Την φτώχια
στους δρόμους του Τορίνο
μα και την εκμετάλλευση
δεν την άντεχε
καθόλου
καθόλου
υπέφερε
όχι μόνο για το δικό του σώμα και δύναμη
που πουλούσε
μα για όλους
Αρρώστιες , πείνα
και ενώ δουλεύαν όλη μέρα
κανείς τους δεν είχε λεφτά για τον γιατρό
κανείς
μα ο καπιταλισμός ήταν υπέροχος
ερχόταν κάθε πρωί αυτοπροσώπος στην εργατική γειτονιά του Τορίνο
και τους έλεγε
πως σε αντίθεση με τον φεουδαρχισμό,
αυτός δεν απαγόρευε σε κανέναν τους να γίνει πλούσιος
αρκεί να το θέλαν
και τους πρότεινε
να δουλεύουν,να δουλεύουν,να δουλεύουν,να δουλεύουν,
και δουλεύαν ,και δουλεύαν ,και δουλεύαν ,και δουλεύαν ,
μα η τσέπη τους όσο δουλεύαν εκείνη άδειαζε πιότερο
Έτσι πήρε την απόφαση
έκλεψε ένα πιστόλι
και μετά έπαιρνε απ τις τράπεζες όσα εκείνες τους κλέβανε
Τα μοίραζε στην γειτονιά, μα κρατούσε και για την καλόπεραση του κάτι
Όμως οι καραμπινιέρι δεν αργήσαν να τον ανακαλύψουν
Και ο κλοιός στο Τορίνο στένευε
Φύγε στην Αμέρικα, εκεί κανείς δεν θα σαι ξέρει και θα γλιτώσεις, του παν
όμως δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή του έξω απ την γειτονιά
Αποφάσισε να μείνει
Και η γειτονιά αποφάσισε να ανοίξει τις φτερούγες της και να τον κρύψει
και ποτέ του δεν τον βρήκαν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου