Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Άγιος Βολόντια-Βιβλίο Τρίτο

 Ο Αρκάντι έτρχε μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμου  του επιτελείου κρατώντας στα χέρια του 5 αρκετά μεγάλου μεγέθους φωτογραφίες. 3 μόλις λεπτά πριν ο δορυφόρος είχε στείλει αυτό που έψαχναν. 2 λεπτά πριν ο ειδικός μεν απαρχαιωμένος για την δεκαετία του 90 εκτυπωτής έβγαζε απ την σχισμή του  τα 5 μαγικά  χαρτιά

Φτάνοντας  έξω απ το γραφείο του επονομαζόμενου "Αγνώστου Στρατηγού" μόνο που δεν έσπασε  την πόρτα για να μπει μέσα. Πάντως σίγουρα δεν χτύπησε.

Ο Στρατηγός γύρισε και τον αγριοκοίταξε

Ο Αρκάντι  απολογήθηκε  λαχανιασμένος

-Συγνώμη  για την αδικαιολόγητη αγένεια μου όμως ...βρήκαμε αυτό που ψάχναμε

Ο Στρατηγός δεν αντέδρασε, ίσως λίγο  φευγαλέα τα φρύδια του.

Ο Αρκάντι συνέχισε

-Είναι εκτός  Ντράγκεσταν

-Σε πόση ώρα μπορεί  ημονάδα σου να μεταβεί στο σημείο;

-Αν με αποδεσμεύσετε σε  5 λεπτά  θα είμαι στα ελικόπτερα

-Πήγαινε και θέλω μέχρι να  θεωρήσετε πως  είναι ασφαλής να επικρατήσει  σιγή ασυρμάτου. Πολλοί εντός και εκτός Ντράγκεσταν τον θέλουν νεκρό.Ας μην είμαστε εμείς  αυτοί που θα τους οδηγήσουμε σε αυτόν. Ελεύθερος

Ο Αρκάντι  βγήκε απ το γραφείο πάλι τρέχοντας

Σε λίγο  βρισκόνταν στο προαύλιο απ την πίσω μεριά του επιτελείου. Πλησίαζε τα ελικόπτερα που ετοιμαζόντανε να απογειωθούν

Οι σύντροφοι  εν όπλοις ξεκίνησαν να κάνουν πλάκα στον επικεφαλής τους

-Πάλι έμπλεξες με  γυναίκες Αρκάντι;

-Σύντροφε  για ακόμη μια φορά  καθυστέρησες

Ο Αρκάντι  χαμογέλασε  συνεχίζοντας να κρατά τις φωτογραφίες στα χέρια

Επιβιβάστηκε σε ένα απ τα δυο ελικόπτερα και έδωσε  το σήμα να απογειωθούν

Με  φόντο  χειμωνιάτικο ηλιοβασίλεμα  τα δυο πολεμικά ιπτάμενα κάστρα της Ρωσικής αεροπορίας  απογειώνονταν και  πετούσαν προς τα ανατολικά σε χαμηλό ύψος

Ο Αρκάντι κοιτούσε κάτω το χιονισμένο έδαφος

Ειδικά  το  ρώσικο σούρουπο τον  χειμώνα ήταν αδύνατον να μην σου γεννήσει μια  ανεξήγητη μελαγχολία

Ο Γενάντι, ο καλύτερος  φίλος  του Αρκάντι από τότε που μπήκαν μαζί στην ακαδημία και υπαρχηγός της μονάδας  τον πλησίασε και τον ρώτησε

-Τι θα συναντήσουμε;

-Ποιος ξέρει;

-Επιχείρηση ρουτίνας; Παραλαβή και επιστροφή  στην βάση ή...

