Αυτή την φορά ο άνθρωπος που διορθώνει τα κακώς κείμενα με τις γροθιές του είναι αντιμέτωπος με ένα ασυγχώρητο λάθος σε μια κοινωνία που ολοένα και βουλιάζει στην δυστοπική εξουσιαστική καταπίεση και την ίδια στιγμή που ένας αγνός σαουδάραβας επαναστάτης θέλει να δώσει φωνή σε όλους τους καταπιεσμένους παγκοσμίως
Στο εγκαταλελειμμένο υπόγειο πάρκινγκ υπήρχε μια καρέκλα. Σε αυτήν καθόνταν ένα δεμένος πισθάγκωνα άντρας.Ο Οδυσσέας και απέναντι του υπήρχε μια άλλη καρέκλα στην οποία καθόνταν ο επιθεωρητής Νικολάου Οι δυο άντρες κοιτάζαν ο ένας τον άλλον αμίλητοι πριν ο επιθεωρητής σπάσει την σιωπή -Χαμογελάς. Οδυσσέα. Ο Οδυσσέας συνέχιζε να τον κοιτάζει και να χαμογελάει -Είσαι ξυλοκοπημένος, χρειάζεσαι άμεσα γιατρό, είσαι σ τα χέρια μας. Κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκεσαι. Ίσως ναι να μην είσαι ζωντανός σε λίγες ώρες ή λεπτά και συ χαμογελάς; -Ναι. Για την ακρίβεια σε κοιτάζω και χαμογελάω -Γιατί; Πιστεύεις πως εγώ βρίσκομαι σε δεινή θέση και συ πως είσαι καλύτερα από εμένα; -Εσύ πιστεύεις κάτι διαφορετικό; Ο επιθεωρητής ξεφύσηξε -Να σου πω. Εγώ έχω μια σταθερή δουλειά. Στην αστυνομία. Έχω μια πολύ καλή ανώτερη θέση. Στην αστυνομία. Πληρώνει καλά αυτή η θέση. Σύντομα θα πάρω και προαγωγή και ίσως στις επό...
πολύ καλό
ΑπάντησηΔιαγραφή