κάνω  νομίζεις έχω καμιά όρεξη  να μαλώνω και με μπάτσους;

Ξες πόσοι  διεκδκιούν το πόστο μου; Τις  δουλειές μου; Ξες τον μέσο όρο  ζωής του σιναφιού μου; Είμαι στην ηλικία που σου καρφώνει στο κεφάλι μια σφαίρα κάποιος νεότερος για να πάρει την θέση σου .Λες να χω καμιά όρεξη να μαλώνων  βραδιάτικα  με  έναν μπάτσο; Ακόμη και αν τον ξέρω όσο ξέρω και σένα...απ το σχολείο. 40 χρόνια  βρε καριόλη


Ο παπάς παρατηρούσε την συνομιλία τους και με τρόπο έγειρε προς το μέρος του Λευτέρη και του ψιθξίρισε

Παπάς-Κάποια μαλακ... κάποια  χαζαμάρα έκανε πάλι ο Σταύρος και δεν τον βλέπω καλά

Λευτέρης-Ο Σταύρος; Χαζομάρα;

Παπάς-Δεν πας να καλοπιάσεις τον άλλον μπας και γλιτώσουμε τα χειρότερα;

Λευτέρης-Πάλι εγώ να βγάλω τα  κάστανα απ την φωτιά;

Παπάς-Της αλληλεγγύης προς τον σύνανθρωπο δεν λέτε πως  είστε εσείς οι αναρχικοί;

Λευτέρης-Και σεις οι παπάδες το ίδιο λέτε

Παπάς-Εγώ το κομμάτι αλληλεγγύης  που μου αναλογεί το έκανα

Λευτέρης-Βαζοντας εμένα να  σώσω την κατάσταση ε; Θα μου πεις αν δεν ήσασταν τέτοιες ποντικομαμές δεν θα  διατηρούσατε την επίγεια εξουσία σας 2 χιλιάδες  χρόνια τώρα

Παπάς-Ποντοκομαμή εγώ; Προσεχε  βλασφημείς

Λευτέρης-Ε και; Άθεος είμαι. Το ξέχασες;

Παπάς-Πήγαινε σε παρακαλώ μπας και  αποσοβήσουμε τα χειρότερα



Σταύρος-Μπάμπη μου και γω μέσα στην σούρα λάθος κατάλαβα. Πες μου πόσα χρωστάω να στα δώσω

Μπάμπης-Τι να δώσεις ρε μαλάκα. 5 μπούκες να κάνεις δεν βγάζεις  αυτά που χρωστάς

Σταύρος-Κατάλαβα. Θα με  πας από πίσω  στο στενάκι  που δεν έχει κάμερες και....

Μπάμπης-Αυτο που το είδες στον Ντε νίρο στα "Καλά παιδιά";

Σταύρος-Πες μου Μπάμπη  τι να κάνω να ξεπληρώσω;

Εκείνη την ώρα πλησίασε στο τραπέζι οΛευτέρης

Λευτέρης-Μπάμπη να σου πω; ότι και να χει  γίνει  μπορώ να βοη΄θησω και να καλύψω την ζημιά 

Μπάμπης-Καμιά  ζημιά δεν έγινε Λευτέρη

Λευτέρης-Το χρέος

Μπάμπης-Κανένα  χρέος  δεν υπάρχει

Λευτέρης-Όλα καλά;

Μπάμπης-Όλα καλά. Να εδώ λέμ τα  δικά μας με τον παλιόφιλο. Πήγαινε στο τραπέζι  σου και μην ασχολείσαι. Έχεις και συ έναν κόσμο να σώσεις...

Ο Λευτέρης γύρισε πίσω

Παπάς-Τι έγινε;

Λευτέρης-Όλά καλά λέει


Μπάμπης-Λοιπόν Σταύρο. Κερασμένα τα προχθεσινά. Αλλά αν μου ξαναπεις  ψέμματα θα βάλω να σε δείρουν ή καλύτερα θα βάλω να σου σπάσουν τα χέρια να μην μπορείς να κάνεις διαρήξεις

Να δω πως θα  βιοπορίζεσαι μετά

Σταύρος-Ευχ...

Ο Μπάμπης τον διέκοψε με ένα νεύμα

Μπάμπης-Αν θες να διακόψεις   απ την ζωή που κάνεις  υπάρχει μια θέση μπάρμαν για σένα στο μαγαζί. Την έχεις ξανακάνει την δουλειά και την ξες. Θα σερβίρεις σκατόγερους και μπάτσους, τέτοιοι  άνθρωποι δεν βρίσκουν  γυναίκα και έρχονται  σε μας. Τα λεφτά καλά και ασφάλεια ένσημα  δώρα.

Σταύρος-Σ ευχαριστώ ρε φίλε. Εγώ σου γάμησα και συ  μου ξηγιέσαι, τι να πω;

Μπάμπης-Σε ξέρω απ το σχολείο. Σε μια γειτονιά μεγαλώσαμε ρε μαλάκες.

Σταύρος-Θα ρχόμουν ρε Μπάμπη αλλά  δεν μπορώ. Δεν νιώθω λεύθερος στο μεροκάματο. Άσε που  με τρελάινει η  αδρεναλίνη της μπούκας

Μπάμπης-Αγιρεύουν όμως τα πράγματα. οινοικοκυραίοι και οι κυρ Παντελήδες  αρχινάν να  κουβαλάν γκάνια και οι μπάτσοι  πυροβολάνε με το παραμικρό. Δεν είναι κρίμα να χάσεις την ζωή σου για ένα κολιέ; Που μπορεί να είναι και φό;

Σταύρος-Και συ δεν είναι κρίμα να χάσεις  την ζωή σου από ένα  νεότερο που θέλει να σου φάει την θέση στην νύχτα;

Ο Μπάμπης κούνησε το κεφάλι του

Σταύρος-Αυτό τον δρόμο επιλέξαμε και τα δυο μας. Έτσι νιώθουμε ελεύθεροι. Γερασμένος γάιδαρος μπορεί να μάθει άλλη περπατησιά;

Ο Μπάμπης σηκώθηκε και ο Σταύρος τον μιμήθηκε

Αγκαλιαστήκανε

Μπάμπης-Θα τα πούμε


Βγαίνοντας απ το μαγαζί πέτυχε τον Νίκο τον μπάτσο που έμπαινε

Νίκος-Τι κάνεις Μπάμπη;

Μπάμπης-Άντε και γαμήσου και συ,  του είπε και βγήκε  ε΄ξω

Ο Νίκος κοίταξε τους υπόλοιπους που ήταν με τα τσιρότα

Νίκος-Τί έγινε ρε; Τι πάθατε;

Λευτέρης-Σάλτα και γαμήσου και συ

Παπας-Λευτέρη;

Λευτέρης-Παπά μου



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά