Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το καφενείο -επεισόδιο 4

για τα προηγόυμε και επόμενα  επεισόδια του καφενείου κάντε κλικ  εδώ


Ο Γρηγόρης ο Καφετζής  σέρβιρε όπωςπάντα  καφέδες, τσιπουράκια, μπύρες και μεζέδες  στους γνωστούς θαμώνες

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε  ένας ξερακαινός  ψηλός 40χρόνος με  γκρίζο κοντό μαλλί

Στα χέρια του κρατούσε τον Ριζοσπάστη και στα μάτια φορούσε μαύρα  γυαλιά

Προκόπης-Καλημέρα, είπε κοφτά και οι φλέβες απ το κρανίο του  καθώς και η σιαγόνα του τεντώθηκαν

Καφετζης-Βρε βρε καλώς τον σύντροφο Προκοπη. Που χάθηκες βρε;  τον ρω΄τησε καθιώς αυτός καθόταν σε ένα  τραπεζάκι ανάμεσα στα μοναχικά τραπεζάκια  που καθόταν ο Αγησίλαος ο διοικητικός  υπάλληλος νοσοκομείου και συριζαίος και ο Τιμωλέων ο δεξιός  λογιστής με άκρες μέσα στον κομματικό μηχανισμό της νδ

Προκόπης-Τα ξέρεις  Γρηγόρη. Η οικοδομή δεν είναι  εύκολη  δουλειά. Και παράλληλα τρέχει και η κομματική δουλειά. Για τον στρατολογημένο επαναστάτη προλετάριο ο ελεύθερος χρόνος είναι  πολυτέλεια

Καφετζής-Σήμερα όμως ε;

Προκόπης-Σήμερα  ξέκλεψα λίγο χρόνο. Και  ήρθα να σας  δώ


Απ το τραπέζι του παπά ο διαρρήκτης Σταύρος παρατηρούσε τον Προκόπη και έγειρε προς το μέρος του

αναρχικού  Λευτέρη που έπαιζε  χαρτιά με τον παπά

Σταυρός-Ρε συ; Αυτός γιατί περπατά και  μιλά σαν ρομπότ;

Λευτέρης-Μην δίνεις  σημασία. Κομουνιστής είναι. Τα βλέπω  τράγο (είπε στον παπά)

Σταυρός-Και οι κομουνιστές  φέρονται σαν  ρομπότ;

Ο παπάς πέταξε τα χαρτιά του στο τραπέζι  γελώντας και ο Λευτέρης  βλαστήμησε 

Σταύρος-Εεε, Λευτέρη σου μιλάω

Λευτέρης-Παράτα με ρε  και συ με τους κομουνιστές. Δεν τον θυμάσαι; απ την γειτονιά; 

Σταύρος -Όχι. Ήταν στο σχλείο μαζί μας;

Λευτέρης-Στο σχολείο όχι. πιο μικρός ήταν

Παπάς-Πάμε άλλη μία κορόιδο; 

Λευτέρης-Τι να παίξω μαζί σου ρε  χαρτοκλέφτη

Παπάς-Πρόσεξε Λευτέρη βλαστημείς  

Λευτέρης-Στα αρχίδια μου. Αφού άθεος είμαι

Παπάς-Που να σε πάρει.... και επειδή είσαι άθεος πρέπει να  βρίζεις;

Εκείνη  την ώρα μπήκε στο μαγαζί με  ένα  χαμόγελο ως τα αυτιά ο Νίκος ο μπάτσος

Νίκος-Σωστός; (φώναξε και  συνέχισε αφού όλοι γυρίσαν και τον κοιτάξανε).Πρώτη μούρη λέμε; Σένιος , όμορφος και μπερεκετίσιος;

Καφετζής-Τι  έγινε ρε συ και γελάνε  μέχρι και τα μουστάκια σου;

Νίκος-Δείτε απ την τζαμαρία

Κοιτάξαν όλοι

Καφετζής-Όχι ρε; Το πήρες το καινούργιο κάρο; Έλα ρε  θηρίο;

