Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

 

Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης

Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά

Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους

Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη

Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη

Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη

Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη

Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους

Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση

Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασίστες, τους έντυσε  μπάτσους και καραβανάδες  και τους ξεκίνησε να τους  ταϊζει τον πλούτο της πόλης  προκειμένου να ελληνίσουν ακόμη και τους έλληνες της

Λίγό μετά είδα στους θαλάμους δίχως παράθυρα και πόρτες που τους μαντρώσαν οι καλοί ομοεθνείς  χριστιανοί να πεθαίνει και το μικρό της αδερφάκι από  πνευμονία

Το κρύο και η  υγρασία σκότωναν  όποιον αγαπούσε

Όχι. Λένε οι κυράδες. Η καταδίκη των αρχόντων  του τόπου  τούτου σε θάνατο από κρύο και υγρασία σκοτώναν τους ανθρώπους της

Τότε  αποφάσισε να μην κάτσει να πεθάνει απ το κρύο

Τότε αποφάσισε να μην  υποκύψει στις συνθήκες σκλαβιάς της ψυχής που  βαφτίζαν αφομοίωση αν επιβίωνε της παγωνιάς

Βγήκε νύχτα στους δρόμους της πόλης

Πολλοί  ακόμη και σήμερα ισχυρίζονται πως την βλέπουν να εμφανίζεται στην γη του βορρά όποτε σουρουπώνει

Οι κάμερες δεν μπορούν να την καταγράψουν

Τα συστήματα εντοπισμού δεν μπορούν να την εντοπίσουν

Μόνο κάποια μάτια  την βλέπουν μέσα στους δρόμους

Οι κυράδες που  θυμούνται απ τις γιαγιάδες τους  την ιστορία  αυτή  δεν γνωρίζουν το ακριβές της όνομα

Άλλες λένε πως ίσως την  λέγαν Ελευθερία, άλλες Ζωή, άλλες και τα  δύο




Σχόλια

  1. Πολύ καλό ειδικά αν βασίζεται σε αληθινή ιστορία και υπάρχουν μαρτυρίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλησπέρα, φανταστική είναι η ιστορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είσαι μεγαλος συγγραφέας!!!! ❤️❤️❤️❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά