Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ινσταμπέλια

 


Ο Πριβότι έμπαινε με δύναμη  μέσα στην μάνα του την επονομαζόμενη Κοντέσα. Το  πανάκριβο  κρεββάτι έτριζε απ την δύναμη του πάθους τους καθώς  και οι τελειώναν συγχρόνως

Μετά την κορύφωση δεν είχε χρόνο να ξαπλώσει δίπλα της. Οι υποθέσεις της Ντιστόπια δεν μπορούσαν να περιμένουν. Ντύθηκε και   πήγε στους κάτω ορόφους του παλατιού του  για να κυβερνήσει  τον τόπο

Στο γραφείο του τον περίμεναν ο Καρδινάλιος ,ο τσάρος της οικονομίας, ο Αρχηγός της  αστυνομίας και ο μεγαλοεκδότης και καναλάρχης που ήλγχε το σύνολο της ενημέρωσης (και της πληροφορίας) στην Ντιστόπια

-Τζιάκομο; Τι συμβαίνει, ρώτησε ο Πριβότι

-Η Ινσταμπέλια κύριε πρωθυπουργέ, απάντησε ο  εκδότης 

-Τι έγινε;

-Έχουμε πάλι ταραχές

-Εξεγέρθηκαν εναντίων μας;

-Όσο παίζουν σ την   γειτονιά τους δωρεάν τα προγράμματα απ  καλωδιακά κανάλια μου αυτό είναι κάτι που δεν θα τους περάσει ποτέ  απ το μυαλό


Η Ινσταμπέλια  ήταν μια γειτονιά -φυλακή στην  πρωτεύουσα  της Ντιστόπια. Ο Πριβότι έστελνε εκεί όσους περίσσευαν  στο καθεστώς του. Οι άνθρωποι  ζούσαν στον δρόμο. Στριμώχνονταν για την ακρίβεια. Δεν είχαν δουλειές  και μέλλον και επιβιώναν με τα συσσίτια  που τους παρείχε  ο στρατός του κράτους. 

Η περιοχή φυλαγόταν καλά απ την αστυνομία και τον στρατό μιας και απαγορευόνταν οι κάτοικοι της να  βγουν απ αυτήν

Πολλοί  το επιχείρησαν αλλά κατέληξαν  νεκροί απ τις σφαίρες  των δυνάμεων ασφαλείας

Για την ακρίβεια όποιον στέλναν στην Ινσταμπέλια  δεν ξανάβγαινε ποτέ  από εκεί

-Πες μου Τζιάκομο. Τι ακριβώς  συνέβη και που είναι το πρόβλημα;

Ο Τζιάκομο κοίταξε τον αρχηγό της αστυνομίας ο οποίος πήρε τον λόγο

-Πρόεδρε μου όπως γνωρίζεται  υπάρχουν συμμορίες  μέσα στην  θλιβερή  αυτή γειτονιά  όπου  κατά καιρούς συγκρούονται μεταξύ τους για τον έλεγχο των ναρκωτικών και της πορνείας

Όπως επίσης γνωρίζεται εμείς  υποστηρίζουμε κατά καιρούς κάποιες συμμορίες έναντι κάποιων  άλλων

Χτες βράδυ λοιπόν η συμμορία του επονομαζόμενου Αινεία αποδεκάτισε σε μια επίθεση που έκανε  την συμμορία του προστατευόμενου μας Κάρλο

-Δηλαδή μου λες πως   μπλόκαρε η παραγωγή  πορνών, ανθρώπινων οργάνων και ναρκωτικών  στην  γειτονιά

-Ακριβώς. Ο Αινείας ζητά επαναδιαπραγμάτευση μαζί μας για να  ανοίξει πάλι την στρόφιγγα

Ο Πριβότι έμεινε  σκεφτικός

-Αυτό σημαίνει πρόεδρε μου, παρενέβη ο λεγόμενος Τσάρος της οικονομίας, πως ο τόπος  θα  στραγγίσει σε 48 ώρες. ίσως έχουμε  ταραχές  από τους χρήστες που  ζουν στην χώρα ενώ και πολλά χειρουργία αξιοσέβαστων  πολιτών του τόπου θα παγώσουν ελλείψη οργάνων , καθώς και το εξωτερικό μας εμπόριο. Όλο αυτό θα χει τις επιπτώσεις του στον προϋπολογισμό πυο θα μετακυλήσουν και στους πολίτες...

