Mπίστας και Μπαρτάς-στα νταμάρια

 

Ο Μπίστας είχε τοποθετήσει ένα τραπεζάκι μπροστά στα νταμάρια  και δυο καρέκλες.Είχε καθίσει στην μία και έπινε μέσα στην νυχτιά το τσιπουράκι του περιμένοντας.

Από πίσω τους  στεκόνταν ο Νικολάκης ο μπράβος του και ο Στούκας ο  σύμβουλος του

Απ το βάθος φάνηκε η  Μερσεντές του Μπαρτά. Το αμάξι προσέγγισε τον χώρο και σταμάτησε λίγα μέτρα απτο τραπεζάκι

Από μέσα  βγήκε  ο Μπαρτάς συνοδευόμενος  απ τον  Σώστη που ήταν  ο προσωπικος του  μπράβος και  ο Λέλος που εκτελούσε χρέη συμβούλου του

Πλησίασε τον  Μπίστα και ο Μπίστας του έκανε νόημα να κάτσει  ενώ παράλληλα του γέμιζε το ποτηράκι του με τσίπουρο

Οι μπράβοι και οι σύμβουλοι των  δυο μαφιόζων στεκόνταν  στον χώρο

Ο Μπίστας κοίταξε τους δικούς του και έκανε νόημα στον Στούκα

-Μα που να πάμε;  διαμαρτυρήθηκε ο Στούκας

-Δεν ξέρω. Τραβήξτε για το νταμάρι μέσα, απάντησε  νευριασμένα ο Μπίστας

-Και τι να κάνουμε εκεί  μέσα  βραδιάτικα αφεντικό;  ρώτησε ο Νικολάκης

-Βγάλτε κάνα μάρμαρο, απάντησε και οι 4 συνοδοί των μαφιόζων  εξαφανίστηκαν

Ο Μπίστας   στράφηκε προς τον Μπαρτά και τσούγγρισε το ποτήρι του με το δικό του

-Ωραία  δεν είμαστε εδώ;  τον ρώτησε

-Καλά είναι, απάντησε ο Μπαρτάς  καθώς το βλέμμα του περιεργαζόταν τον χώρο πριν ακτεβάσει μια γερή γουλιά  απ το τσίπουρο του

-Έχει καλή  ησυχία, του πε ο Μπίστας

-Ότι πρέπει νγια να ξεπαστρέψεις κάποιον

-Ή για να μιλήσεις  χωρίς να σε δικαόπτουν χίλιοι  δυο μαλάκες

-Καιρός είναι. Να τα βάλουμε  κάτω να δούμε τι θα γίνει με τις περιοχές. Οι δικοί σου μπαίνουν τελευταία στην περιοχή μου και πουλάνε.

-Και οι δικοί σου  δεν τους  είπαν τίποτα;

-Τους είπαν και ξέρεις τι τους  απάντησε ένας δικός σου;

"Στα αρχίδια μου σε γράφω και κάνω τον ζωγράφο"

Ο Μπίστας  ξίνισε τα μούτρα του

-Να χαρείς Μπαρτά. Μην ακούω για ζωγράφους. Όχι άλλοι ζωγράφοι

-Τι λες ρε;χάζεψες;

Ο Μπίστας κούνησε το χέρι του  απαρηγόρητος

-Γάμησε τα Μπαρτά. Αυτά που λες  δεν είναι πρόβλημα. Αυτά με τον ένα ή τον άλλον τρόπο  λύνονται.

-Πως λύνονται ρε  συ

-Ε στο φινάλε θα  φάνε οι δικοί μου τους δικούς σου, οι δικοί σου τους δικούς μου. Εγώ θα  σκοτώσω εσένα εσύ εμένα, οι μπατσοι θα χαίρονται και στο τέλος θα έρθει κάνας καινούργιος νεότερος ρουφιάνος και θα πάρει και τα  δικά μου π΄σοτα και τα δικά σου.