-Κανείς δεν ξέρει. Πες τα παιδία να είναι έτοιμοι για όλα

Ο Γενάντι κούνησε το κεφάλι

-Είναι ο άντρας που έκλαιγε  στην λίμνη του Ντράγκεσταν;

Ο Αρκάντι κούνησε το κεφάλι

Ο Γενάντι  συνέχισε

-Οι άνθρωποι εκεί τον θεωρούν Άγιο.Σε μια νύχτα έκανε αυτό που δεν έκανε κανείς στην υπόλοιπη  ΕΣΣΔ. Σκότωσε τους ολιγάρχες και τους πολιτικούς και μοίρασε την περιουσία τους στον  κόσμο

-Δεν  υπολόγισε όμως τους Αμερικάνους

-Τον ληστρικό δυτικό καπιταλισμό για την ακρίβεια. Όμως και αυτούς αν το δείς από μια οπτική τους νίκησε.

-Ναι αλλά αυτοί του πήραν ότι πολιτιμότερο είχε στην ζωή και τον άφησαν να ζει για να υποφέρει

-Και; Πως είναι;

Ο Αρκάντι έτεινε  το χέρι με τις φωτογραφίες προς το μέρος του Γενάντι

Σε αυτές  φαινόνταν ένας άντρας με  απεριποίητο μακρύ μαλλί  και γένια . Το  βλέμμα του ήταν κουρασμένο, σχεδόν παραιτημένο και  το σώμα του καμπούριαζε ελαφρώς

Ο Γεναντι αναφώνησε

-Τον κατέστρεψαν

Η νύχτα είχε  ρίξει το πέπλο  της τώρα πάνω απ την Ρωσική ενδοχώρα και τα ελικόπτερα παίρναν  ελαφρώς  λίγο  ύψος συνεχίζοντας την πορεία τους προς τα Ανατολικά

Σε δυο λεπτά  κάναν στροφή  απότομα προς  νοτιοανατολικά  περνώντας πάνω από  κάποιες  ψηλές βουνοκορφές

Ο Βολόντια  βάδιζε μέσα στην χιονισμένη κωμόπολη  βαστώντας στα χέρια και στηριζόμενος σε ένα λεπτό  ξύλο. Πριν 2 μήνες είχε  παραπατήσει μεθυσμένος κάπου και στραμπούληξε  το πόδι  του το οποίο όμως συνέχιζε να τον εμποδίζει να βαδίζει καλά.Δεν τον ένοιαζε  όμως.

Πλησίασε το μοναδικό μπαρ της περιοχής. Ήταν η ώρα που οι περισσότεροι θαμώνες το εγκατέλειπαν για το σπίτι τους . Ο ιδιοκτήτης του, ο Μαξίμ, ο Μαξ, του είχε πει να  πηγαίνει εκείνη την ώρα για να μην φρικαίρνουν οι πελάτες

Καθόταν στο μπαρ και έπινε  τρία  γεμάτα νεροπότηρα  βότκα με την ελπίδα να  βυθιστεί στην μέθη και να ξεχάσει

Υπέφερε. Το μυαλό του δεν έλεγε να ξεχάσει  τίποτα απ όσα  είχαν συμβεί και ειδικά την Ντάλια

Ο Μαξ  τον λυπήθηκε και  αποφάσισε να τον κερνάει άθε  βράδυ μιας και ζούσε πλέον άστεγος και άφραγκος

-Έφαγες τίποτα; τον ρώτησε

Ο  Βολότια  δεν απάντησε

-Κατάλαβα, είπε και εξαφανίστηκε στην κουζίνα επιστρέφοντας με ένα  πιάτο ορεκτικά

Το ακούμπησε  στον πάγκο  μπροστά του.

-Για σένα σύντροφε, του είπε χαμογελώντας, σήμερα  ήρεμα είμασταν. όμως χτες εμφανίστηκαν όπως σου χα πει 2 κοστουμάτοι. Μάλλον από Μόσχα ή από Πετρούπολη. Κάτι λέγαν αλλά δεν έπιασα πολλά. Αν κατάλαβα καλά  για έρευνες για κοιτάσματα  φυσικού αερίου. Λες να χει το έδαφος μας τέτοιο χρυσάφι και να  πιάσουμε την καλή; Τι λέω ε; Πάλι  λίγοι  χωμένοι στο σύστημα θα τα φάνε και μεις στην απ  έξω

Ο Βολόντια  κοιτούσε το ποτό οτυ  σκυφτός χωρίς να μιλάει

Δεν άγγιξε καν  το ποτό του ακόμη

Ο Μαξ ξεφύσηξε  βλέποντας πως δεν του έδινε προσοχή

-Έχεις και συ τα δικά σου  σύντροφε. Σε αφήνω να  ηρεμήσεις. Πάω στην κουζίνα να κάνω κάτι δουλειές. Με το πάσο σου. Δεν κλέινουμε ακόμη. Έχω  δυο παρέες  ακόμη

Ο Μάξ  χάθηκε και ο Βολόντια  άγγιξε το νεροπότηρο  με την βότκα του και  την έφερε στα χείλη του κλείνοντας τα μάτια

Απ το πίσω  τραπέζι μια παρέα μηχανόβιων  τον κοιτούσαν και γελούσαν

Ο πιο νταής απ αυτούς  σηκώθηκε  και τον πλησίασε

-Τι κάνεις  σύντροφε; τον ρώτησε, δεν σε έχω  δει ξανά απ τα μέρη μας. Ξένος είσαι;

Ο  Βολόντια δεν  μίλησε

-Ξέρεις  εδώ είναι Ρωσία ή ότι έχει απομείνει απ αυτήν , αλλά δεν βαριέσαι θα την ξαναστήσουμε. Και μόλις  γίνει ξανά μεγάλη και τρανή  μην ανησυχείς  θα  αρχίσουμε να ταϊζουμε πάλι εσάς τα μουσουλμανικά παράσιτα  μέχρι να ξαναφτωχύνουμε.

Δεν μιλάς ε;

Τι βλέπω; όλοι πίνουμε  βότκα σε κανονικά ποτήρια και σένα σου βάλαν σε νεροπότηρο; 

Δεν είπαμε; Κάτσε πρώτα να ξανασταθούμε στα πόδια μας και μετά ξεκινάτε να τρώτε τον πλούτο μας. Εσύ  ξεκίνησες από τώρα; Βιάζεσαι ε; είπε και κοίταξε την παρέα του γελώντας, ρε σεις τόσο ώρα μιλάω και δεν είπε κουβέντα

-Ίσως αν τον πάμε έξω  στο ποτάμι να τον βαφτίσουμε  να βρει την μιλιά του

-Λες; Είναι σωστό; Να  τον κάνουμε χριστιανό;

Η παρέα  έσκασε στα γέλια

-Σωστό και ξεσωστό εμείς ας το κάνουμε , βαριέμαι πολυ σήμερα. 

Η παρέα πλησίασε στο μπαρ

-Τι λες; τον ρώτησε ο νταής, θα σου άρεσε να γίνεις Χριστιανός;

Ο Βολόντια  συνέχιζε να κοιτάζει το ποτήρι του

Ένας απ την παρέα πήγε να τον πιάσει να τον σύρει έξω όμως με μια γρήγορη  κίνηση σήκωσε το ποτήρι του και το  έσπασε εξ επαφής στο κρανίο του στο σημείο που ήταν τα μάτια του με  τέτοιο τρόπο ώστε ο  τύπος να παραμείνει  τυφλός  για όλη του  την ζωή

Μετά έπιασε απ τα αχαμνά τον νταή και του  τα έσφιξε με όλη του την  δύναμη κάνοντας τον να λιποθυμήσει απ τον πόνο. Οι  υπόλοιποι της παρέας όμως ξεκίνησαν να τον χυπάνε.