-Κατάλαβε, τον διέκοψε, ο Πριβότι,τι προτείνεται  να κάνουμε;

Κανείς  δεν μίλησε

Ο Πριβότι  συνέχισε

-Πόσο  δύσκολο είναι  απλά να  βγάλουμε απ την μέση αυτόν τον Αινεία  και την συμμορία  του και να  καλύψουν το κνεό κάποιοι άλλοι εκλεκτοί αμς στην γειτονιά

Ο  αρχηγός της αστυνομίας πήρε τον λόγο

-Δεν θα ήταν καθόλου  δύσκολο αν γνωρίζαμε ποιος είναι

-Τι θες να πεις; Δεν τον έχει δει ποτέ κανείς;

-Εμφανίστηκε αυτή η συμμορία πριν 3 μήνες. Πολλοί τους έχουν δει αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιοι είναι. Φοράνε μάσκες και εμφανίζονται και εξαφανίζονται σαν τα φαντάσματα

-Και οι μυστικοί που έχεις φυτεμένους στην γειτονιά;

-Κατάφεραν και τους  σκοτώσανε όλους...κύριε πρόεδρε

Ο Πριβότι ένιωσε τον πανικό να  τον κυριεύει

Ποιοι ήταν αυτοί οι αλήτες που είχαν τόσο καλή οργάνωση και  θέταν σε κίνδυνο την οικονομία του καθεστώτος του

-Είμαστε δηλαδή σε αδιέξοδο;

Εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα και μπήκε στον χώρο  συσκέψεων η μητέρα του Πριβότι , η Κοντέσα

-Κανένα  αδιέξοδο . Σε πρώτο χρόνο ας δούμε τι όρους θα  θέσει αυτός ο μυστηριώδης Αινείας 

-Και  σε δεύτερο  χρόνο τι θα κάνουμε; ρώτησε ο Πριβότι

-Αυτό που κάνουμε πάντα, απάντησε  η Κοντέσα  χαμογελώντας πονηρά,πρώτα τους στήνουμε και μετά τους γκρεμίζουμε



Ο 25χρόνος Τζιοβάννι περιφερόταν ασκόπως μέσα στα στενά της Ινστάμπλια 

Χωρίς να προσέξει έπεσε πάνω  στον 50χρόνο Σπάρτακο

-Πρόσεχε λίγο που πας, του πε ο Σπάρτακος

-Τι χαμπάρια Σπάρτακε; Κάνα νέο απ την επανάσταση;

Το βλέμμα του 50χρόνου σκοτείνιασε. Ο  Τζιοβάννι συνέχισε

-Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Είναι η έκφραση κάποιου που νόμισε πως  μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο και ο κόσμος με την πρώτη  ευκαιρία τον γάμησε

- Πολλά λες

-Σε προδώσαν λέει οι ίδιοι σου οι σύντροφοι. Μεγαλώσατε από παιδιά μαζί. Είσασταν  δεμένοι. Σωστά; Σύντροφοι και αδέρφια. Αλλά όταν τους πιάσανε  μόλις τους απείλησαν να τους στείλουν  στην Ινστάμπλια σε καρφώσανε χωρίς δεύτερη κουβέντα

-Ο ένας απ τους 7. Τους άλλους  τους βασάνισαν. Οι 5 πεθάναν πάνω στα βασανιστήρια   και ο 6ος αυτοκτόνησε για να μην μιλήσει

Ο Τζιοβάννι τον κοίταξε λίγο αμίλητος και μετά είπε

-Η πιάτσα όμως άλλα λέει


-Η πιάτσα. Οι λαϊκές  δοξασίες...άνθρωποι που δεν κάνανε ποτέ τίποτα τώρα  δικαιολογούν την απραξία του  προσπαθώντας να αποδείξουν πως κάθε προσπάθεια, κάθε μάχη και πόλεμος για την  ζωή και την αξιοπρέπεια πως  είναι καταδικασμένος εστιάζοντας, διογκώνοντας και μεγαλοποιώντας  την ρουφιανιά  προσπερνώντας όμως πράξεις αυτοθυσίας για το γενικό καλό