Αγησίλαος-Καλοτάξιδο  Νίκο μου

Νίκος-Ευχαριστώ , ευχαριστώ

Παπάς-Καλοτάξιδο και προσεκτικά. Πόσο πήγε το μαλλί αν επιτρέπεται;

Νίκος-15 χιλιάρικα

Παπάς-Έδωκες  τόσα  λεφτά για αμάξι;

Νίκος-Τόσα πάνε και  σκέψου είναι και λίγα. Μην κοιτάς που εσάς σας τα  δίνει η εκκλησία  τζάμπα

Παπάς-Τι λες  βρε  ξεκούτιανες;  Με είδες  εμένα με αμάξι;

Νίκος-Εσύ δεν έχεις επειδή δεν  ξες να οδηγείς

Παπάς-Γιατί  άλλους ιερωμένους τους είδες να τους χαρίζει η εκκλησία  ή το κράτος αμάξια;

Νίκος-Και μερσεντές και τζιπάρες

Παπάς-Δεν πας καλά

Νίκος-Ο  αρχιεπίσκοπος  τι έχει;

Παπάς-Το ίδιο είνβαι ο αρχιεπίσκοπος και ένας απλός ιερωμένος

Νίκος-Έλα μωρέ τώρα. Με λεπτομέρειες πας να  θολώσεις τα νερά

Να δίνε και μένα το κράτος 60 χιλιάρικα να αίρνα την τζιπάρα να πεις μάλιστα κύριε , τώρα είμα στα γούστα

Λευτέρης-Πες τα ρε Νίκο φτωχάδάκ. Για άλλους είναι τα  60χίλιαρα και για άλλους  σου λέει η ζωή  πάρε ένα αμάξι να κανεις την φιγούρα σου με 15 χιλιάρικα. Αδικία

Νίκος-Εσύ τώρα  με ειρωνεύεσαι επειδή είμαι αστυνομικός;

Λευτέρης-Όχι ρε. Να ειρωνευτώ εγώ κάποιον που δουλειά του είναι να  δέρνει φτωχό κόσμο, να κάνει πως δεν βλέπει  εγκλήματα πλουσίων , να φυλακίζει  αδύναμους; Αν είναι δυνατόν

Νίκος-Τι πρόβλημα έχεις πραγματικά;Εργάζομαι

Λευτέρης-Το μπατσιλίκι το λες εργασία;

Νίκος-Όλος ο κόσμος το λέει

Αγησίλαος-Λευτέρη μην γίενσαι και συ  υπερβολικός τώρα. Η ανάγκη για παροχή ασφάλειας στις οργανωμένες κοινωνίες είναι μια  διαρκής ανάγκη από αρχαιοτάτων  χρόνων και πρέπει να είμαστε ευγνόμωνες σε αυτους τους  εργαζόμενους  που  φροντίζουν με κίνδυνο της ζωής τους παραμένοντας άγρυπνοι  φρουροί να διασφαλίζουν την ποιότητα ζώης  που έχουμε, ασχέτωβς βέβαια αν η  νεοφιλελεύθερη  δεξιά  κυβέρνηση   κοιτά να την υποβαθμίζει με κάθε τρόπο

Λευτέρης-Κάτσε να δούμε  από πρώτο χέρι πως διασφαλίζει  την ποιότητα ζωής μας ένας μπάτσος. Δεν μου λες Σταύρο από όσες φο΄ρες  σεπιάσανε πόσες δεν  σε τρομοκρατήσανε να τα ξεράσεις όλα και  άλλες πόσες φορές  δεν σε δείρανε;

Σταύρος-Καμία

Νίκός-Καμία;

Σταύρος-Πάντα ξύλο και απειλές τρώω

Νίκος-Ρε μαλάκα  σε ξέρω από μικρό παιδί

Σταύρος-Και επειδή με ξέρεις από μικρό παιδί  να πω  ψέμματα; Αφού είστε χωριαταραίοι

Τιμολεών-    Μα  εσύ  Σταύρο  παραβιάζεις και κλέβεις  περιουσίες  νοικοκύρηδων, πως να σου φερθούν; Με το σεις και με το σας;

Σταύρος-Εγώ λέω  ότι είναι  χωριαταραίοι , ας κάνουν ότι θέλου αλλά μην τους βγάζετε και παναγίες, έτσι;