Ο Βολόντια έπεσε  κάτω και η παρέα  συνέχισε να τον κλωτσάει

Δυο άτομα απ την δεύτερη παρέα του  μπάε  σηκώθηκαν και φώναξαν

-Βρε παιδιά;

-Μην ανακατεύστε θα μπλέξετε, τους απάντησε η  παρέα τωγν μηχανόβιων

Τώρα σέρνανε τον  Βολόντια έξω απ το μαγαζί και  τον πετούσαν  στον χιονισμένο  δρόμο

Ο νταής της παρέας  είχε  βρει ξανά τις αισθήσεις του  μέσα στο μπαρ

Ο Μάξ που άκουσε την φασαρία   βγήκε απ την κουζίνα

-Τι συμβαίνει; ρώτησε

-Το καλό που σου θέλω Μάξ πάνε τον φίλο μου στο νοσοκομείο, είπε ο νταής για τον  μηχανόβιο που ούρλιαζε απ τον πόνο  έχοντας τα γυαλιά στα μάτια του, μετά κίνησε να βγει έξω  τρεκλίζοντας

-Μην το κάνεις  χειρότερο σε παρακαλώ, φώναξε ο Μάξ και ο Νταής γύρισε βγάζοντας ένα πιστόλι απ το  μπουφάν του

-Ακόμη εδώ είσαι; Πάνε τον στο νοσοκομείο.Τώρα, φώναξε

Οι μηχανόβιοι είχαν σύρει ως το διπλανό ποτάμι τον Βολόντια και τον βουτούσαν στα παγωμένα του νερά

Ο νταής πλησίασε  ως εκεί

-Θα τον σκοτώσετε  από υποθερμία; ρώτησε

-Σκέφτεσαι κάτι καλύτερο; απάντησε ένας  φίλος του καθώς βουτούσε  το κεφάλι του Βολόντια μέσα στο νερό

Ο Βολόντια είχε  παραδοθεί και δεν αντιστεκόντανε

Θα πέθαινε είτε από υποθερμία, είτε από πνιγμό όπως η Ντάλια και αυτό  για εκείνον , εκείνο το βράδυ έμοιαζε με δώρο απ τον ουρανό

Ο νταής γέλασε πονηρά

-Πολύ συνηθισμένο. Έχω άλλη ιδέα

-Για πες;

-Βγάλτε τον απ το  ποτάμι. Θα τον πάμε στις νταλίκες


Ο δρόμος που  ένωνε την δυτική Ρωσία και την Ευρώπη με την Σιβηρία  δεν είχε πολύ κίνηση. Τα μόνα  οχήματα που κινούνταν με  μεγάλη  ταχύτητα εντός του ήταν οι νταλίκες που μεταφέραν εμπορεύματα και  αγαθά από και προς την Σιβηρία

Οι μηχανόβιοι δέσαν πίσω απ τις μηχανές τους τον  Βολόντια και τον σύραν ως εκεί 

Μετά  ένας έβγαλε ένα κομρεσέρ και έσπασε ένα κομμάτι της ασφάλτου την οποία έσκαψε  τόσο ώστε να χωρά εντός της  ως το κεφάλι  το σώμα  του Βολόντια

Αφού τον δέσαν τον τοποθετήσαν στην τρύπα και περιμέναν

Ο νταής κοίταξε το ρολόι του

-Σε λίγο κοντεύει μεσάνυχτα. Είναι η ώρα να περάσει  το κονβόι με τις νταλίκες που επιστρέφει από Σιβηρία

Γελάσαν όλοι

-Αν δεν σε σκοτώσει το χτύπημα απ την πρώτη θα  το κάνει η δεύτερη με διαφορά  5 λεπτών.Μέχρι να έρθουν αυτά τα πέντε λεπτά όμως εσύ θα  υποφέρεις απ τον πόνο. Και πίστεψε  με δεν έχεις  νιώσει τόσο πόνο στην ζωή σου, του είπε ο νταής

Ο Βολόντια σήκωσε το  κουρασμένο  του βλέμμα και τον κοίταξε

Μέσα του ένιωσε ένα συναίσθημα που είχε  θάψει εδώ και μήνες  καθώς γυρνούσε άσκοπα στις εσχατιές της διαλυμένης  εσσδ.

Σκέφτηκε πως αν επιβίωνε απ αυτή την δοκιμασία θα σκότωνε όλους τους μηχανόβιους


Οι  Σιβηριανές νταλίκες   διανύαν τον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητα 130 χιλιομέτρων η κάθε μία  κρατώντας μια απόσταση ασφαλείας   απ την άλλη γύρω στα 5 λεπτά. 