Μπράβο. Μείνετε να  βράζετε μέσα στην κόλαση και να χαίρεστε  με τον χαμό των άλλων.Μαλάκες, είπε και  έφυγε

Ο Τζιοβάννι του φώναξε

-Και συ ψήνεσαι μέσα στην κόλαση...μαλάκα  Σπάρτακε

Καθώς απομακρυνόνταν του  φώναξε απαντώντας του

-Είμαι 50 χρονών όμως εγώ βλάκα. Έζησα περισσότερα  χρόνια από σένα ελεύθερος 

Ο  Τζιοβάννι σάστισε. Έτρεξε  ξοπίσω του

-Σπάρτακε , Σπάρτακε. Θέλω να σου πω

-Δεν έχω χρόνο για βλακείες Τζιοβάνι

-Κάτσε ρε. Εσύ ήσουν επαναστάτης. Μια φορά επαναστάτης , πάντα επαναστάτης. Δεν πρέπει  λές να πολεμάμε  για  να καλυτερεύουμε την ζωή μας; Έστω και εδώ μέσα;

Ο Σπάρτακος τον κοιτούσε χωρίς να απαντάει

-Δεν πρέπει λοιπόν κάτι να κάνουμε; Να φτιάξουμε ένα σχέδιο;

-Εσύ πριν πέντε λεπτά δεν χλεύαζες πως   κατάντησα να ζω  στην Ινστάμπλια επειδή  με καρφώσαν;

-Έλα ρε Σπάρτακε. Ξες πως έχω δίκιο. Τα έμαθες; Η συμμορία του Κάρλο που έκοβε και έραβε βγήκε απ την μέση. Υπάρχει αυτό που  λέτε εσείς οι  επαναστάτες κενό εξουσίας στην γειτονιά. Και  η φύση μισεί τα κενά

-Η συμμορία του  άγνωστου Αινεία  τους ξεπάστρεψε...για να καλύψει αυτό το κενό

-Ναι, απάντησε  ψιθυριστά ο Τζιοβάννι, αλλά ακόμη δεν το καλύψανε. Στην βράση κολλάει το σίδερο

-Τι ακριβώς μου λες Τζιοβάννι;

-Πως μπορούμε εμείς να καλύψουμε αυτό  το κενό πριν προλάβουν και μας φορτωθούν στον σβέρκο κάποιοι άλλοι πρεζέμποροι συμμορίτες

-Ποιοι εμείς;

-Ο λαός την Ινστάμπλια

-Ποιος λαός; Με ποια οργάνωση και  δομές; Ούτε καν τα όπλα των συμμορίτών δεν έχουμε

Ο Τζιοβάννι  γέλασε

-Ναι αλλά κάποιος βρήκε μια αποθήκη που φυλάει τα δικάτης η συμμορία του Λίνο. Και πίστεψε με. Ένα ντου  υπόθεση είναι να τα πάρουμε

-Να τα πάρουμε. Ποιοι;

-Τι σου λέω τόση ώρα; Ο λαός

-Ο λαός  με την κατακερματισμένη εδώ μέσα συντηρητική συνείδηση;

-Μόλις  νιώσουν  όμως δυνατοί θα πιστέψουν σε ένα κοινό αφήγημα

Την αξιοπρέπεια μας

-Τζιοβάννι σε συμπαθώ. Θα σου δώσω μια συμβουλή. Όσα μου ειπες μην τριγυρνάς αριστερά και δεξιά με την αφέλεια του πρωτάρη να τα λες στον κάθε τυχάρπαστο. Ο κόσμος όταν δεν πιστεύει σε κάτι  και δεν έχει  κοινωνική συνείδηση μιλάει και μιλάει πολύ . Θα μπλέξεις. Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι κανέναν, είπε και έφυγε


Ο  Τζιοβάννι έκανε μεταβολή και γύρισε πίσω στην δική του γωνιά του δρόμου. Εκεί τον περίμενε η Εμανουέλα