Άλλα είναι τα θέματα που δεν έχουν λύση

Ο Μπαρτάς τον κοιτούσε  απορημένος

Μπόρεσε μόνο αν τον ρωτήσει

-Όλα καλά;

-Καλά, καλά, τι καλά;  Σκατά

-Τι έγινε ρε; 

-Η Αιμιλία...την θυμάσαι;

-Εγώ την  βάφτισα ρε

-Ναι αλλά έχεις να την δεις απ την μέρα της βάφτισης της.

Τριαντάρησε

-Περάσαν τριάντα χρόνια;

-Γάμησε τα. 

-Γερνάμε ρε φίλε και χαμπάρι δεν το παίρνουμε

-Ναι, το πρόβλημα μου δεν είναι ότι γερνάμε αλλά ότι παράληλα  μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

-Και είναι κακό αυτό;

-Δεν ξέρω. Εσύ πες μου. είναι καλό;

Ο Μπαρτάς δεν απάντησε. Ο μπίστας ξαναπήρε τον λόγο

-Σαν πατέρας  και γω  της έλεγα, πως είναι καιρός να παντρευτεί

-Λογικό

-Και τι κάνει; Μου φέρνει  γαμπρό στο σπίτι

-Ε αυτό δεν ήθελες

-Το ήθελα; Που να  μην το  θελα.

Συστηνόμαστε , μου πε το όνομα του

-Πως τον λένε

-Ούτε που θυμάμαι. Του λέω κάποια στιγμή "και τι επαγγέλεσθε Παυλάκη;"

-Παυλάκη τον  λένε

-Δεν ξέρω ρε. λέω  ένα όνομα τυχαίο, δεν είναι αυτό το  πρόβλημα μας

-Εντάξει, και τι σου απάντησε;

-Ζωγράφος

-Τι ζωγράφος;

-Αυτό είπα και γω μόλις το άκουσα."Ζωγράφος" μου λέει. Και είναι επάγγελμα αυτό; του λέω. Και τι μου λέει

"Δεν ξέρω αν είναι επάγγελμα κύριε Μπίστα όμως είναι  κάτι που με γεμίζει και με ευχαριστεί" .Σε γεμίζει και σε  ευχαριστεί; Και μένα θα  με  αυχαριστούσε εκείνη την ώρα να του  γέμιζε  το σώμα με σφαίρες...αλλά...αλλά...

-Και τι έκανες;

-Του λέω , θες να  παντρευτείς την κόρη μου. Δεν πρέπει να  βρεις μια δουλειά  ανθρώπινη , να μπορείτε να βγάζετε τα προς το ζειν;

Τα βγάζω  μου λέει και με το παραπάνω. Πέρσι πούλησα έαν πίνακα στην Νέα Υόρκη για 25 χιλιάδες ευρώ και τον επόμενο μήνα  φεύγω για Ντουμπάι να πουλήσω  έναν  άλλον για 48

-Τι 48;

-48 χιλιάδες  ευρώ

-Συγνώμη; Ο τύπος πάιρνει ένα πινέλο μουτζουρώνει ένα χαρτί και τα πουλά  25 και 48 χιλιάδες ευρώ;

-Έτσι λέει

-Και μεις  εκδίδουμε  γυναίκες, πουλάμε πρέζα, σκοτωνόματε για τα  πόστα, πέφτουν σφαίρες,  φέρνουμε λαθραία κινητά από Μουμπάι και βγάζουμε σε ένα  χρόνο όσα αυτός βγάζει με μια πώληση;

-Έτσι λέει. Και έτσι είναι.

Ο τύπος πληρώνεται με χρυσό για να μουτζουρώνει.

Ξες όμως γιατί  από όλους τους άντρες του κόσμου  βρήκε και μου έφερε ζωγράφο;

Για να μου την σπάσει.