Το ταξίδι τους ήταν μια ευθεία μέσα σε ένα  εντελώς επίπεδο  τοπίο που πολλές  φορές ήταν ικανό να δημιουργήσει παραισθήσεις και να  προκληθεί ατύχημα


Η πρώτη  νταλίκα απείχε απ το κεφάλι του Βολόντια  γύρω στα 10 λεπτά

Τα δυο ελικόπτερα της μονάδας του Αρκάντι περνούσαν εκείνη την στιγμή πάνω απ τον αυτοκινητόδρομο 

Ο Γενάντι  εντόπισε  τους μηχανόβιους στον αυτοκινητόδρομο

-Κάνε  στροφή , κάτι συμβαίνει στον δρόμο

-Τι είδες; ρώτησε ο Αρκάντι

-Δεν είμαι σίγουρος , θα  δούμε καλύτερα 

Το ένα ελικόπτερο έκανε αναστροφή και  πλησίασε από αέρος το μέρος που οι μηχανόβιοι είχαν θάψει  ως το κεφάλι στην άσφαλτο τον Βολόντια

-Ο Βολόντια είναι  αυτός; ρώτησε ο Αρκάντι

-Διέταξε  προσγείωση , απάντησε ο  Γενάντι, θα τον σκοτώσουν

Ο Αρκάντι ετοιμάστηκε να δώσει εντολή όμως ένας  άλλος σύντροφος τους παρενέβη

-Επειδή είμαι  από αυτά τα μέρη γνωρίζω πως  τώρα είναι η ώρα που περνάνε οι νταλίκες

Εξήγησε  στους  δυο επικεφαλής  τι θα συνέβαινε και πρότεινε να κινηθούν ανατολικά προκειμένου να  σταματήσουν τις νταλίκες

Ο Αρκάντι με τον Γενάντι συφμωνησαν

Τ α δυο  ελικόπτερα  βούτηξαν  προς το έδαφος  και  κατευθύνθηκαν  προς  το σημείο απ όπου θα πλησιάζανε οι νταλίκες.

Γρήγορα  αντίκρισαν την πρώτη  ένα  χιλιόμετρο απ το σημείο που ήταν θαμένο ο Βολόντια

Ο πιλότς του ενός   στάθηκε   μπροστά του χαμηλόνοντας κι άλλο το ύψος που πετούσε και έριξε  τρεις προειδοποιητικές βολές.

Ο Οδηγός της νταλίκας ουσιαστικά  ξύπνησε απ τον λήθαργο που του φέρνε η μονοτονία του τοπίου και  πάτησε φρένο μέχρι να σταματήσει την νταλίκα

Το  ένα ελικόπτερο πρροσγειώθηκε και οι άντρες του  τρέξαν  προς το σημείο  που  ερχόταν οιάλλες νταλίκες κάνοντας του σήμα με φακούς και προειδοποιητικές βολές να σταματήσουν

Το ελικόπτερο που  επέβαιναν ο Αρκάντι και ο Γενάντι κατευθύνθηκε ξανά προς το σημείο που ήταν ο  Βολόντια  θαμένος ως τον λαιμό

Προσγειώθηκαν  μπροστά τους μηχανόβιους  που είχαν σαστίσει και σίγουρα δεν είχαν ποτέ τους διάθεση να  κοντραριστούν  με τον στρατό της χώρας τους

-Ένας μουσουλμάνος  άστεγός απ τα αντολικά  είναι, είπε ο νταής της παρέας

-Και είπατε να  σκοτώσετε  έτσι  για πλάκα έναν ανήμπορο άνθρωπο ε; απάντησε ο Αρκάντι που τους σημάδευε όπως όλη η  ομάδα του με το όπλο του