-Πως πήγε; τον ρώτησε

-Όπως τα είπες. Καχύποπτος

-Στα λεγα Τζιοβάννι. Ό άνθρωπος αυτός  τα χει ζήσει όλα;. Είναι κουρασμένος και συ του προτείνεις πράγματα  που   τα δοκίμασε και έχουν αποτύχει

-Μου λες δηλαδή να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει  χαμένη;

-Σου λέω πως πέρα από εμένα εσένα, τον  Λουίτζι και  την Σοφία  δεν μπορούμε ούτε να εμπιστευτούμε ούτε να περιμένουμε βοήθεια από κανέναν

Ο Τζιοβάννι άναψε  τσιγάρο και έμεινε  για λίγο σκεφτικός πριν πει

-Οκέη. Φώναξε τα παιδιά Σήμερα θα μπουκάρουμε στις αποθήκες του Λίνο, θα του πάρουμε τα όπλα . Θα τα κρύψουμε στις καβάτζες και θα περιμένουμε να έρθουν καλύτερες  ημέρες

-4 άτομα; Είναι παράτολμο

-Δεν χάνω  αυτή την ευκιαρία. Ίσως τα μεταφέρουν αύριο σε κάποιο πιο ασφαλές και καλά  φυλασσόμενο μέρος, ίσως έρθει  εποχή  Εμανουέλα που θα  τα  ψάχνουμε και δεν θα τα έχουμε. Σήμερα το βράδυ θα  γίνει. 

-Και μετά;

-Μετά  βλέπουμε



Το βράδυ  η συμμορία του Αινεία βγήκε με τα σκουτεράκια στους  δρόμους της Ινστάμπλιά σε μια επίδειξη  δύναμης

Οι έγκλειστοι στην περιοχή κοιτούσαν τους μασκοφορεμένους με  δέος

Περάσαν μπροστά απ την γωνία του  έτερου συμμορίτη του Λινό

Ο Αινείας πρώτος ακινητοποίησε το μηχανάκι του και ακολούθησε  την πράξη του όλη η πομπή

Ο Λίνο με άλλα 5 άτομα  στεκόνταν στην γωνία και  είχαν καρφώσει το βλέμμα τους πάνω του

-Ένας με έναν, μόνο, φώναξε ο  Αινείας και ο Λίνο κούνησε το κεφάλι

Δυο λεπτά αργότερα καθόντουσαν  λίγο απόμενα  σε ένα στενό

-Προϋπήρχαμε πριν  εμφανιστείτε  εσείς, του είπε ο Λίνο

-Ναι αλλά εμείς  βγάλαμε τον Κάρλο απ την μέση

-Ναι αλλά μόνο εμείς  τα χουμε καλά με το γκουβέρνο και μπορούμε να διαχειριστούμε  την  γειτονιά

-Δεν έχεις την δύναμη πυρός  που έχω εγώ Λίνο

-Τι μου ζητάς; Αινεία;

-Δεν έχω τίποτα  μαζί σου και δεν έχω λόγο να ξεκινήσω πόλεμο. Κρατήστε το  αλκοόλ και τον τζόγο και συνεχίστε να βγάζετε  χρήμα από αυτά και αφήστε όλα τα  υπόλοιπα σε εμάς, τα οποία ούτως ή άλλως  τα πήραμε χτες βράδυ

-Τα πήρες όμως δεν έκλεισες ακόμη  συμφωνία με το γκουβέρνο

-Θα κλείσουν. Αργά ή γρήγορα

-Δεν τους ξέρεις τόσο καλά όσο εγώ

-Δεν είσαι τόσο  αποφασισμένος όσο εγώ. Συμφώνησες και υπέκυψες όταν προτείναν τον  Κάρλο να χει το πάνω χέρι

-Πρέπει να γνωρίζεις  μέχρι που φτάνει τοσεντόνι σου ...και να περιμένεις

-Ακριβώς. Και το δικό μου σεντόνι είναι πολυ μακρύ. Το δικό σου πάλι όχι. Κράτα  τα λίγα που  σου αφήνω για να μην τα χάσεις όλα

-Καλοί χριστιανοί δεν υπάρχουν Αινεία. Για ποιον λόγο  δεν μου παίρνεις τον τζόγο και το αλκοόλ, αφού όπως λες μπορείς;

-Γιατί δεν με ενδιαφέρουν, είπε ο Αινείας και έκανε μεταβολή και γύρισε  πίσω στην γωνία και ανέβηκε στο μηχανάκι του. Έκανε σήμα στους δικούς του και  ξεκινήσαν να φύγουν

Ο Λίνο επέστρεψε στους δικούς του και τουςπαρακολουθούσαν να  απομακρύνονται



Ο Λουίτζι που φορούσε πάντα  έναν μαύρο μπερέ, η Σοφία, η Εμανουέλα και ο Τζιοβάννι προσεγγίσανε την  αποθήκη που η συμμορία του Λίνο φυλούσε τα όπλα της

Κινήθηκαν μέσα στο σκοτάδι, μπήκαν μέσα και σαστίσαν.

Δεν μπορούσαν να μεταφέρουν τόσα όπλα 4 άτομα και χωρίς καν μεταφορικό μέσο

-Είναι πάρα πολλά, τι θα κάνουμε; ρώτησε ο Λουίτζι

-Πάρτε όσα πιστόλια , πολυβόλα και σφαίρες μπορείτε, απάντησε ο Τζιοβάννι, και  γεμίστε από δυο σακούλες ο καθένας σας με χειροβομβίδες

-Και τα υπόλοιπα; ρώτησε η Εμανουέλα, θα τους τα αφήσουμε;

-Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; ρώτησε ο Τζιοβάννι

-Αν μας καταλάβουν θα  τα χρησιμοποιήσουν εναντίων μας, απάντησε η Σοφία, έχω μια καλύτερη ιδέα


Ο αρχηγός της αστυνομίας έστειλε στην Ινστάμπλια τον Καίσαρα, έναν  ακροδεξιό πολίτη που ήταν ο ρυθμιστής των θεμάτων του υποκόσμου στην πόλη

Ο Λίνο πλησίασε στο συρματόπλεγμα και τον κοίταξε

-Γειά σου Λίνο

-Τι χαμπάρια Καίσαρα; Ακόμη δεν βγήκες στην σύνταξη;

-Το ξέρεις πολύ καλά πως άνθρωποι σαν εμένα  δεν βγαίνουν στην σύνταξη

-Άνθρωποι  σαν εμάς  δεν πεθαίνουν ποτέ στο κρεββάτι τους ε;

Ο Καίσαρας χαμογέλασε

-Με στέλνουν οι από πάνω. Θέλω πληροφορίες 

-Κανείς μας δεν ξέρει ποιος είναι.Εμφανίζονται και εξαφανίζονται σαν φαντάσματα. Οι δορυφόροι και τα ντρον σας δεν τους έχουν εντοπίσει;

-Κάτι κάνουν και μας τυφλώνουν

-Στείλατε κάποιον της δουλειάς τελευταία  εδώ μέσα; Τι λένε τα αρχεία σας;

-Όσους στείλαμε τους  έχουμε υπό έλεγχο από αέρος  και  δεν προκύπτει   ταύτιση

-Σας έχει γαμήσει ο τύπος ε; Και  θα σκληρύνει κι άλλο την στάση του

-Του μίλησες;

-Μου μίλησε. Πριν μερικές ώρες.Αναγνωριστική. 

-Και τι σου πρότεινε;

-Εμένα; Ειρήνη. Μου αφήνει τον τζόγο και το αλκοόλ και κρατάει όλα τα  υπόλοιπα

-Το ξέρεις πως το κράτος δεν θα αρκεστεί με την φθηνή παραγωγή  αλκοόλ απ την γειτονιά και  τα έσοδα απ το παράνομο στοίχημα

-Σας  αφήνει όμως μια χαραμάδα. Δεν σας τα παίρνει όλα . Μάλλον για να δείξει πως  έχει καλές...προθέσεις

-Για την ώρα. 