Λευτέρης-Για πες μας εσύ συριζαίε που κόπτεσαι για τα δικαιώματα των πολιτών , πόσο  τα σέβονται οι μπάτσοι;

Αγησίλαος-Αυτό αγαπητέ μου είναι άλλη κουβέντα. Εμείς  εδώ εστιάζουμε στην άρνηση σου να δεχτείς πως οι αστυνομικοί είναι εργαζόμενοι

Προκόπης-Αυτό δεν χωρά αμφιβολία. Τέλος

Λευτέρης-Διάλογο με τα τέλος και  τα κομμένη ξέρω να κάνω και γω 

Προκόπης-Οι αστνυομικοί είναι  παιδιά της εργατικής τάξης και κομμάτι της και μάλιστα απ τα ιο δραστήρια και ενεργά και οι ίδιοι.

Λευτέρης-Και  όταν σας διαλύουν τις απεργίες κομμάτια της εργατικής τάξης είναι;

Προκόπης-Αναμφίβολα τελούμε  υπό διαταγές ανωτέρων τους  που λειτουργούν υπηρετούμενοι και οι ίδιοι στα πλαίσια μιας  αντιδιαλεκτικής  αντιδραστικής αντεργατικής πολιτικής

Παπάς-Λευτέρη; Δεν καταλαβαίνω και πολλά απ αυτά που λένε αλλά και οι μπάτ...εεε οι αστυνομικοί  θέλω να πω είναι και αυτοί  κομμάτια της κοινωνίας μας. Μην είσαι στραβόξυλο  Λευτέρη

Καφετζής-Ναι ρε Λευτέρη, και μένα όταν μου έσπασαν το τζάμι ένα μεσημερί που  είχα κλείσει το μαγαζί για  δυο ώρες , όταν ήρθα το απόγευμα και το είδα σπασμένο πήα τηλέφωνο την αστυνομία και βρήκε αμέσως τους υπαίτιους

Παπάς-Ναι το θυμάμαι. 15 μηχανές δίας είχαν προστρέξει να σε  βοηθήσουν . Τελικά ποιοι το σπάσανε μάθαμε;

Καφετζής-Κάτι μαλακισμένα 10χρόνα που βγήκα να παίξουν μπάλα μέσα στον δρόμο

Λευτέρης-Και θξέλετε να μου πείτε κκεδες συριζαιοι νεοδημοκράτες πως αγαπάτε τους μπάτσους και πιστεύεται  όσα λέτε  από καρδιάς;

Αν αύριο  βγει ένας νόμος που θα απαγορεύει στους μπάτσους να ψηφίζουν θα νοιάζεσται  πάλι τόσο για αυτούς;

Τιμολεών(γελώντας)σιγά μην βγει τέτοιος νόμος

Λευτέρης-Αν δεν ψήφιζαν σου λέω εγώ, άσε εσένα  γιατί ως δεξιός δεν έχεις και πολύ μυαλό.Ο κκες και ο ζαίος  της παρέας να μας πουν θα  υποστηρίζατε πάλι  τους μπάτσους;

Αγησίλαος-Μα δεν  γίνεται να  βγει τέτοιος νόμος λέμε

Λευτέρης-Βρε ζαβλάκι υπόθεση εργασίας κάνουμε

Προκόπης-Θα σου απαντήσω εγώ. Φυσικά και θα τους υποστηυρίζαμε γιατί όπως ανέφερε νωρίτερα και ο Αγησίλαλος  η ανάγκη για σφάλεια των οργανώμενων κοινωνιών είναι μια συνθήκη που ισχύει διαχρονικά. Ακόμη ακι η σοσιαλιστική κοινωνία που θα οικοδομηθεί θα  έχει ανάγκη από προστασία και φυσικά θα έχει την δική της αστυνομία  , την οποία φυσικά θα την διέπει  ένα διαφορετικό πλαίσιο και φιλοσοφία απ το σημερινό που ισχύει στις αστικοδημοκρατίες