-Αυτός ο ανήμπορος όπως λες άνθρωπος άφησε  τυφλό έναν φίλο μας πίσω στο μπαρ

-Εντάξει τελείωσε, φώναξε ο Γενάντη, μαζέψτε  τα κομμάτια  σας και φύγετε

-Όχι  προτού να πληρώσει αυτό το σκουπίδι  για ότι έκανε, απάντησε ο νταής

Ο Αρκάντ όπλισε το όπλο του  

-Σοβαρά τώρα;  φώναξε ο νταής, αντί να υπερασπίζεστε  τους πολίτες   βοηθάτε αυτά τα  σκουπίδια

-Ο σύντροφος μου μίλησε. Δεν θα το ξαναπεί, απάντησε  αδιάφορα ο Αρκάντι σημαδεύοντας τον

-Εσείς καταντήσατε αυτή την χώρα πουτάνα παναθεμά σας, φώναξε ο νταής καθώς μάζευε τους δικούς του και φεύγανε

2 απ  τους συντρόφους του  Αρκάντι αφήσαν  τα όπλα τους και τρέξανε να βγάλουν τον Βολόντια απ την τρύπα

-Χαίρομαι που σε ξανασυναντάω, είπε ο Αρκάντι και μετά από μια μικρή  παύση συνέχισε,Άγιε....Βολόντια

-Αυτός ο άνθρωπος που ανέφερες  πέθανε  εδώ και πολύ καιρό. απάντησε ο Βολόντια

-Εγώ τον βλέπω ολοζώντανο μπροστά μου, απάντησε ο Αρκάντι

Ο Βολόντια   έκανε έναν  μορφασμό απορίας

-Για ποιο λόγο  ο κόκκινος στρατός έστησε ολόκληρη επιχείρηση να σώσει έναν  άστεγο;

-Για την ακρίβεια την επιχείρηση την έστησε το επιτελείο του Γνωστού Αγνώστου Στρατηγού

Ο Βολόντια  δεν μίλησε

-Πρέπει να φύγουμε. Έχουμε πολλά να πούμε   εκεί που θα πάμε


Τα ελικόπτερα απογειώθηκαν

Ο γιατρός  της ειδικής στρατιωτικής ομάδας  καθώς πετούσαν πάνω απ την ρωσική στέππα κοίταξε το πόδι του  Βολόντια

-Σίγουρα είναι σπασμένο εδώ και πολύ καιρό. Δεν ξέρω αν διορθώνεται

Ο Βολόντια κοίταξε τον Αρκάντι και του είπε

-Εκτός από το πόδι  πολλά έχουν σπάσει εδώ και καιρό. Ότι και να ζητάτε χάνεται τον καιρό σας μαζί μου

-Αυτό άσε να το κρίνουν άλλοι


Τα ελικόπτερα δεν πήγαν στο επιτελείου του Άγνωστου Στρατηγού αλλά  σε ένα εγκαταλελειμένο εργοστάσιο σε μια ερημική περιοχή  στους πρόποδες των Ουραλίων

Το κτίριο από έξω έμοιαζε εγκαταλελειμμένο και ρημαγμένο, όμως  στο εσωτερικό  του  υπήρχε μια ολόκληρη πολιτεία. 

Ο  Γνωστός Άγνωστος  Στρατηγός  το εντόπίσε  λίγο καιρό μετά την κατάρρευση και εκεί έστησε το πραγματικό του στρατηγείο  . 

-Εδώ έχουμε μέχρι και σύγχρονο νοσοκομείο  , όσο σύγχρονο μας επιτρέπουν τα ισχνά οικονομικά μας, εξηγούσε ο Αρκάντι στον Βολόντια καθώς εισέρχονταν εντός  του, πάντως το πόδι σου θα το κάνουμε καλά. 