-Για την ώρα

-Ο χρόνος είναι κάτι σχετικό . Μπορεί να αποβεί μεγάλος σύμμαχος η μεγάλος εχθρός. Εξαρτάται πως θα τον διαχειριστείς. 

Εσείς εδώ  έχετε  άπλετο από αυτόν. Θα μπορέσεις να οργανώσεις την δολοφονία του σε βάθος χρόνου;

-Αυτό το ζητάει το κράτος ή  εσύ;

-Ένα κράτος σκέφτεται πάντα πολύ αργά. Για αυτό υπάρχουν  άνθρωποι σαν εμένα. 

-Δεν μου διασφαλίζεις  την τύχη μου όμως έτσι

-Είσαι έγκλειστος για όλη σου την ζωή στην Ιντάμπλια. Τι μπορεί να σου κάνει το κράτος αν κάνεις κάτι παράνομο; Τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί;

-Να με πάψουν επειδή ανέλαβα πρωτοβουλία  χωρίς να τους ρωτήσω

-Χάρη θα σου κάνουν αν σε στείλουν στον άλλον κόσμο. Πόσο πιο σκατά από εδώ μπορεί να είναι. Ε; Δεν μου απάντησες όμως. Μπορείς να οργανώσεις την δολοφονία του;

-Θα πάρει χρόνο

-Από αυτόν έχουμε και λειτουργεί  υπέρ μας

-Και μετά; Τι θα κερδίσω;

-Την θέση του Κάρλο. Θα γίνεις ο απόλυτος διαχειριστής  της Ινστάμπλια

Ο Λίνο  χαμογέλασε

-Δώσε μου μπεκρούς μήνες αβάντο

Ο Καίσαρας τον χαιρέτησε μέ ένα  νεύμα και έκανε μεταβολή και απομακρύνθηκε απ το συρματόπλεγμα


Τα 4 παιδιά  φτάσαν στην έξοδο της αποθήκης

Κοιτάξαν προς τα μέσα

Ο Τζιοβάννι  στράφηκες προς  την Σοφία

-Είσαι σίγουρη;

-Γυναίκα είμαι  γεννήθηκα σίγουρη, του απάντησε αυτή

-Δεν έχεις κλείσει  ούτε τα 17 ακόμη, της απάντησε ο Λουίτζι

-Τι να κάνουμε; Ωρίμασα απότομα, απάντησε η κοπέλα και χαμογέλασαν όλοι, λοιπόν; τους ρώτησε

-Γάμηστο το μπουρδέλο, απάντησε η Εμανουέλα, και πάμε να φύγουμε από εδώ

Η Σοφία έβγαλε μια χειρομβοβίδα απ την τσέπη της και την πέταξε μέσα στην αποθήκη ενώ ο Λουίτζι αμέσως έκλεισε την πόρτα εξόδου και ξεκίνησαν να τρέχουν

Σε λίγο ακολούθησε μια εκκωφαντική έκρηξη και μετά δεύτερη και  τρίτη. Ώσπου να ανεβούν το μικρό λοφάκι και να χαθούν στις φυλλωσιές ακολούθησαν και άλλες και η αποθήκη αμέσως τυλίχθηκε στις φλόγες


Ο Λίνο και οι δικοί του τρέξαν προς τα εκεί ενώ  σε ένα υπόγειο κάτω απ την γη  κάποιοι άλλοι πληροφορούσαν τον Αινεία  με το τι είχε συμβεί

-Δηλαδή είναι  άοπλοι αυτή την στιγμή;  ρώτησε ο Αινείας τον  σύμβουλο του

-Και οι τρεις  κατώτερες συμμορίες  της Ινστάμπλια μόλις αναβαθμίστηκαν και θα κοιτάξουν να  τα αρπάξουν όλα απ τον Λίνο

-Και θα συγκρουστούν και μεταξύ τους στην προσπάθεια τους αυτή. Πράγμα που θα δημιουργήσει μια ένατση την οποία  δεν θέλουμε αλλά μπορούμε να  εκμεταλλευτούμε  στην  αυριανή συνάντηση με το γκουβέρνο προτείνοντας τους την ειρήνη στην γειτονιά με αντάλλαγμα μπίζνες μαζί τους.

