Ο Άγιος Βολόντια -(the russian story)Βιβλίο πρώτο

Το οικονομικά  δυσπρόσιτο ακόμη και  ευρωπαίους  εργαζόμενους  ξενοδοχείο βρισκόνταν  δίπλα στις όχθες του ποταμού στην άκρη της πόλης

Η τοποθεσία ακόμη και μέσα στο σκοτάδι  έμοιαζε σαν ταν  βγαλμένη  από ρομαντικό  ρώσικο παραμύθι του 19ου αιώνα.

Καθώς βάδιζε ο Βολοντία   στην περίμετρο του κατά μήκος του ποταμού άκουγε μέσα στο σκοτάδι τον θόρυβο που έκαναν τα  πεσμένα στο έδαφος  κλαδιά

Η χούφτα καθώς πλησίαζε έσφιξε ακόμη πιο  δυνατά το πιστόλι του. Στο βάθος δίπλα στις όχθες του ποταμού διέκρινε το αυτοκίνητο του άντρα με τον οποίο είχε ραντεβού. Πλησιάζοντας λίγο ακόμη διέκρινε  3 σιλουέτες. Ο λογιστής, ο γραφειοκράτης και ο πολιτικός.

Η συμφωνία τους ήταν απλή. Να σκότωνε  3 αντιπάλους τους  ανοίγωντας τους τον δρόμο  ώστε να  μετατραπούν και αυτοί  σε αυτό που σε λίγο θα ονομαζόταν "ολιγάρχες"

Ο Βολόντια  αν και  εκείνη την στιγμή ήταν ένα απλό νούμερο  στατιστικής όπως η πλειοψηφία των κατοίκων της Δημοκρατίας του Ντράγκεσταν, μιας δημοκρατίας που σε λίγο θα γινόταν ακόμη ένα  ανεξάρτητο κράτος, αποφάσισε να το παίξει θεός και να αποφασίσει ο ίδιος  ποιος  θα έπαιζε σημαίνοντα  ρόλο στο νέο κράτος

Πλησίασε και άλλο και απλά σήκωσε το πιστόλι του και σημάδευσε.

Πρώτα έριξε στον λογιστή, μπορεί να μην γνώριζε  γράμματα  πολλά αλλά ήξερε πως αυτός που κατέχει τα μυστικά των αριθμών που μεταφράζονται σε χρήμα είναι και ο πιο επικίνδυνος.

Η δεύτερη σφαίρα  βρήκε τον γραφειοκράτη. Μπορεί να μην είχε σπουδάσει αλλά ήξερε πως η  τάξη αυτού που έλεγχε και κατέστρεψε μια γιγάντια  χώρα που κάλυπτε το 1/6 της γης ήταν  και η πιο επικίνδυνη. Τέλος έμεινε ο πολιτικός. Σαν εργάτης γνώριζε πως  αυτός που έπαιρνε περισσότερα στο όνομα  του ήταν ασυγχώρητος.

Όταν έκανε μεταβολή  στην όχθη του ποταμού κείτοντας τρία πτώματα. Οι αντίπαλοι του Όλεγκ

Αυτά τα  τρία πτώματα του δίναν ένα αξιοσέβαστο ποσό- πείνας για να  ξεπαστρέψει με εύκολο τρόπο τον Όλεγκ

Ο Όλεγκ δεν του έδινε  τίποτα

Αποφάσισε να  βοηθήσει τον Όλεγκ βγάζοντας τους απ την μέση, χωρίς να του πει τίποτα

...........................................................................................................

Την επόμενη μέρα το πρωί η συμμορία του πρώην φυλακισμένου  Όλεγκ πανηγύριζε. Ο δρόμος τους προς τον έλεγχο του στα σπάργανα νέου κράτους είχε ανοίξει

Μόνο ο Όλεγκ στο στριπτηζάδικο που κατείχε καθόταν βλοσυρός και σκεφτικός

Ο υπάρχηγός του , ο  Ανατόλι τον πλησίασε και τον ρώτησε  τι συμβαίνει; Γιατί δεν πανηγυρίζει την νίκη τους

-Ποιος σκότωσε αυτούς που ετοιμαζόμασταν να σκοτώσουμε;

Ποιος έκανε την δουλειά  μας τόσο εύκολη Ανατόλι;

Ποιο πολύ με φοβίζει ο άγνωστος φονιάς παρά η δύναμη των εκλιπόντων, είπε και έκανε τον σταυρό του στο όνομα τους σαν γνήσιος ορθόδοξος που ένιωθε

...................................................................

Ο Βολόντια  βρέθηκε το 1990 χωρίς  δουλειά. Το εργοστάσιοπου δούλευε  έκλεισε. Η οικονομία είχε καταρρεύσει. Η μεγάλη χώρα που ανήκε ήταν υπό κατάρρευση, φροντίζαν για αυτό οι  3 ηγέτες των τριών μεγαλύτερων δημοκρατιών

Αδυνατούσε να βρει δουλειά οπουδήποτε 

Σκεφτόταν να αρχίσει να  ψάχνει τρόπο να φύγει μετανάστης στην Γερμανία ή οπουδήποτε αλλού  στην Δύση όταν ξαφνικά έχασε τον πατέρα του

Εκείνη την μέρα σκοτείνιασαν  τα πάντα μέσα του.

Η γειτονιά κήδεψε τον  πατέρα του με μια πομπή ώς το νεκροταφείο τιμώντας τον παλιό μαχητή του  δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.

Μια τιμή που  ήταν το μοναδικό πράγμα που έλαμπε σε  έναν τόπο που όλα τα οράματα και οι ελπίδες είχαν ξεθωριάσει

Το ίδιο βράδυ  στάθηκε  στην ανατολική όχθη του ποταμού εκεί που ήταν η γειτονιά των εργατών και κάπνιζε  το ένα τσιγάρο μετά το άλλο  κοιτώντας τις όχθες του.

Το ξημέρωμα τον βρήκε στο ίδιο σημείο

Το σούρουπο πλησίασε τον ποταμό ως άνεργος εργάτης  αι το ξημέρωμα το εγκατέλειψε ως ένα  αγριεμένο ανυπότακτο πλέον θηρίο

...................................

Πρώτα επισκέφτηκε στο γυμναστήριο  τον φίλο του τον Γιούρι. Ο Γιούρι είχε μια αγάπη, το kick box και ετοιμαζόταν να κατέβει σε αγώνες  πρωταθλήματος

-Ξέχνα τα όνειρα σου. Ο αθλητισμός τελείωσε για σένα. ότι έμαθες  θα σου φανεί  χρήσιμο  στον αγώνα που θα δώσουμε για την επιβίωση μας του είπε

Μετά  επισκέφτηκε τον Αλιόσα.

Ο Αλιόσα από τότε που τον ήξερε διάβαζε και διάβαζε και ξαναδιάβαζε. 

Μπήκε στο μικρό του  παλιό  διαμέρισμα   στο μπλοκ που έμενε και  τον βρήκε να διαβάζει. Έχυσε λίγο  οινόπνευμα πάνω  στο βιβλίο. Μετά  έβγαλε απ την τσέπη του έναν αναπτήρα και  τον άναψε

-Ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσεις  όση γνώση αποκόμισες για την επιβίωση μας, του είπε

-Ειδάλλως;

-Ειδάλλως; Καίω το βιβλίο σου  αυτή την στιγμή

Ο τρίτος της παρέας ήταν ο Βλαντιμίρ. Ήταν ο πιο πιτσιρικάς της παρέας. Στην γειτονιά τον φωνάζαν και "Σικελό" γιατί από μικρός είχε  βουτηχτεί στην παρανομία

Με τα λίγα  ρούβλια που είχε στην τσέπη του  πλήρωσε την εγγύηση του μικρού στο αστυνομικό τμήμα. Πάλι είχε μπλέξει και ήταν μέσα

Μετά βγήκαν οι δυο τους έξω και περπατούσαν στους χιονισμένους  δρόμους  της πρωτεύουσας του Ντραγκεστάν

-Δεν ξέρω πως να το ξεπληρώσω Βολόντια, του είπε με πονηρό ύφος ο Βλαντιμίρ

-Αυτά τα λεφτά  ήταν όλες μου οι οικονομίες. Αύριο δεν θα έχω να φάω. Καταλαβαίνεις;

Ο μικρός  κούνησε το κεφάλι

-Τι θέλεις να κάνω  για σένα  σύντροφε; τον ρώτησε

-Θα κάνεις ότι  σου πω; 

Ο μικρός κούνησε το κεφάλι και ο Βολόντια χαμογέλασε.

..............................

Το ίδιο  βράδυ ξεκίνησε η ομάδα την δράση της  μπαίνοντας σε μια ταβέρνα τρώγοντας  χωρίς να πληρώσουν.

Νωρίτερα ο Βλάντιμιρ   είχε τρυπώσει στο αστυνομικό τμήμα όπου  κρατούνταν και  έκλεψε 4 πιστόλια μαζί με  πολλές σφαίρες. Το βράδυ την ώρα της πληρωμής στην ταβέρνα οι 4 φίλοι  δείξαν τα όπλα τους στον ταβερνιάρη κια  φύγαν

.......................

2 χρόνια  αργότερα οι εγκληματικές δραστηριότητες  της ομάδας των 4 του Ντραγκεστάν τους επέτρεπαν να έχουν  ένα πιάτο φαϊ  την ημέρα. 

Τότε ήταν που πλησιάσαν τον Βολόντια οι εχθροί του Όλεγκ και του πρότειναν τον βγάλει απ την μέση.

.......................

Ο Όλεγκ στήριζε στις εκλογές  τον μοναδικό  υποψήφιο για πρόεδρο της χώρας

Παράλληλα  με τις προεδρικές γινόνταν και  δημοτικές εκλογές

Ο Αλίόσα έπεισε την ομάδα πως με έναν  ισχυρό  δικό τους δήμαρχο θα μπορούσαν να μπλοκάρουν πολλές απ τις  δραστηριότητες του νέου προέδρου και κατ επέκτασιν του Όλεγκ

Πείσανε τον Ιωσήφ, έναν  60χρόμο έντιμο  εργάτη που σεβόταν όλη η πόλη να  κατέβει στις εκλογές.

Αυτά την μέρα. Τα βράδια "πείθανε" με ξυλοδαρμούς και απειλές τους αντιπάλους του όχι να αποσυρθούν αλλά να  βοηθήσουν  με τον τρόπο τους τον  Ιωσήφ να κερδίσει τις εκλογές

Ο Όλεγκ δεν περίμενε  πως ο Ιωσήφ θα μπλόκαρε πολλές απ τις αποφάσεις  του προέδρου του. Δεν περίμενε να κατέβαζε ο δήμαρχος  πορείες  δημοτών στον δρόμο κατά των αποφάσεων της κυβέρνησης και δεν γνώριζε πως ο Αλιόσα  θα έβρισκε  νομικά  "πατήματα' ώστε  η δημαρχεία να  κλείσει  αρκετά απ τα μαγαζιά του  Όλεγκ

όπου έκλεινε ένα μαγαζί του Ολεγκ η ομάδα των 4 άνοιγε ένα  δικό της

Ο Όλεγκ ζήτησε κάποια στιγμή συνάντηση με τον  Βολόντια  παρουσία και του προέδρου και του δημάρχου, νύχτα  στο στριπτηζάδικο που διατηρούσε

Ο  Βολόντια  του απάντησε  πως πρώτα καλό θα ήταν ο Αλίόσα και ο Ανατόλι να συναντηθούν και να προπαρασκευάσουν την συνάντηση και μετά σε 1 μήνα  να λάμβανε  χώρα   η δική τους

-Όπως  γινόταν  στις συναντήσεις κορυφής  στον ψυχρό πόλεμο ε; ρώτησε απ το τηλέφωνο ο Όλεγκ γελώντας

-Μιλάμε για το μέλλον της χώρας μας σύντροφε, του απάντησε ο Βλαντιμιρ, ας φροντίσουμε να  γίνουν όλα όπως πρέπει

Όταν έκλεισε το τηλέφωνο  κοίταξε τον Βλάντιμιρ

-Ήρθε η ώρα να περάσεις στο επόμενο  επίπεδο. Θέλω να κλέψεις κάτι που δεν κλέβεται

Ακόμη  και για τον Σικελό  του Ντραγκεστάν δεν ήταν εύκολο να  πράγμα να κλέψει ένα στρατόπεδο της  πρώην εσσδ έστω και αν  ήταν παρατημένο στην τύχη του.

Ο Βολόντια είχε απελπιστεί όταν ο Βλάντιμιρ του δήλωνε πως ήταν αδύνατον να  γίνει

Όλο το σχέδιο του θα πήγαινε στράφι

Ο Γιούρι πρότεινε επίθεση  με ότι  είχαν και δεν είχαν και ότι ήταν να γίνει θα  γινόταν

Ο Αλιόσα πρότεινε  να σκεφτούν  μια εναλλακτική λύση

Ο Βολόντια δεν συμφωνούσε με  τίποτα

Ώσπου εμφανίστηκε εντελώς  ξαφνικά  η Ντάλια   στο γραφείο του 

Μια νεαρή Ουζμπέκα  πόρνη που είχε  φύγι απ το σπίτι της και  εκδιδόταν στο Ντραγκεστάν

Ο στρατηγός  Βροσίλωβ ήταν ερωτευμένος  μαζί της και ζητούσε τις υπηρεσίες της αρκετά συχνά, όμως βιαιοπραγούσε πάνω της

Η Ντάλια  ζήτησε απ τον  Βολόντια να του δώσει όλες της τις οικονομίες  προκειμένου να την βοηθούσε να διαφύγει στην  Ρωσία και από εκεί στην Ευρώπη

Ο Βολόντια  της αντιπρότεινε  κάτι άλλο

Την επόμενη μέρα αντί  της Ντάλια ο  στρατηγός  μπαίνοντας το δωμάτιο του ξενοδοχείου αντίκρισε  την ομάδα των 4 να τον σημαδεύουν με τα πιστόλια τους

2 ώρες αργότερα  τους έμπαζε  στο στρατόπεδο  και 3 ώρες αργότερα  έβγαινε μαζί τους  αφού είχαν φορτώσει στο φορτηγό τους ότι χρειαζόντουσαν

Τον στρατηγό τον βρήκαν  15 μέρες αργότερα να επιπλέει   στην επιφάνεια του ποταμού

Η μέρα της; συνάντησης  του  Όλεγκ και του προέδρου με τον δήμαρχο Ιωσήφ  και τον Βολόντια έφτασε.

 Η Ντάλια  είχε νοικιάσει ένα  διαμέρισμα  απέναντι  απ το στριπτηζάδικο  του όλεγκ

Όταν είδε  τον πρόεδρο με την συνοδεία του να  εισέρχονται στον χώρο πήρε τηλέφωνο στον Βολόντια και του είπε

"Σ αγαπώ"

Αυτό ήθελε να ακούσει ο Βολόντια  που είχε αρχίσει να την ερωτεύεται για  όλους τους λόγους του κόσμου

Η ομάδα των 4 μαζί με  άλλα 15 άτομα της εργατικής γειτονιάς του Ντραγκεστάν ξεκινούσαν   τα  αυτοκίνητα τους για το στρηπτιζάδικο του όλεγκ

Φτάνοντας  έξω από αυτό  το κυκλώσαν και  ξεκίνησαν να  βάλουν εναντίων του χώρου στο εσωτερικό του με ρουκέτες

Μετά με  πρώτο τον  Γιούρι που μέσα στο κρύο  φορούσε μόνο ένα αμάνικο μπλουζάκι όρμησαν μέσα στο πετώντας χειρομβοβίδε πρωτα.

Μέσα στους  καπνούς ο Γιούρι βάδιζε ουλριάζοντας και πολυβολώντας  όσους ήταν στο δάπεδο και ζούσαν ακόμη αλλά και όσους  προσπαθούσαν με τα όπαλ τους να αμυνθούν

Από πίσω του ένα τσούρμο φτωχοδιαβόλων του Ντραγκεστάν έσπερναν  την κόλαση

Από τις διάφορες εξόδους του μαγαζιού μαζί με άλλους  φτωχοδιαβόλους ο Βολόντια ο Αλίοσα και ο  Βλάντιμιρ εμπόδιζαν όσους  ανθρώπους του όλεγκ  προσπαθούσαν να  βγουν και να ανοίξουν μια δίοδο  διαφυγής

Ο Γιούρι  στο τέλος έφτασε  στο μπαρ  πολυβολώντας συνεχώς και αλλάζοντας  γεμιστήρες

Πίσω απ αυτό συνάντησε τους μόνους επιζώντες

Τον όλεγκ και τον πρόεδρο μαριονέτα της χώρας

-Πουλάκια  μου, εδώ είστε;  φώναξε. 

Ο Όλεγκ σηκώθηκε παλικαρίσια όρθιοςε και πήγε να τραβήξει το όπλο του όμως ο  Γιούρι τον γάζωσε

Ο πρόεδρος έβαλε τα κλάμματα

-Λυπήσου με. Έχω παιδιά και οικογένεια

-Όταν έκλεινες το εργοστάσιο που ζούσε  η πόλη εσύ μας λυπήθηκες μπάσταρδε; του  φώναξε ο Γιούρι καθώς τον σήκωνε όρθιο

-Θα σου δώσω ότι θες. Έχω πολλά λεφτά. Μόνο μην με πυροβολήσεις

Ο Γιούρι κοίταξε  μία τους φτωχοδιάβολους πίσω του και  κούνησε το κεφάλι του πετώντας κάτω το πολυβόλο του

-Εντάξει σύντροφε. Δεν θα σαι πυροβολήσω.

Ο πρόεδρος έδειξε να ανακουφίζεται

Μετά ο Γιούρι πήδηξε στον αέρα και μια  γυριστή  κλωτσιά τον χτύπησε στον αυχένα  σκοτώνοντας τον ακαριαία

Βλέποντας τον να πέφτει κάτω μονολόγησε

-Δεν θα χαράμιζα ποτέ μια  σφαίρα  που  φτιάχτηκε απ την εργατική δύναμη  του λαού του Ντραγκεστάν για  σένα σκουπίδι

..........................................

Ο Βολόντια  εισήλθε στον χώρο μαζί με τον δήμαρχο Ιωσήφ

-Κοίτα, τα καταφέραμε  δήμαρχε. Από αύριο θα είσαι ο νέος πρόεδρος της χώρας, από σήμερα όμως  τα περιουσιακά στοιχεία του όλεγκ και του προέδρου θα φροντίσω να μοιραστούν ισόποσα στους κατοίκους της πόλης

Δεν τα πήγαμε και άσχημα ε;

Ο Ιωσήφ κοίταξε με απέχθεια  τον Βολόντια

-Σίγουρα από αύριο θα είμαι ο νέος πρόεδρος της χώρας. όμως όχι για να συντηρήσω αυτό το Ντραγκεστάν αλλά για να  διαλύσω όλες τις μαφίες σαν και του λόγου σου

Ο  Γιούρι τον πλησίασε απειλητικά

-Τι λες  βρε  αγνώμων; Εμείς σε κάναμε  αυτό που ήσουν συνταξιούχε  πεινάλα

Ο Βολόντια  με το χέρι του συγκράτησε τον  Γιούρι

-Αυτό πιστεύεις τώρα; ρώτησε τον δήμαρχο

-Αυτό πίστευα πάντα και το ξέρεις. Είμαι όπως όλη η πόλη  εργάτης και πολιτικό όν όχι εγκληματίας

Ο Βολόντια κούνησε το  κεφάλι

-Εντάξει. Φεύγα και  κάνε αυτό που πιστεύεις  σωστό αλλά και γω θα κάνω αυτό που πιστεύω σωστό

-Θα σας διαλύσω. Αυτό είναι υπόσχεση, είπε ο δήμαρχος και  έκανε μεταβολή και τράβηξε λεβέντικα  προς τα έξω. Στην είσοδο κοντοστάθηκε και  χωρίς να γυρίσει φώναξε τον Αλιόσα

-Αλίόσα, εσύ προλαβαίνεις ακόμη να  ακολουθήσεις τον δρόμο της εντιμότητας. Δεν είσια σαν αυτούς και δεν είναι αυτός ο προορισμός σου. Αν περάσω  αυτή  την πόρτα όμως θα μείνεις αποκλεισμένος  στον κόσμο τους

Ο Αλιόσα δεν το περίμενε. Μερκές στιγμές έμεινε σιωπηλός πριν απαντήσει

-Αυτούς τους ανθρώπους  τους γνωρίζω από παιδί. Μαζί μεγαλώσαμε και μαζί  βρήκαμε τον δικό μας τρόπο να αντιμετωπίσουμε  τον νέο κόσμο που  μας φέραν οι από πάνω.

-Ο οποίος είναι λάθος

-Μπορεί. Όμως αυτοί είναι οι φίλοι μου. Θα εγκαταλείπατε δήμαρχε ποτέ τους φίλους σας;

Ο δήμαρχος  γύρισε και τον κοίταξε

-Είμαι πολύ γέρος για να εγκαταλείψω τις ιδέες μου , είπε και βγήκε έξω

Οι 4 φίλοι μαζί με τους  15 φτωχοδιάβολους της εργατικής συνοικίας του Ντραγκεστάν μείναν να κοιτάζονται σκεφτικοί 

Ο Βόλόντια άναψε τσιγάρο

-Ας κάνει ότι  θέλει. Εμείς όμως σήμερα κιόλας μοιράζουμε ισόποσα τις περιουσίες αυτών εδώ  στον κόσμο  της πόλης. Κάντε  τα μαθηματικά και δείτε πόσο αντιστοιχεί στο κάθε νοικυκριό.

Επίσης μην κλέψει κανείς κάτι για τον εαυτό του παραπάνω απ ότι του αντιστοιχεί θα τον εκτελέσω.

Έγινα σαφής;

όλοι κουνήσαν το κεφάλι τους καθώς ο Βολόντια με το βλέμμα του γύριζε γύρω απ το μαγαζί 

Πήρε μια τζούρα και  μονολόγησε

-Έχετε παρατηρήσει πως όλοι  απ την εργατική γειτονιά είμαστε  μακρυμάλληδες;

Σκάσανε στα γέλια όλοι