Λευτέρης-Φυσικά, γιατί σε κάθε περίπτωση μιλάμε για εξουσίες, οι εξουσίες  για να  είναι εξουσίες δημιουργούν πλούτο, αδικία και μπορούν να υπάρξουν μόνο πάνω σε ανελεύθερες  δομές και νόμους. Υπό αυτή την έννοια  πάντα θα χρειάζεται ένας μπάτσος να προστατεύει τον βιομήχανο, τον πολιτικό και τον κομισάριο, ώστε να μπορούν ανενόχλητοι να εξασκούν την καταπίεση τους  στο όνομα πάντα  όμως  του γενικού καλού

Με το ειδικό καλό  όμως τι γίνεται;

Είναι τόσο ειδικό που το βάζετε κάτω απ τγο χαλί ή  ακόμη καλύτερα  στέλνετε τον μπάτσο να το βάλει φυλακή για να μην φαντάζει ως λεκές στην  βρώμικη κοινωνία σας

Παπάς-Και  συ δηλαδή , ο αναρχικός , εκτός από σπασίματα τι προτείνεις;

Λευτέρης-Κάτι που  πρότειναν και οι πρώτοι χριστιανοί παπά μου αλλά χωρίςτον φόβο του θεού.

Κάτι που με τον καιρό το ξεχάσατε και σεις γιατί βοελυτήκατε στις εξουσίες που φτιάξατε και τρώτε καλά

Παπάς-Τρώω εγώ καλά;

Λευτέρης-Γάμησε  με ρε Σταμάτη, εσύ μπορεί να κάνεις δίατια  οι εκκλησίες σαν μηχανισμοί όμως  τρώνε εδώ και  δυο χιλιάδες χρόνια τον αγλέουρα

Έλεος

Ξεχάσατε την ζωή που κάνανε οι πρωτοχριαστιανοί, που είχαν τα πάντα κοινά, που δεν υπήρχε δικό μου δικό σου, που  η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη ήταν ο βασικός κανόνας που  διαμόρφωνε την ζωή και τον χαρακτήρα τους

Νίκος-Ναι  ε;  Και τι  θες να γυρίσουμε πίσω στις κατακόμβες;

Λευτέρης-Μόνο κάποιος με  μυαλό μπάτσου  και 15 χιλιάδων καινούργιο  αυτοκίνητο θα σκεφτόταν πως  για να  υπάρχει κοινοκτημοσύνη και αλληλεγγύη  πρέπει οι άνθρωποι να γυρίσουν στις κατακόμβες

Προκόπης-Τέτοια λέτε  πάντως και  φοβίζεται  και διώχνεται τον  λαό απ  το μαζικό λαϊκό κίνημα

Αγησίλαος-Και  πείσατε και ένα  μεγάλο κομμάτι να κάνει αποχή και μας μπαστακώθηκε ο Τιμολέων για 2η 4ετία

Νίκος-Και πάμε και μεις να αράξουμε σε κάνα καφέ να περάσιε το 8ωρο και πέφτει σήμα πως πάλι βγήκατε και τα σπάσατε και τρέχουμε να σας μαζέψουμε

Σταύρος-Και...και....

Λευτέρης-Τι και  ρε; πες και συ την μαλακία σου. Κάτι θα βρεις να  πεις και να φορτώσεις την κακομοιριά σουστην δράση των αναρχικών

Σταύρος-Σε παρακαλώ, προσπαθώ να βρω κάτι...και....

Παπάς-Και;  πες το ευλογημένε

Σταύρος -Και...τίποτα. αυτό




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μαίρη και ο μικρός γιος της

  Τα ξένοιαστα techno  beat rave χρόνια των 90ς  τελειώσαν γρήγορα για την  Μαίρη Ένα  χρόνο μετά τον γάμο και 6 μήνες μετά  την  γέννα της,  ο Αντώνης την χώρισε και βρήκε μια πολύ νεότερη της Διατροφή  πλήρωνε όποτε θυμόταν δηλαδή μια φορά τον χρόνο και άμα. Με τα  600 ευρώ απ το fast  foord που δούλευε και με μια μιρκή βοήθεια απ την μάνα και τον πατέρα της προσπαθούσε να μεγαλώσει το αγοράκι της, τον Ερμή Μόνο όταν σχολούσε και περνούσε  ώρες μαζί του  ένιωθε ευτυχισμένη. Φτωχιά, στο όριο της επιβίωσης αλλά ευτυχισμένη Ώρες- ώρες ένιωθε ξανά  την λαχτάρα της επαφής και του  σεξ με κάποιο αντρικό κορμί αλλά μπροστά  στο μεγάλωμα του Ερμήτης περνούσε  γρήγορα Ο Ερμής από τότε που ξεκίνησε να περπατάει  του άρεσε να κλωτσάει μια μπάλα στο πάρκο Η Μαίρη ήταν εκεί και  ο Ερμής της έλεγε να κάνει τον τερματοφύλακα.Αρχικά η Μαίρη δεν γνώριζε. Έτσι έκατσε να βλέπει ποδόσφαιρο Ο Ερμής καθόταν στην ...

Πανηγύρι στο Στυγερό-η Ρίκα η γεροντοκόρη 1(πιλότος)

Η νύχτα είχε πέσει στην πλατεία του ορεινού χωριού Τα τραπέζια   στην είσοδο της  είχαν στηθεί  σε  δυο σειρές , η μιά απέναντι στην άλλη οι οποίες σειρές μετατρεπόνταν όσο προχωρούσες σε ένα  ημικύκλιο γύρω απ το κέντρο της πλατείας Στο κέντρο της πλατείας  ακριβώς μπροστά απ την είσοδο της ψησταριάς του Μανώλη είχε στηθεί η ορχήστρα με τους  τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες     Στα πρώτα  τραπέζια   μπροστά  στην ορχήστρα καθόνταν ο δήμαρχος ο γνωστός στο χωριό και ως Βαγγέλας. Παχύσαρκος  γύρω  στα 55 με  μουστάκι και με ακούρευτο μαλλί  του οποίου τα τσουλούφια έπεφταν συνεχώς  στο  μέτωπο του και τα έφτιαχνε προς τα πίσω με το χέρι -Δήμαρχε ;  φώναξε ένας  συγχωριανός του   απ την άλλη μεριά της πλατείας, πολυ καλλιτεχνικό το στήσιμο στην είσοδο της πλατείας. Εσύ το σκέφτκηες; -Εγώ, ποιος άλλος;όλα εδώ πέρα πρέπει να  τα κάνω μόνος μου λέμε. Χρόνια τώρα, ...

Βουλγάρικες αλήθειες-σύντομο θεατρικό

  Ενα  σκοτεινό ημιφωτισμένο  δωμάτιο. Στο κέντρο του είχε ένα  τραπέζι. Οι δυο αστυνομικοί  καθόνταν απένατι απ τον Μπόρις, τον επονομαζόμενο και "Βούλγαρο"  Οι  τρεις τους κοιτιόνταν για ώρα. Τελικά πήρε τον λόγο ο πιο έμπειρος  αστυνομικός, ο Γεωργίου αφού έριξε μια  κλεφτή ματιά στον Βασιλείου -Καλώς  ανταμώσαμε ξανα Μπόρις, είπε στον "Βούλγαρο" -Καλώς σας βρίσκω,απάντησε  αδιάφορα  ο Βούλγαρος διατηρώντας το αγριέμμένο του βλέμμα -Τι σε έκανε να αφήσεις την  καβάτζα σου στην Σόφια και να κατηφορίσεις ξανά στα μέρη μας; τον ρώτησε ο Βασιλείου Ο Μπόρις κοίταξε τον  Γεωργίου -Πήρε προαγωγή η Φιλλιπινέζ σε  μπάτλερ; τον ρώτησε  υπονοόντας τον Βασιλείου Ο Γεωργίου  με πολλά χρόνια υπηρεσίας και αναλόγων καταστάσεων στην πλάτη του απάντησε -Απάντα σε ότι σε ρωτάνε  ρε Μπόρις...να  τελειώνουμε  μια  ώρα αρχύτερα -Αφεντικά και δούλοι, σκατά γινήκαμε  ούλοι,μονολόγησε ο Μπόρις -Τα έ...