-Ακριβώς

Γελάσαν για λίγο και μετά ο Αινείας διέταξε

-Βρείτε μου  όμως τους  μασκαράδες που  κάνανε το χτύπημα. Αν δεν κάνουμε  παράδειγμα τους  δράστες θα κυριαρχήσει στην Ιντάνμπλια κάποιου  είδους αναρχία όπου ο καθένας θα νομίζει πως μπορεί να κάνει ότι θέλει και να αψηφάει τον νόμο και την ισχύ των συμμοριών

















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές όνομα της

  Υπάρχει ένας  θρύλος στα στενά της πόλης Τον λένε ακόμη οι κυράδες πίνοντας τον καφέ τους τα πρωινά Άλλοτε τον συζητούσαν  έξω στις αυλές των φτωχόσπιτων σήμερα  στα μικρά  μπαλκόνια απ τα φτωχικά  ετοιμόρροπα  διαμερίσματα τους Δεν ξέρει καμιά το ακριβές  όνομα της, όμως γνωρίζουν όλες πως έφτασε προσφυγοπούλα με το καράβι  το 1924 στην πόλη Λένε πως είδε  τους γονείς της να μην αντέχουν το κρύο στα απολυμαντήρια, τότε που τους ξεγυμνώναν όλους και τους περιλούζαν με παγωμένο  νερό μέσα στο κρύο για να μην μολύνουν την πόλη Αυτή την πόλη  την τόσο αμόλυντη Την πόλη των μαφιόζων  που εκπορνεύαν κορίτσια απ την επαναστατημένη Ρωσία λίγο παραπέρα στο μουλέν  ρουζ και διακινούσαν κόκα και όπιο μαζί με  λαθραία ρολόγια  απ την Πόλη Την πόλη των εμπόρων  που μαστιγώναν  τους υπαλλήλους τους Την πόλη  των μιμητών του  Χίτλερ και της 3Ε που κάψανε  τον συνοικισμό των ήδη πυρόπληκτων φτωχών εβραίαων στο Κάμπελ στον Βότση Την πόλη του παπά που  μετά το 12 κουβάλησε μανιάτες και κρητικούς  φασ

Εκπομπή This is Salonika1-η ιστορία του Φόρη και της Ιουλίας

 ιστορίες από μια άγνωστη αλλά  υπαρκτή  Θεσσαλονίκη, αυτή των ανθρώπων της

Το καφενείο

  Ο παπά-Σταμάτης μπήκε  φουριόζος στο καφενείο και έκατσε  σε ένα απ τα τραπεζάκια του Κοίταξε πέρα  δώθε και φώναξε του  καφετζή Παπάς-Γρηγόρη; Γρηγόρη;  απάντηση καμία οπότε  έδωσε πιο πολύ  ένταση στην φωνή του Παπάς-Γρηγόρη; που σαι βρε αναθεματισμένε; Ο καφετζής  βγήκε απ την κουζίνα του   με  αργό  βήμα  και στάθηκε μπροστά στον παπά Καφετζής-Με φώναξες παπά μου; Παπάς-Όχι δοκιμάζω την φωνή μου, Που σαι βρε αφορεσμένε; Καφετζής-Μέσα στην κουζίνα ήμουν  καθάριζα και  τσέκαρα αν χρειάζεται να παραγγείλω. Μου τελειώνει το λάδι και... Παπάς-Καλά , καλά (είπε ο παπάς κουνόντας το χέρι του)δεν με νοιάζει για το λάδι  σου. Φέρε μου ένα καφε και γρήγορα Καφετζής-Γιατί γρήγορα; Παπάς-Γρηγόροη  δεν  σε  λένε; Καφετζής-Γρηγόρη Παπάς-Για αυτό ,  άιντε , άιντε και δεν έχω  όλη την μέρα  για χάσιμο Ο Καφετζής έκανε μεταβολή και  βάδιζε προς το κουζινάκι του με τον παπά να φωνάζει Παπάς-Γρήγορα Γρηγόρη. Γρήγορα. όχι σαν και χθες. Κάναμε  2 ώρες να μας φέρεις έναν καφέ Που στο  υπουργείο  να κά