Για την ψυχή σου ελπίζω  να  προσπαθήσεις εσύ  γαιτί κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει

Εισερχόμενοι εντός του  τον οδήγησαν στους πάνω ορόφους όπου σε ένα γραφείο τον περίμενε  ο Ντιμίτρι, ο πολιτικός  εντεταλμένος του  Γνωστού Άγνωστου Στρατηγού

-Ασχέτως της όποιας απόφασης πάρεις  σύντροφε Βολόντια εμείς θα φροντίσουμε να ιαθείς πλήρως πριν φύγεις από εδώ

-Γιατί με βοηθάτε;

-Γιατί η κατάσταση στο Ντραγκεστάν μετά τα  δραματικά γεγονότα που σε έκαναν να χαθείς είναι τραγική

Ο Στούγκαρντ εκτέθηκε μεν ανεπανόρθωτα και η Ουάσιγκτον τον κάλεσε πίσω . Πάνω απ το κεφάλι του  κρέμεται  η απειλή να περάσει εξεταστική επιτροπή απ την γερουσία, να παραπεμφθεί σε δίκη και να μπει πολλά  χρόνια  φυλακή.

Όλα αυτά βέβαια αν δεν καταφέρουν να κουκουλώσουν το φιάσκο τους , το οποίο έλαβε  χώρα με προσωπική πρωτοβουλία του ίδιου του  Γερμανού

Αυτή η πρωτοβουλία  δείχνει κάτι επικίνδυνο που θέλουμε να  αποφύγουμε να γίνει καθεστώς. Για πρώτη ίσως φορά  μια εταιρεία και όχι ένα κράτος  με έναν φουλ εξοπλισμένο στρατό  εισβάλλει και επιχειρεί να  ανατρέψει την πολιτική κατάσταση  σε μια  χώρα

-Το αποτρέψατε. Τελειώνει εκεί η ιστορία

-Όχι ακριβώς. Άφησε ουρά αυτή η ιστορία πίσω στο Νταγκεστάν. Οι άνθρωποι του Στουγκαρντ με εντολές του όσο διάστημα έλλειπες  χρηματοδότησαν μυστικά κάποιους κύκλους μέσα στην χώρα σου ώστε να  διαβρώσουν αργά και σταδιακά  την κυβέρνηση αλλά και την ομάδα  σου.

Μια πολιτική ομάδα με δικές της  εφημερίδες, ραδιοσταθμό και κανάλι στην τηλεόραση χτυπούν καθημερνά  σε επίπεδο προπαγάνδας τον πρόεδρο, ενώ μια δεύτερη ομάδα  κερδίζει έδαφος στην νύχτα . Έδαφος που χάνει η δική σου ομάδα

Υπάρχει και μια  τρίτη ομάδα  ημεδαπών  που εκπαιδεύει η  δεύτερη ομάδα  ώστε να λάβει δράση όταν έρθει η ώρα. Αυτή η τρίτη ομάδα  έχει να κάνει με  άτομα που στρατολογούνται μέσα  απ τα γήπεδα 

-Η Σπάρτακ Ντραγκεστάν έχει ισχυρό αντιφασιστικό πυρήνα οπαδών

-Για πόσο ακόμη;Τους τελευταίους  6 μήνες  30 οπαδοί της έχουν βρεθεί νεκρούς  με  διάφορους τρόπους

Το βλέμμα του  Βολόντια  τώρα άλλαξε έκφραση. Σοβάρεψε

Έσκυψε και κοίταξε το πόδι του. Το πάτησε δυο τρεις φορές στο έδαφος και μετά σήκωσε το βλέμμα και  κοίταξε τον Ντιμίτρι

-Σε πόση  ώρα μπορείς να  μου εξασφαλίσεις ένα  εναέριο μέσο  που  θα με μεταφέρει  στο Ντραγκεστάν;

-Σε δυο μήνες, απάντησε ο  Ντιμίτρι, πρέπει πρώτα να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία σου.

-Ως το πρωί θα με έχεις μεταφέρει  στο Ντραγκεστάν αλλιώς θα  σας γαμ...

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση του  και ένας ιατρός  που τον είχε πλησιάσει από πίσω  του έμπηξε την βελόνα μιας ένεσης  στο μπράτσο

Αμέσως ο  Βολόντια λιποθύμησε και ο Αρκάντυ με τον Γενάντυ  τον πιάσανε για να μην πέσει κάτω.

Ο Ντιμίτρι  τους κοίταξε

-Πηγαίνετε τον  για εξετάσεις . Έχουμε πολύ δουλειά  που πρέπει να γίνει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά