Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

 

Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης

Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά

Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους

Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη

Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη

Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη

Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη

Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους

Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση

Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασίστες, τους έντυσε  μπάτσους και καραβανάδες  και τους ξεκίνησε να τους  ταϊζει τον πλούτο της πόλης  προκειμένου να ελληνίσουν ακόμη και τους έλληνες της

Λίγό μετά είδα στους θαλάμους δίχως παράθυρα και πόρτες που τους μαντρώσαν οι καλοί ομοεθνείς  χριστιανοί να πεθαίνει και το μικρό της αδερφάκι από  πνευμονία

Το κρύο και η  υγρασία σκότωναν  όποιον αγαπούσε

Όχι. Λένε οι κυράδες. Η καταδίκη των αρχόντων  του τόπου  τούτου σε θάνατο από κρύο και υγρασία σκοτώναν τους ανθρώπους της

Τότε  αποφάσισε να μην κάτσει να πεθάνει απ το κρύο

Τότε αποφάσισε να μην  υποκύψει στις συνθήκες σκλαβιάς της ψυχής που  βαφτίζαν αφομοίωση αν επιβίωνε της παγωνιάς

Βγήκε νύχτα στους δρόμους της πόλης

Πολλοί  ακόμη και σήμερα ισχυρίζονται πως την βλέπουν να εμφανίζεται στην γη του βορρά όποτε σουρουπώνει

Οι κάμερες δεν μπορούν να την καταγράψουν

Τα συστήματα εντοπισμού δεν μπορούν να την εντοπίσουν

Μόνο κάποια μάτια  την βλέπουν μέσα στους δρόμους

Οι κυράδες που  θυμούνται απ τις γιαγιάδες τους  την ιστορία  αυτή  δεν γνωρίζουν το ακριβές της όνομα

Άλλες λένε πως ίσως την  λέγαν Ελευθερία, άλλες Ζωή, άλλες και τα  δύο




Σχόλια

  1. Πολύ καλό ειδικά αν βασίζεται σε αληθινή ιστορία και υπάρχουν μαρτυρίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλησπέρα, φανταστική είναι η ιστορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είσαι μεγαλος συγγραφέας!!!! ❤️❤️❤️❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μαίρη και ο μικρός γιος της

  Τα ξένοιαστα techno  beat rave χρόνια των 90ς  τελειώσαν γρήγορα για την  Μαίρη Ένα  χρόνο μετά τον γάμο και 6 μήνες μετά  την  γέννα της,  ο Αντώνης την χώρισε και βρήκε μια πολύ νεότερη της Διατροφή  πλήρωνε όποτε θυμόταν δηλαδή μια φορά τον χρόνο και άμα. Με τα  600 ευρώ απ το fast  foord που δούλευε και με μια μιρκή βοήθεια απ την μάνα και τον πατέρα της προσπαθούσε να μεγαλώσει το αγοράκι της, τον Ερμή Μόνο όταν σχολούσε και περνούσε  ώρες μαζί του  ένιωθε ευτυχισμένη. Φτωχιά, στο όριο της επιβίωσης αλλά ευτυχισμένη Ώρες- ώρες ένιωθε ξανά  την λαχτάρα της επαφής και του  σεξ με κάποιο αντρικό κορμί αλλά μπροστά  στο μεγάλωμα του Ερμήτης περνούσε  γρήγορα Ο Ερμής από τότε που ξεκίνησε να περπατάει  του άρεσε να κλωτσάει μια μπάλα στο πάρκο Η Μαίρη ήταν εκεί και  ο Ερμής της έλεγε να κάνει τον τερματοφύλακα.Αρχικά η Μαίρη δεν γνώριζε. Έτσι έκατσε να βλέπει ποδόσφαιρο Ο Ερμής καθόταν στην ...

Πανηγύρι στο Στυγερό-η Ρίκα η γεροντοκόρη 1(πιλότος)

Η νύχτα είχε πέσει στην πλατεία του ορεινού χωριού Τα τραπέζια   στην είσοδο της  είχαν στηθεί  σε  δυο σειρές , η μιά απέναντι στην άλλη οι οποίες σειρές μετατρεπόνταν όσο προχωρούσες σε ένα  ημικύκλιο γύρω απ το κέντρο της πλατείας Στο κέντρο της πλατείας  ακριβώς μπροστά απ την είσοδο της ψησταριάς του Μανώλη είχε στηθεί η ορχήστρα με τους  τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες     Στα πρώτα  τραπέζια   μπροστά  στην ορχήστρα καθόνταν ο δήμαρχος ο γνωστός στο χωριό και ως Βαγγέλας. Παχύσαρκος  γύρω  στα 55 με  μουστάκι και με ακούρευτο μαλλί  του οποίου τα τσουλούφια έπεφταν συνεχώς  στο  μέτωπο του και τα έφτιαχνε προς τα πίσω με το χέρι -Δήμαρχε ;  φώναξε ένας  συγχωριανός του   απ την άλλη μεριά της πλατείας, πολυ καλλιτεχνικό το στήσιμο στην είσοδο της πλατείας. Εσύ το σκέφτκηες; -Εγώ, ποιος άλλος;όλα εδώ πέρα πρέπει να  τα κάνω μόνος μου λέμε. Χρόνια τώρα, ...

Βουλγάρικες αλήθειες-σύντομο θεατρικό

  Ενα  σκοτεινό ημιφωτισμένο  δωμάτιο. Στο κέντρο του είχε ένα  τραπέζι. Οι δυο αστυνομικοί  καθόνταν απένατι απ τον Μπόρις, τον επονομαζόμενο και "Βούλγαρο"  Οι  τρεις τους κοιτιόνταν για ώρα. Τελικά πήρε τον λόγο ο πιο έμπειρος  αστυνομικός, ο Γεωργίου αφού έριξε μια  κλεφτή ματιά στον Βασιλείου -Καλώς  ανταμώσαμε ξανα Μπόρις, είπε στον "Βούλγαρο" -Καλώς σας βρίσκω,απάντησε  αδιάφορα  ο Βούλγαρος διατηρώντας το αγριέμμένο του βλέμμα -Τι σε έκανε να αφήσεις την  καβάτζα σου στην Σόφια και να κατηφορίσεις ξανά στα μέρη μας; τον ρώτησε ο Βασιλείου Ο Μπόρις κοίταξε τον  Γεωργίου -Πήρε προαγωγή η Φιλλιπινέζ σε  μπάτλερ; τον ρώτησε  υπονοόντας τον Βασιλείου Ο Γεωργίου  με πολλά χρόνια υπηρεσίας και αναλόγων καταστάσεων στην πλάτη του απάντησε -Απάντα σε ότι σε ρωτάνε  ρε Μπόρις...να  τελειώνουμε  μια  ώρα αρχύτερα -Αφεντικά και δούλοι, σκατά γινήκαμε  ούλοι,μονολόγησε ο Μπόρις -Τα έ...