Σου λέει είσαι μέσα στην νύχτα, μαγκιά  και ξέρω γω θα βρω και θα  σου  φέρω κάποιον ....του καλού κόσμου

Γιατι μου πάει κόντρα αυτό το κορίτσι ρε  συ;

-Τι ήθελες από αυτήν;

-Να γίνει σαν εμάς. Να ρθει αι να μου πει πατέρα  γιο  δεν έκανε. μόνο εμένα έχεις μάθε μου την δουλειά να την  κληρονομήσω και να αναλάβω εγώ  αφού σε λίγο θα γεράσεις  

-Ρ ε συ πα καλά;

-Τα λες αυτά επειδή εσύ έχεις γιο.

-Ρε θες να βάλεις  την κόρη σου στην νύχτα;

-Απ το να την δώσω σε ζωγράφο καλύτερα δεν είναι;

-Να σου πω. Έτσι όπως το θέτεις ναι. Τώρα γκαλερή  , τέχνη, καλεσούτου   ιστορίες, πολυ  ψευτιά αυτός ο αστραφτερός τους κόσμος. Χώρια που όλοι  αυτοί  την δική μας κόκα  πίνουν

-Τελειωμένοι καμένοι είναι 

-Εντελώς. Πρεζάκια  , η μόνη διαφορά με τα  πρεζάκια είναι πως ιδηγούν πανάκριβα αμάξια και  έχουν ακριβά σπίτια και καλούς τρόπους

-Και δεν μου λες;  Εμείς τις διαφορές τις λύνουμε με  τα πιστόλια. Αυτοί μεταξύ τους όταν έχουν διαφορές τι κάνουν;

-Τηλέφωνα στην αστυνομία.ο τάδε έχει  δυο κιλά κόκα στο κότερο  του. Μετά τηλέφωνο και σε δημοσιογράφους και έχεις  ένα πρώτης τάξεως  σκάνδαλο

-Στην πουστιά δηλαδή

-Στην πουστιά

-Και η κόρη μου θέλει να παντρευτεί έναν  ζωγράφο; Δηλαδή έναν πούστη;

-Ρε συ Μπίστα. Για να  χουμε καλό ερώτημα. Η Αιμιλία σπούδασε, πήρε πτυχίο , σαν τι είδους  γαμπρό θα θέλες να σου φέρει;

-Εεεε δεν ξέρω

-Αν σου φέρνε έναν οικοδόμο;  ψυκτικό;  ντελιβερά; Θα σουν ευχαριστημένος; 

-Τι λες;

-Λέω αν σου έφερνε άντρα με κανονική δουλειά αλλά που θα έβγαζε  λίγα λεφτά πάλι δνε θα γκρίνιαζες;

-Ε δεν θα μου καλοφαινόνταν. 

-Ούτε τώρα που σου  έφερε τον μη μου άπτου  σου καλοφαινεται

-Και τι εξήγηση  δίνεις;

-Ότι οι μπαμπάδες πάντα  θα ανυσηχούν για τις κόρες τους

-Είμαι να σκάσω είμαι. ου τον βρήκε αυτόν τον μαλάκα;

Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο

Ο Μπίστας το σήκωσε.

-Αιμιλία; Αιμιλία γιατί κλαις κορίτσι μου; Ποιος σε πείραξε;

Τι; Τι; Καλά κλείσε ο μπαμπάς έρχεται από εκεί. Θα βρούμε λύση  παιδί μου. Ο μπαμπάς είναι εδώ για σένα....

Ο Μπίστας έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε τον Μπαρτά

-Τι έγινε ρε; ρώτησε ο Μπαρτάς

-Ο ζωγράφος. Έχει κι άλλη γκόμενα και της τα φοράει

Ο Μπαρτάς ξεφύσηξε.

Σκέφτηκε λίγο και μετά κάλεσε τους  δυηο μπράβους και τους συμβούλους

Κοίταξε τον Μπίστα και του πε

-Εσύ πάνε στο παιδί σου Μπίστα και εμείς πάμε να βρούμε τον ζωγραφάκο να του  δώσουμε ένα μάθημα  ζωής